Ενθρονίστηκε ο νέος Μητροπολίτης Μεγάρων (ΦΩΤΟ)

ΜΕΓΑΡΑ | ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΠΟΛΥΓΕΝΗΣ

Λαμπρή υποδοχή επεφύλαξαν πριν από λίγο κλήρος και λαός στον νέο Μητροπολίτη Μεγάρων και Σαλαμίνος κ. Κωνσταντίνο.

Η υποδοχή πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Ηρώων, όπου εκεί ο Τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπολόλεως Μητροπολίτης Νικαίας κ. Αλέξιος παρέδωσε στον νέο Μητροπολίτη την ποιμαντορική ράβδο.

Στην συνέχεια τον νέο Μητροπολίτη κ. Κωνσταντίνο καλοσώρισε ο Δήμαρχος Μεγαρέων κ. Γρηγόρης Σταμούλης ο οποίος εξέφρασε την συγκίνηση και την χαρά του, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στον προκάτοχό του μακαριστό Μητροπολίτη Μεγάρων κυρό Βαρθολομαίο.

Εγκύκλιος ΔΙΣ για καύση νεκρών: Δε θα τελείται νεκρώσιμος ακολουθία.

"Η Εκκλησία δεν δέχεται για τα μέλη Της την αποτέφρωση του σώματος, διότι τούτο είναι ναός του Αγίου Πνεύματος" αναφέρει μεταξύ άλλων σε εγκύκλιό της για την καύση των νεκρών η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος. 

Διευκρινίζει δε πως για όσους την επιλέξουν "δεν τελείται Νεκρώσιμος Ακολουθία και Ιερό Μνημόσυνο υπέρ αυτού".

 Ολόκληρη η εγκύκλιος έχει ως εξής: 

 

Ο τσομπάνος που πήγε στον Παράδεισο!

Αυτός ό τσοµπάνος, πού πήγε στόν Παράδεισο, τόν λέγανε Μαυρογένη, γιατί είχε µαύρα γένια καί ζούσε µέ τήν γυναίκα του απ' τόν κόσµο µακρυά, µέ τά ζωντανά του καί δέν κατέβαινε στό χωριό, παρά µονάχα γιά νά πουλήση τά τυριά του καί νά ψουνίση τά χρειαζούµενα, ξεκίνησε νά λέη ό Προκόπης.

Μιάν ήµέρα τό λοιπόν, όπου βρέθηκε στό χωριό γιά τίς δουλειές του, πήγε νά άνάψη ενα κερί στήν εκκλτισιά, γιατί ήτανε θεοφοβούµενος καί καλής ψυχής άνθρωπος. Εκεί µιλούσεν ό παπάς στούς χωριανούς του καί τούς έλεγε τό κήρυγµα γιά τόν ίσιον δρόµο του Θεού, πού πάει ολόισια στόν Παράδεισον, αν δέν στρίβουµε δεξιά κι αριστερά.

Πως απορίπτω το Θεό;

Τὰ πράγματα χάλασαν λίγο ὅταν μπῆκα στὴν ἐφηβεία

π. Δημητρίου Μπόκου 

Ἡ γαλλίδα συγγραφέας καὶ φιλόσοφος Σιμὸν ντὲ Μποβουάρ, μιὰ ἀπὸ τὶς κυριώτερες ἐκπροσώπους τοῦ κινήματος τοῦ φεμινισμοῦ στὸν 20ό αἰώνα, στὸ αὐτοβιογραφικό της ἔργο «Πῶς ἔγινα συγγραφέας» μεταξὺ ἄλλων ἐξομολογεῖται:  

«Πέρασα πολὺ εὐτυχισμένα παιδικὰ χρόνια. Κοινωνοῦσα, ἐξομολογιόμουν, ἤμουν πολὺ εὐσεβής. Ἤθελα νὰ ἀρέσω στὸν καλὸ Θεὸ καὶ νὰ ἔχω μιὰ κατάλευκη ἁγνὴ ψυχή… Μέχρι τὰ 12-13 μου ὅλα κυλοῦσαν ὑπέροχα γιὰ μένα.

Εμείς Θυμόμαστε ....28η Οκτωβρίου 1940 (video)

Τα κατηχητικά σχολεία της Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής στο Πολυδένδρι Αττικής γιορτάζουν την εθνική επέτειο του 1940 και σας προσκαλούν σε μία γιορτή τιμής και μνήμης ,την Κυριακή 2Νοεμβρίου 2014 στις 10.15π.μ. στο πνευματικό κέντρο της Ιεράς Μονής.

Εμείς θυμόμαστε...ελάτε να θυμηθούμε μαζί...

Μην περιμένεις.

Εγώ θα στο πω απλά και ανθρώπινα, στο δικό μου πνευματικό επίπεδο που είναι χαμηλό και γήινο, γιατί κουράστηκα από τις υψηλές αναλύσεις

π.Χαράλαμπος Παπαδόπουλος

Μην περιμένεις η ζωή να σε ρωτήσει εάν και πόσο αντέχεις.

Μην περιμένεις να βρεθούνε οι τέλειες συνθήκες για να πεις θα ζήσω.

Μην περιμένεις να διαμορφωθούν οι ιδανικές καταστάσεις για να γελάσεις.

Μην περιμένεις να βρεις τον τέλειο πατέρα ή μάνα για να μην έχεις τραύματα.

Μην περιμένεις να βρεις τον τέλειο σύζυγό γιατί απλά δεν θα βρεις ποτέ.

Το ιστορικό πλαίσιο της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Ανατολής.

Με την ευκαιρία των 100 χρόνων από την έναρξη των διωγμών των Ελλήνων της Μ.Ασίας

Σας προσκαλούμε, να παρευρεθείτε στην ετήσια εκδήλωση προς τιμή των «ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ», Προστατών του Συλλόγου Νησίου Πισιδίας « Οι Άγιοι Ανάργυροι», την Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014 και ώρα 11 π.μ. στην αίθουσα του συλλόγου (Ηλιουπόλεως 102, Νίκαια, τηλ. 2104908156.

Θα προηγηθεί Θεία Λειτουργία και Αρτοκλασία στον Ιερό Ναό της Οσίας Ξένης και ώρα 9 πμ.

Μην πετάτε τα τσόφλια των αυγών!

Την επόμενη φορά που θα κάνετε μια ομελέτα, μην πετάξετε τα τσόφλια, έχουν πολλές χρήσεις, όπως και τα ίδια τα αυγά!

Βάλτε τα στο πρόσωπό σας
Για να επαναφέρετε τη νεανική λάμψη στο δέρμα σας, κονιορτοποιείστε καθαρά, αποξηραμένα τσόφλια αβγών με γουδί και γουδοχέρι. Αναμίξτε τη σκόνη με λίγο ασπράδι αυγού και απλώστε στο δέρμα σας. Αφήνουμε το μείγμα να στεγνώσει και στη συνέχεια ξεπλένουμε.

Εορτασμός Έπους 1940 στo Δημοτικό Σχολείο της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς

Να φυλάτουν Πίστη και Πατρίδα όπως ηρωικά έπραξαν κατά το 1940 και οι πρόγονοί μας

Εορτάσθηκε το Έπος της 28ης Οκτωβρίου 1940 στο αμφιθέατρο των σχολείων της Ιεράς Μητροπόλεως μας από το Γυμνάσιο την Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014 και τη Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014 από το Δημοτικό Σχολείο.

Στην εκδήλωση του Δημοτικού Σχολείου παρευρέθηκε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Σεραφείμ, ο Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεώς μας Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Νήφων Καπογιάννης και ο Διευθυντής του Ιδιαιτέρου Γραφείου του Σεβασμιωτάτου κ. Αλφιέρης Δημήτριος.

Ὁ Ἅγιος Ἀριστόβουλος ὁ Ἀπόστολος.

 Στὴν ἱστορικὴ διαδρομὴ τῶν αἰώνων πολλοὶ παρουσιάσθηκαν ὡς πηγὲς γνώσεως καὶ ἀναμορφωτὲς τῆς ἀνθρωπότητας. Μερικοὶ ἀπὸ αὐτοὺς κάτι πρόσφεραν φυσικά. Ψίχουλα βέβαια καὶ αὐτὰ ἀνακατεμένα μ’ ἕνα σωρὸ ἀπὸ πλάνες καὶ ἀνακρίβειες. Οἱ ἄλλοι, οἱ περισσότεροι, πρόσφεραν μόνο τὸ ψέμα καὶ τὴν πλάνη καὶ τὶς δεισιδαιμονίες, ποὺ βύθιζαν σὲ πιὸ βαθὺ σκοτάδι τοὺς ἀνθρώπους. Ὕστερα ἀπὸ τὸν Κύριο ἀληθινοὶ διδάσκαλοι ποὺ ἀγωνίστηκαν καὶ μπόρεσαν νὰ διαλύσουν τὴν πλάνη τῆς εἰδωλολατρίας καὶ τῆς ψευδοφιλοσοφίας καὶ νὰ σκορπίσουν τὸ φῶς τῆς ἀληθείας γύρω τους, ὑπῆρξαν οἱ μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ, οἱ Ἀπόστολοι. Αὐτοὶ μὲ τοὺς κόπους καὶ τὴν θυσία τους ἔγιναν οἱ θεμελιωτὲς τοῦ νέου πολιτισμοῦ, τοῦ χριστιανικοῦ.

Ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς δώδεκα Ἀποστόλους, οἱ ὁποῖοι ἐπὶ τρία ὁλόκληρα χρόνια παρακολούθησαν τὸν Κύριο στὶς πόλεις καὶ τὰ χωριὰ τῆς Παλαιστίνης καὶ ὑπῆρξαν αὐτόπτες μάρτυρες τοῦ ἔργου, τῆς διδασκαλίας καὶ τῶν θαυμάτων Αὐτοῦ, στὰ ἱερὰ Εὐαγγέλια γίνεται λόγος καὶ γιὰ ἑβδομήκοντα ἄλλους Ἀποστόλους.

Έκτακτο: Εκοιμήθη ο Προηγούμενος Γαλακτίων Σιμωνοπετρίτης.

 

Κοιμήθηκε ειρηνικά σε ηληκία 95 ετών ο Προηγούμενος Γαλακτίων Σιμωνοπετρίτης. Ήταν κατά σάρκα πατέρας της ηγουμένης της μονής της Ορμύλιας μοναχής Νικοδήμης και του ιερομονάχου Αθανασίου Σιμωνοπετρίτη. Εκάρη μοναχός στη Σιμωνόπετρα προ τεσσακονταετίας περίπου.

Πηγή:   agioritikesmnimes.blogspot.gr

Κώστας Σταυρόπουλος: ο πολεμιστής με το μικρόφωνο.

Η φωνή του συμβολίζει ως σήμερα τον αγώνα των Ελλήνων για ελευθερία.

Γράφει η Μάρω Σιδέρη

Ο Κώστας Σταυρόπουλος ήταν η φωνή της ελληνικής ραδιοφωνίας: από τον Ιούλιο του 1939 ως τον Οκτώβρη του 1940 ήταν η σαγηνευτική φωνή που μάγευε τους ακροατές ... από το πρωί της 28ης Οκτωβρίου όμως έγινε η η παθιασμένη φωνή που ενημέρωσε για την τραγική περιπέτεια του πολέμου στην οποία έμπαινε η Ελλάδα:

«εδώ ραδιοφωνικός σταθμός Αθηνών. Μεταδίδομεν το πρώτον ανακοινωθέν του Ελληνικού Γενικού Στρατηγείου.

Η καμπάνα- (Αληθινή ιστορία)

Τα ’μαθες, παππού; Από ’δώ κι εμπρός τα μαγαζιά θ’ ανοίγουν και τις Κυριακές.

–Τι λες, παιδάκι μου, στύλωσε με απορία και έκπληξη τα γεροντικά, θολωμένα απ’ τα χρόνια μάτια του πάνω στον εγγονό του ο μπαρμπα-Δημητρός.

–Ναι, παππού, είναι απόφαση του Υπουργού.
–Άλλο και τούτο. Και γιατί, μαθές, αυτό; Πως του ’ρθε να βγάλει τέτοια απόφαση;
–Είναι νόμος του κράτους, παππού. Κάποιες Κυριακές το χρόνο τα καταστήματα μπορούν να παραμένουν ανοιχτά, να πηγαίνει ο κόσμος να ψωνίζει.
–Δηλαδή, θες να πεις, θα χτυπά η καμπάνα το πρωί, και ο κόσμος θα βγαίνει για την αγορά;

Εργασία και προσευχή.

Ανέβηκε κάποτε στο Σινά ένας μοναχός από μακρινή σκήτη και φιλοξενήθηκε στο ησυχαστήριο του Αββά Σιλουανού.

Βλέποντας τους υποτακτικούς του να εργάζονται εντατικά, είπε στον Γέροντα κάπως υπεροπτικά:

- Μη εργάζεσθε την απολλυμένην βρώσιν. «Μαρία γαρ την αγαθήν μερίδα εξελέξατο».

- Ο Αββάς Σιλουανός δεν του έδωσε απόκριση. Πρόσταξε τον μαθητή του Ζαχαρία να οδηγήσει τον ξένο σ’ ένα αδειανό κελί και να του δώσει ένα βιβλίο να διαβάσει.

Διάβασε αρκετά, κλεισμένος στο κελί ο μοναχός, ώσπου κουράστηκε. Άρχισε να βαριέται και να πεινά.

Είναι πονηρός ο διάβολος, το ομολογώ και εγώ.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Ψεύτης είναι ο διάβολος και κανένα αληθινό δεν λέγει. Υπόσχεται πολλά, όχι για να δώσει, αλλά για να πάρει. Και παίρνει προσωπείο κηδεμονίας.

Είναι πονηρός ο διάβολος, το ομολογώ και εγώ, αλλά στον εαυτό του πονηρός, όχι σε εμάς, εάν προσέχουμε.

Ψυχή που δεν είναι καλά προστατευμένη με προσευχές, με ευκολία ο διάβολος την βάζει στον έλεγχό του και με ευχέρεια τη γεμίζει από κάθε αμαρτία.

Μικρά παιδιά στον Πειραιά, βίωσαν την αγάπη για την Πατρίδα και την Ελευθερία!

Βιώνουν ιδέες, πραγματώνουν αξίες και ιδανικά, καλλιεργούν την αγάπη στην Πατρίδα και τέλος μαθαίνουν ότι η Ελευθερία δεν είναι δώρο, αλλά αγώνισμα!

Οι γιορτές, επί 24 τώρα χρόνια, κατέχουν σημαντική θέση στη ζωή του Παιδικού Σταθμού και του Νηπιαγωγείου της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς και αποβλέπουν στην ολόπλευρη και ισόρροπη ανάπτυξη του παιδιού καθώς και στην ψυχολογία του.

Ιδιαίτερη είναι η χαρά των νηπίων με την προετοιμασία της Γιορτής. Οι γιορτές αρέσουν στα παιδιά!

Ζουν όλο το κλίμα της γιορτής, χαίρονται με τη συμμετοχή τους, δημιουργούν και οργανώνονται.

Ο άγνωστος άγιος που πολέμησε τον Χίτλερ!

Του Βασίλη Σπυρόπουλου 

 από το ένθετο της

 «Δημοκρατίας» για την Ορθοδοξία

Ενας νεομάρτυρας, που δεν είναι ευρέως γνωστός στην Ελλάδα, είναι ο άγιος Αλέξανδρος Σμορέλλ, η αγιοκατάταξη του οποίου έγινε το 2012 από την Εκκλησία της Ρωσίας. Ο άγιος ήταν ένας από τους ιδρυτές του Λευκού Ρόδου, μιας ειρηνικής αντιστασιακής οργάνωσης κατά του ναζιστικού καθεστώτος στη Γερμανία του Χίτλερ.

Ως φοιτητής της Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου μαζί με άλλους συμφοιτητές του ξεκίνησαν την αντιστασιακή τους δράση το 1942, με τη βοήθεια του καθηγητή τους της Φιλοσοφίας.

Δύο ποδοσφαιριστές ήρωες του 1940!

Συγκλονιστικές ιστορίες δύο Ελλήνων ποδοσφαιριστών που έχασαν τη ζωή τους πολεμώντας για την πατρίδα!

Ο ήρωας του Παναθηναϊκού

O Δημήτρης Πιερράκος κέρδισε το μοναδικό προπολεμικό πρωτάθλημα του Παναθηναϊκού το 1930. Είχε γεννηθεί στο Γύθειο, το 1909. αλλά από μικρός και συγκεκριμένα το 1912 ήρθε με την οικογένειά του στην Αθήνα. Ξεκίνησε να παίζει μπάλα στην Ένωση Αμπελοκήπων για να τον εντοπίσουν οι υπεύθυνοι των «πρασίνων» και να τον πάρουν στην ομάδα τους το 1926 όταν ήταν 17 χρόνων. Έπαιξε σε ένα ματς με το Γουδί, αλλά η καθιέρωση άργησε δύο χρόνια, όταν ο Μιχάλης Παπαδόπουλος ολοκλήρωσε τη δική του καριέρα. Έπαιξε 4 φορές στην εθνική ομάδα (1931-33) και σημείωσε ένα γκολ στη Λεωφόρο κόντρα στη Γιουγκοσλαβία.

Αλβανίας Αναστάσιος: «Κάθε Ναός είναι τόπος ειρήνης και αλήθειας».

Τα εγκαίνια του νέου Καθεδρικού Ναού στο Βεράτιο πραγματοποίησε την Κυριακή ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας, κ.Αναστάσιος.

Στο λόγο του, αναφέρθηκε στη σημασία που έχει για το λαό οι Ναοί.

«Κάθε Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ένας τόπος ειρήνης, άνεσης, μια τοποθεσία, όπου οι άνθρωποι βρίσκουν όχι μόνο τον Θεό, αλλά και τον εαυτό τους. Ταυτόχρονα είναι μια αδελφότητα, όπου θα συναντηθεί με σεβασμό ο ένας στον άλλο. Επιπλέον, είναι μια πνευματική ανανέωση όπου παίρνει τον αγιασμό. Είναι ένας έπαινος του Θεού, όπου συνυπάρχουν η αλήθεια, η αγάπη και η ομορφιά. Ο νέος Καθεδρικός Ναός του Βερατίου, εξυψώνεται στο κέντρο της πόλης και αποτελεί κύριο πνεύμονα της» είπε χαρακτηριστικά ο κ.Αναστάσιος.

Οἱ Ἅγιοι Ζηνόβιος καὶ Ζηνοβία τὰ ἀδέλφια.

 Κατάγονταν ἀπὸ τὶς Αἰγαὶς τῆς Κιλικίας καὶ ἦταν κληρονόμοι μεγάλης περιουσίας. Ὁ Ζηνόβιος εἶχε σπουδάσει ἰατρική, καὶ ὄχι μόνο πρόσφερε ἀφιλοκερδῶς τὶς ὑπηρεσίες του στοὺς πάσχοντες, ἀλλὰ ἐπιπλέον πλούσια μοίραζε ἀπὸ τὰ ἀγαθὰ του σ’ αὐτούς. Μὲ τὴ συμπεριφορά του αὐτὴ στήριζε τοὺς χριστιανούς, καὶ πολλοὺς εἰδωλολάτρες ἔφερε στὴ χριστιανικὴ πίστη.

Ὅταν πληροφορήθηκε αὐτὸ ὁ ἔπαρχος Λυσίας, ἔδωσε διαταγὴ καὶ τὸν συνέλαβαν. Ὁ Ζηνόβιος μὲ παρρησία ὁμολόγησε ὅτι πράγματι εἶναι χριστιανός. Καὶ ὅ,τι κάνει, τὸ κάνει γιὰ τὴ σωτηρία ψυχῶν καὶ τὴν δόξα τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Ὁ Λυσίας μὲ αὐστηρότητα τοῦ εἶπε ὅτι ἂν δὲν σταματήσει αὐτὸ ποὺ κάνει καὶ δὲν ἀρνηθεῖ τὸν Χριστό, θὰ μαρτυρήσει φρικτά. Ὁ Ζηνόβιος ἀπάντησε ὅτι τὰ μαρτύρια μποροῦν νὰ βλάψουν τὸ σῶμα του, ἀλλὰ τὴν ψυχή του ποτέ. Διότι λέει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ: «Καὶ τὶς ὁ κακώσων ὑμᾶς, ἐὰν τοῦ ἀγαθοῦ μιμητοὶ γένησθε;». Ποιός, δηλαδή, θὰ μπορέσει νὰ σᾶς κάνει κακὸ καὶ νὰ σᾶς ἐπιφέρει πραγματικὴ βλάβη, ἂν γίνετε μιμητὲς καὶ ἀκόλουθοι τοῦ ἀγαθοῦ; Ὁ Λυσίας ἀμέσως διέταξε καὶ τὸν βασάνισαν.

Σοφία Βέμπο:«Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του» (ΒΙΝΤΕΟ)

Η Ελληνίδα βάρδος, με τη φωνή της αναπτερώνονταν οι Έλληνες, γιατί η καρδιά της ήταν γεμάτη Ελλάδα.

Με το ξεκίνημα του 1941 ανεβαίνει στο θέατρο Μοντιάλ η επιθεώρηση Bella Grecia των Χαρίτου – Λαουτάρη - Παπαδόπουλου.

Η Βέμπο τραγουδά δυο νέα πολεμικά τραγούδια: το «Στον πόλεμο βγαίν΄ο Ιταλός» παρωδία του Γ. Θίσβιου πάνω στη μεγάλη επιτυχία της Βέμπο «Στη Λαρσα βγαίν΄ο Αυγερινός» και το «Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του»

Τον επόμενο μήνα θα δεχθεί πρόταση από το ραδιοφωνικό σταθμό της Αθήνας να αναλάβει εκπομπή.

Αρχιμανδρίτης Ιερόθεος Μπαζιώτης, ο πρώτος νεκρός ιερέας του αγώνα!

Ο Αρχιμανδρίτης Ιερόθεος Μπαζιώτης του Βασιλείου γεννήθηκε το 1901 στο Ναύπλιο.

Σπούδασε στην Μαράσλειο Ακαδημία και στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Χειροτονήθηκε Διάκονος στις 19 Ιουλίου 1925 και Πρεσβύτερος στις 8 Σεπτεμβρίου 1928 και τοποθετήθηκε ως εφημέριος του Αγίου Νικολάου Ναυπλίου. Επιστρατεύθηκε στις 12 Ιουνίου του 1940 και τοποθετήθηκε ως έφεδρος υπολοχαγός στο 67ο Σύνταγμα Πεζικού της ΧVΙΙ Μεραρχίας. Έπεσε υπέρ Πατρίδος στις 3 Δεκεμβρίου 1940 στην Μάχη του Πόγραδετς . Προήχθη μετά θάνατον σε λοχαγό.

Μεσογαίας Νικόλαος: Να θυμόμαστε την Ιστορία και το παρελθόν μας

Στη σημασία του εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου ημέρας αναφέρεται ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος, με σχετικό μήνυμα το οποίο εξέδωσε.

“Η εορτή της 28ης Οκτωβρίου, που είναι γνωστή ως εορτή της Αγίας Σκέπης, είναι στην ουσία μια μετάθεση της εορτής, η οποία τιμάται από την Εκκλησία μας την 1η Οκτωρίου, στην 28η Οκτωβρίου. Όλες οι άλλες μη ελληνόφωνες Εκκλησίες τιμούν την εορτή της Αγίας Σκέπης την 1η Οκτωβρίου.

Επειδή όμως συνδυάζεται το γεγονός της 28ης Οκτωβρίου 1940, που εσχάτως πέρασε μέσα από τον οργανισμό της ζωής του Ελληνισμού, και επειδή η Εκκλησία με μαρτυρίες αγίων και απλών ανθρώπων θεώρησε πως αυτή η νέα σελίδα της ιστορικής δόξης του Ελληνισμού είχε σαν βάση της την παρέμβαση της Υπεραγίας Θεοτόκου, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος ζήτησε από τον τότε Μεγάλο Υμνογράφο μοναχό Γεράσιμο Μικραγιαννανίτη, μία σχετική προσαρμογή της ακολουθίας της Αγίας Σκέπης και το 1953 μετέθεσε τον εορτασμό της Αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου από την 1η Οκτωβρίου στην 28η Οκτωβρίου, συνδυάζοντας έτσι την εθνική με αυτήν την μεγάλη θεομητορική εορτή.

Μαρτυρίες για εμφανίσεις της Παναγίας στα βουνά της Πίνδου στον πόλεμο του 1940.

«Και όταν πια νικητές ροβολούσαμε προς την ανυπεράσπιστη Κορυτσά, τότε η Υπερμάχος έγινε ατμός, νέφος απαλό και απλά χάθηκε»

 

Του πρωτοπρεσβυτέρου 

Δημητρίου Αθανασίου

Εμφανίσεις και θαύματα της Παναγίας σημειώθηκαν σε πολλές περιοχές του ελλαδικού χώρου κατά τη διάρκεια του πολέμου, αλλά στην πρώτη γραμμή του πολέμου, στα ελληνοαλβανικά σύνορα και την Πίνδο, η Παναγία ήταν η προστάτιδα και οδηγός των στρατιωτών. Οι στρατιώτες την έβλεπαν με τα μάτια της πίστης τους να τους εμψυχώνει και να τους «σκεπάζει», καθώς πολεμούσαν στα χιονισμένα βουνά της Πίνδου και της Αλβανίας.

Η 94χρονη Ηπειρώτισσα «ηρωίδα της Πίνδου» -Μια από τις γυναίκες που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή το 1940.

Η 94χρονη, πλέον, Αθηνά Ντιναλέξη, είναι μια από τις γυναίκες που συνέδεσαν το όνομά τους με το έπος της Πίνδου. Ηταν μόλις είκοσι χρονών όταν, μαζί, με άλλες συμπατριώτισές της αψήφισε κάθε κίνδυνο και ανέβηκε στα βουνά για να βοηθήσει τους στρατιώτες που μάχονταν τους Ιταλούς.

Γεννημένη το 1920 στο χωριό Ελαφόνησος του δήμου Ζαγορίου, η Αθηνά Ντιναλέξη, όταν ξέσπασε ο πόλεμος, κουβαλούσε πολεμοφόδια, τροφή και νερό στους στρατιώτες που υπερασπίζονταν από τις επιθέσεις των Ιταλών το ύψωμα της Γκραμπάλας.

Η Θεία Λειτουργία του Αγίου Δημητρίου στον ομώνυμο Δήμο και στον φερώνυμο Ιερό Ναό 26-10-2014

Η γιορτή του ΟΧΙ με πολλά ΝΑΙ

Μοναδική μας ελπίδα η άλλη πτυχή του εορτασμού της εθνικής μας επετείου. Η Αγία Σκέπη της Παναγίας μας!

Του Αρχιμ. Γεράσιμου Φραγκουλάκη, Αννόβερο Γερμανίας

Γιορτάζουμε την Εθνική Εορτή της 28ης Οκτωβρίου 1940. Τη λαμπρή γιορτή του ΟΧΙ.

Πόσο διαφορετικά είναι όλα στο φετινό εορτασμό. 

Μελαγχολικά, θλιβερά, στενάχωρα, απογοητευτικά! Η εθνική μας αξιοπρέπεια στραγγαλισμένη. Η εθνική υπερηφάνεια, ανύπαρκτη!

Θα αποτίσουμε φόρο τιμής στους Αγωνιστές του ΄40 καθηκόντως. Έτσι απλά. Θα πούμε τα καλύτερα. Γιατί έτσι πρέπει!

Θα βρεθεί άραγε κάποιος να τους ζητήσει συγγνώμη; Θα βρεθεί ένας να ομολογήσει την ανικανότητα που μας χαρακτηρίζει στη διαχείριση της ελευθερίας, της εθνικής αξιοπρέπειας, της ανεξαρτησίας, ιδεώδη για τα οποία αυτοί αγωνίστηκαν, έδωσαν το αίμα τους, θυσίασαν τη ζωή τους;

Θα καταθέσουμε στεφάνια, θα καμαρώσουμε για τους αντιστασιακούς προγόνους μας, τους ήρωες συγγενείς μας.

Η συνείδησή μας όμως είναι σίγουρο πως θα μας ελέγξει. Θα μας εγκαλέσει γιατί θα γιορτάσουμε το ηρωικό ΟΧΙ, ενώ σε όλα λέμε ναι! Δεν αντιστεκόμαστε, δεν αντιδρούμε, δεν μαχόμαστε. Έχουμε μείνει ανεξήγητα απαθείς. Λες και τσαγανό δεν υπάρχει. Άνευροι, αφημένοι εντελώς, έρμαια της «τύχης» που μόνοι μας δημιουργούμε. Αρνητές ιδανικών, προδότες του ίδιου μας του εαυτού. Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα, από κανένα!

Μα περισσότερο ενοχλεί το γεγονός πως βάσει πρωτοκόλλου, κάποιοι θα πάρουν θέση και θα’ ναι συνεορταστές και θα αποτίσουν δήθεν, τιμή σ’ εκείνους που αγωνίστηκαν εναντίον του φασισμού και του ναζισμού. Ενώ οι ίδιοι ανερυθρίαστα ομολογούν με λόγια και με έργα, ότι αποτελούν παραφυάδες, γνήσιους απογόνους και συνεχιστές των ναζιστών, των φασιστών, των απάνθρωπων φονιάδων!

Όλα’ ναι μαύρα και θλιμμένα, γιατί «τα σκιάζει η φοβέρα και τα πλακώνει η σκλαβιά». Μπορεί βέβαια να μην είμαστε δούλοι με την κλασική έννοια της λέξης, όμως δεν αναπνέουμε ελεύθερα!

Μοναδική μας ελπίδα η άλλη πτυχή του εορτασμού της εθνικής μας επετείου. Η Αγία Σκέπη της Παναγίας μας!

Ας βρούμε το κουράγιο να παρακαλέσουμε την Παναγία Μητέρα μας, να απλώσει και πάλι τη Σκέπη Της, να μας δώσει τη θαλπωρή Της, να μας ανοίξει την αγκαλιά Της. Γένοιτο

Εγώ ονομάζομαι Τετάρτη και εγώ Παρασκευή.

Ο μοναχός Γαλακτίων Ιλίε, κοινοβιάτης στη μονή Συχάστρια της Ρουμανίας από το 1918, τηρούσε με ακρίβεια τη νηστεία.

Αν δεν τελείωνε τον μοναχικό του κανόνα, δεν έτρωγε τίποτα. Την Τετάρτη και την Παρασκευή νήστευε μέχρι το βράδυ, την ώρα που έβγαιναν τ’ αστέρια.

Τότε έκανε τον σταυρό του, ζητούσε συγχώρηση απ’ όλους, έπαιρνε αντίδωρο και ύστερα έτρωγε.

 -Γέροντα, του είπε ο μαθητής του, η μέρα είναι μεγάλη, κι εσύ ηλικιωμένος και αδύνατος. Δεν είναι καλύτερα να τρως το φαγητό σου νωρίτερα;

 
 -Κάποτε, αποκρίθηκε εκείνος, ένας άγιος είδε να πηγαίνουν κάποιο νεκρό στον τάφο. Μπροστά και πίσω των συνόδευαν δυό ωραίοι άγγελοι.  «Ποιοί είστε εσείς;» ρώτησε ο άγιος. 

Αντιεκκλησιαστικός και ανιστόρητος ο Σύριζα.

Αν διάβαζαν σωστά την Ιστορία στον ΣΥΡΙΖΑ θα μάθαιναν ότι τα τρία πρώτα ΟΧΙ στους Γερμανούς κατακτητές τα εξεστόμισε ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος ο από Τραπεζούντος

Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων

Στις 18 Οκτωβρίου η Λαμία εόρταζε την απελευθέρωσή της από τους Ναζί και ο ΣΥΡΙΖΑ θεώρησε σκόπιμο να κάνει επίδειξη της αντιεκκλησιαστικής πολιτικής του. Με ανακοίνωση κάλεσε τον λαό να μην συμμετάσχει στις λατρευτικές εκδηλώσεις και στη λιτανεία, με τη δικαιολογία ότι έτσι υποτιμάται η συμβολή του ΕΛΑΣ και αποδίδεται η απελευθέρωση στην παρέμβαση του Θεού.

Ο έρωτας μας.

Αγαπήστε την προσευχή, την κουβέντα με τον Κύριο. 

Το παν είναι η αγάπη, ο έρωτας με τον Κύριο, 

τον Νυμφίο Χριστό.

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

Η ΑΓΙΑ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ Η ΡΩΜΑΙΑ.

«Η αγία Αναστασία έζησε όταν βασιλείς ήταν οι διώκτες της χριστιανικής πίστης  Δέκιος και  Ουαλλεριανός και ηγεμόνας ο Πρόβος. Ήταν Ρωμαία στην καταγωγή, νέα στην ηλικία και ζούσε σε κάποιο Μοναστήρι. Την συνέλαβαν για την πίστη της κι επειδή ομολόγησε την πίστη αυτή με παρρησία, την κτύπησαν στο πρόσωπο. Στη συνέχεια, την άπλωσαν πάνω σε πυρακτωμένους άνθρακες και τη μαστίγωσαν με ράβδους. Την κρέμασαν έπειτα πάνω σε ξύλο, την πίεσαν σε μέγκενη και την τρύπησαν με σιδερένιες ακίδες. Κρεμασμένη την έξυσαν σε όλο το σώμα, της έκοψαν τους μαστούς και της εκρίζωσαν τα νύχια. Της ακρωτηρίασαν τα χέρια και τα πόδια, της αφαίρεσαν τη γλώσσα και της εκρίζωσαν τα δόντια. Στο τέλος, της έκοψαν και το κεφάλι».

Προξενεί κατάπληξη το μαρτύριο της αγίας Αναστασίας. Δεν υπέστη απλώς κάποια βασανιστήρια χάριν της πίστεώς της στον Χριστό, αλλά το κάθε μέλος του σώματός της δέχτηκε πολλαπλά τραύματα, μέχρι σημείου σχεδόν εξαφανισμού της. Η περιγραφή του μαρτυρίου της φέρνει στη μνήμη το τροπάριο από τη Μ. Παρασκευή για τον ίδιο τον Κύριο: «έκαστον μέλος της αγίας σου σαρκός ατιμίαν δι’ ημάς υπέμεινε». Γι’  αυτό και ο υμνογράφος άγιος Ιωσήφ, ο οποίος ζητεί φωτισμό από την αγία, προκειμένου να δοξολογήσει σωστά την αγιότητά της, καλύπτει ένα μεγάλο  μέρος του κανόνα της με την συγκεκριμένη αναφορά στο κάθε είδος από τα μαρτύριά της. Θυμίζει η περίπτωση της αγίας οσιομάρτυρος τα βασανιστήρια άλλων μεγαλομαρτύρων, όπως της αγίας Ευφημίας, για τα οποία εξέφρασε τον θαυμασμό του και ο Γέροντας Παΐσιος, στην εμφάνισή της στο κελί του το 1987.

Ο άγιος υμνογράφος βεβαίως προσπαθεί να δώσει εξήγηση του πώς μπόρεσε η αγία να αντέξει τόσα βάσανα. Έφτασε, λέει, στο δοξασμένο ύψος του μαρτυρίου, με τη νόμιμη άθλησή της, αφού προηγουμένως είχε υπερβεί τα πάθη της σαρκός με την εγκράτειά της. Κι αυτή η υπέρβαση δεν ήταν θέμα μίας στιγμής ή ολίγου χρόνου, αλλά ολόκληρης της ζωής της, αφού από βρέφος αφιερώθηκε στον Θεό. «Εκ βρέφους τω Θεώ ανετέθης, οσία, νεκρώσασα σαρκός εγκρατεία τα πάθη». Με άλλα λόγια, η αγία Αναστασία με την αγιασμένη βιοτή της προ του μαρτυρίου, ήταν έτοιμη και για τους αγώνες του ίδιου του μαρτυρίου, γεγονός που σημαίνει ότι δεν μπορεί κανείς απροϋπόθετα να γίνει μάρτυρας. Χωρίς να αποκλείσουμε την περίπτωση εκτάκτου εισπηδήσεως στο μαρτύριο – κάποιος εκείνη την ώρα να δεχθεί φωτισμό και χάρη για να δώσει και τη ζωή του για τον Χριστό – η «φυσιολογική» πορεία είναι να έχει κανείς ετοιμασθεί γι’  αυτό. Εδώ έχουν θέση και οι ονομαζόμενοι «αλείπτες», οι πνευματικοί προπονητές δηλαδή των υποψηφίων μαρτύρων, για τους οποίους πολύ συχνά κάνουν λόγο τα συναξάρια και οι ύμνοι της Εκκλησίας: ετοιμάζουν με λόγο και με πνευματικές ασκήσεις τους πιστούς, εν όψει του μαρτυρίου, ώστε να μη βρεθεί στη θέση ο υποψήφιος μάρτυρας να αρνηθεί τον Κύριο. Εν προκειμένω τονίζεται μία γενική και σπουδαία αλήθεια: κανείς δεν κατορθώνει κάτι μεγάλο και σημαντικό, αν προηγουμένως δεν έχει ετοιμαστεί πολύ καιρό γι’  αυτό. Αν ο ίδιος ο Κύριος ετοιμαζόταν επί τριάντα χρόνια, πριν βγει στη δημόσια δράση Του, αν ο απόστολος Παύλος χρειάστηκε αρκετά χρόνια απομόνωσης και προβληματισμού για να ξεκινήσει τις περιοδείες του, πόσο περισσότερο τούτο είναι αναγκαίο για όλους;

Με τα βασανιστήρια της αγίας το σώμα της στρεβλώθηκε σε σημείο, είπαμε, τελικώς αφανισμού της. Πάνω σ’ αυτό όμως ο εκκλησιαστικός ποιητής προβαίνει σε δύο παρατηρήσεις: Πρώτον, η στρέβλωση του σώματος της αγίας, χάριν του Χριστού, φανέρωνε την ψυχική της σταθερότητα, το όρθιο της προαίρεσής της. Όσο την κτυπούσαν και την «πετσόκοβαν», τόσο το φρόνημά της δυνάμωνε και παρέμενε όρθιο. «Στρεβλούμενον το σώμα αικισμοίς, εδήλου το όρθιον σης προαιρέσεως προς Θεόν, Αναστασία πανεύφημε». Η αγία δηλαδή επιβεβαίωνε έμπρακτα αυτό που είχε πει ο Κύριος: «μη φοβηθήτε από των αποκτεινόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων τι ποιήσαι». Η ψυχή είναι αυτό που μετράει στις δύσκολες στιγμές του βίου, κι αυτό έδειξε η αγία. Δεύτερον, μέσα σε όλα αυτά τα βάσανα, που θα έπρεπε η νεαρή κόρη να έχει αλλοιωμένα και τα χαρακτηριστικά του προσώπου της από τον πόνο και την οδύνη, εκείνη φαινόταν ακόμη περισσότερο ωραία στη μορφή: «Κάλλος το εγκάρδιον τη ορατή μορφή, ένδοξε, διαδοθέν, σε ωραιοτάτην τοις ορώσιν υπέφαινεν». Δηλαδή: Το κάλλος της καρδιάς σου, η εσωτερική ομορφιά σου, ένδοξε, μεταδόθηκε και στην ορατή, εξωτερική, μορφή σου, και σε έκανε να φαίνεσαι ωραιότατη σ’ αυτούς που σε έβλεπαν. Η αγία φανέρωνε, έστω και στα βάσανα, την υπάρχουσα σ’ αυτήν χάρη του Θεού, η οποία πράγματι κάνει τον άνθρωπο και εξωτερικά να λάμπει και να ομορφαίνει. «Καρδίας ευφραινομένης, πρόσωπον θάλλει» υπενθυμίζει ο λόγος του Θεού. Ο άγιος υμνογράφος με τον ύμνο του αυτό τονίζει ακριβώς τον χαρισματικό χαρακτήρα του μαρτυρίου της αγίας Αναστασίας. Ό,τι υπέστη, το υπέστη με τη δύναμη του Θεού. Αλλά για να λειτουργήσει αυτή η δύναμη, έπρεπε να συναντήσει την καλή προαίρεση της αγίας, για την ύπαρξη της οποίας, όπως είπαμε, εργάστηκε η ίδια ασκητικώς εκ νεότητός της.

ΠΡΟΣΟΧΗ: ΕΚΤΑΚΤΟ δελτίο επικίνδυνων καιρικών φαινομένων Δείτε πού θα χτυπήσει η κακοκαιρία.

Έκτακτο δελτίο επικίνδυνων καιρικών φαινομένων εξέδωσε η ΕΜΥ και θα έχει ισχύ από... σήμερα το απόγευμα έως και αύριο το βράδυ.

Ο καιρός χαλάει ακόμα περισσότερο, ειδικά στα δυτικά και τα νότια της χώρας, όπου θα είναι έντονα τα καιρικά φαινόμενα με ισχυρές βροχές και καταιγίδες. Σύμφωνα με την ΕΜΥ, τα φαινόμενα θα αρχίσουν να εξασθενούν από το απόγευμα της Τετάρτης.

Αναλυτικά:

Το μήνυμα του πιλότου που συγκλόνισε την Ελλάδα: "Ψηλά το κεφάλι Ελληνες" (ΒΙΝΤΕΟ)

«Χρόνια πολλά Θεσσαλονίκη. Χρόνια πολλά Μακεδονία. Χρόνια πολλά Ελλάδα. Η ελληνική ομάδα αεροπορικών επιδείξεων εύχεται σε όλους τους Έλληνες χρόνια πολλά και σας καλεί για μια ακόμη φορά: Σηκώστε το κεφάλι ψηλά».

 

Αυτό ήταν το μήνυμα του σμηναγού Σωτήρη Στράλη, του ανθρώπου που με το F16 επιφορτίστηκε την αεροπορική επίδειξη της στρατιωτικής παρέλασης της Θεσσαλονίκης.

Ο πιλότος συγκίνησε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια και ενθουσιάζοντας τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, Δημήτρη Αβραμόπουλο και προκαλώντας το αβίαστο χειροκρότημα όλων των περευρισκόμενων.

Τα τρία ΟΧΙ του Αρχιεπισκόπου Χρύσανθου.

Τα ΟΧΙ του εμψύχωσαν την αγωνιστικότητα των Ελλήνων.

Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων 

Το ΟΧΙ του Ιωάννου Μεταξά και του ελληνικού λαού κατά του αυθάδους Μουσσολίνι ήταν μόνον η αρχή. Ακολούθησαν πολλά ΟΧΙ από επώνυμα πρόσωπα και από απλούς Έλληνες αγωνιστές. 

Μία μορφή που δεν προβάλλεται όσο θα έπρεπε από τα σχολικά βιβλία και τις τηλεοράσεις υπήρξε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος, ο οποίος κράτησε στάση εθνικώς αξιοπρεπή, όπως αρμόζει σε Ορθόδοξο Έλληνα Ιεράρχη. Ας θυμηθούμε τα τρία ΟΧΙ που εξεστόμισε κατά την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα. 

Η Ελλάδα έπαψε να λεί «ΟΧΙ» μετά το 1940;

Ἀπό τό ΟΧΙ τοῦ 1940 μέχρι σήμερα δέν ἔχει ἀκουσθῆ ἄλλο ΟΧΙ τόσο ἠχηρό, ἀποτελεσματικό καί σωτήριο γιά τήν ὑπόσταση τοῦ Γένους μας

Πρωτ. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης

Θρηνητική ἑορτή κατήντησε ἐδῶ καί χρόνια ἡ  ἀντιστασιακή καί ἔνδοξη ἐπέτειος τοῦ Ἔθνους μας τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940 ἐναντίον τοῦ Ἄξονος Παπισμοῦ - Σιωνισμοῦ μέ προκάλυμμα τή Γερμανία, ἐξ αἰτίας τῆς τωρινῆς καταστάσεως τῆς Πατρίδος μας.

Φέτος, μάλιστα, χρειάζεται νά προστεθῆ στόν θρῆνο «κλαυθμός καί ὀδυρμός πολύς», γιατί ἡ Ἑλλάς «κλαίουσα τά τέκνα της οὔκ ἤθελε παρακληθῆναι», ἀφοῦ δέν ἔχει πλέον ὑπερασπιστάς οὔτε τῆς Πίστεώς της  οὔτε τῆς Πατρίδος της! 

Σκίτσα και αφίσες του ᾽40 (video)

Θαυμαστές εμφανίσεις της Παναγίας στον πόλεμο.

Στο μέτωπο, σ' όλη τη γραμμή, από τη γαλανή θάλασσα του Ιονίου μέχρι ψηλά τις παγωμένες Πρέσπες, ο Ελληνικός στρατός άρχιζε να βλέπει παντού το ίδιο όραμα:

Έβλεπε τις νύχτες μια γυναικεία μορφή να προβαδίζει ψηλόλιγνη, αλαφροπερπάτητη, με την καλύπτρα της αναριγμένη από το κεφάλι στους ώμους.


Την αναγνώριζε, την ήξερε από παλιά, του την είχαν τραγουδήσει όταν ήταν μωρό κι ονειρευόταν στην κούνια. Ήταν η μάνα η μεγαλόψυχη στον πόνο και στην δόξα, η λαβωμένη της Τήνου, η υπέρμαχος Στρατηγός.

Χειμώνας τοῦ 1941 – 1942

Ἡ πεῖνα καί ἡ δυστυχία τοῦ χειμῶνα 1941 -1942 κυρίαρχοι ἀπ’ ἄκρη σ’ ἄκρη τῆς ἑλληνικῆς γῆς

Του Κωνσταντίνου Ερρίπη, θεολόγου - Καρδιολόγου

«Ἡ πεῖνα καί ἡ δυστυχία τοῦ χειμῶνα 1941 -1942 κυρίαρχοι ἀπ’ ἄκρη σ’ ἄκρη τῆς ἑλληνικῆς γῆς. Τά ἀμφιμασχάλια τῶν Ἐπιτελείων καί οἱ πορφυροί χιτῶνες τῶν στρατηγῶν, ἄν μή τι ἄλλο, διστακτικά. Οἱ πολιτικοί ἀρχηγοί, ἀναγορεύοντας σ’ ἐθνικό κεφάλαιο τήν ποδάγρα τους, ψιθύριζαν ζαρωμένοι στούς φίλους: «Σωφροσύνη καί ὑπακοή».

28 Οκτωβρίου 1940 (video)

Η εγγονή του Ιωάννη Μεταξά υπερασπίζεται με σθένος το έργο του- «Έχω την τιμή να είμαι εγγονή του»

H Ιωάννα Φωκά Μεταξά είναι εγγονή του Ιωάννη Μεταξά, γεννημένη το 1939 από τη μικρότερη κόρη του Νανά.

 

Ιστορικός, αρχαιολόγος, συγγραφέας με πλούσιο έργο αλλά και κοινωνική δράση. Έχει λάβει μέρος σε ανασκαφές, έχει εργαστεί -μεταξύ άλλων- στη σύνταξη της εγκυκλοπαίδειας "Πάπυρος - Λαρούς - Μπριτάννικα" κι έχει τιμηθεί στα Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία.

Ο Τσολιάς στίς κορφές τοῦ Ὀλύμπου (video)

28η Ὀκτωβρίου 1940 - «... διὰ τοὺς Ἕλληνες ὑπὲρ τὴν νίκην ἡ δόξα» (Ἰω. Μεταξᾶς)

Ὅπως τότε, ἔτσι καὶ τώρα: Μὲ πρωτοπόρα τὰ νειᾶτα, τὰ μαθητικά, τὰ φοιτητικὰ καὶ τὰ στρατευμένα νειᾶτα, ἡ Πατρίδα μας θὰ ξεπεράσῃ τὶς δυσκολίες καὶ τοὺς κινδύνους

Ὅταν ξημέρωνε ἡ Δευτέρα, 28η Ὀκτωβρίου 1940, δὲν εἶχε κάτι τὸ ἀσυνήθιστο ἡ ἡμέρα αὐτή. Καὶ παρ’ ὅτι ἦταν προχωρημένο τὸ Φθινόπωρο, ὁ οὐρανὸς ἦταν καταγάλανος καὶ ὁ ἥλιος λαμπρός, ἔλουζε τὰ πάντα μὲ τὸ χρυσό του φῶς. Αἴφνης, ὅμως ἀκούστηκαν οἱ σειρῆνες, ποὺ ἔλεγαν μὲ τὸν διαπεραστικό τους ἦχο ὅτι ἡ γειτονική μας Ἰταλία μᾶς εἶχε κηρύξει τὸν πόλεμο.

Η αγάπη.

Όταν υπάρχει η αγάπη, δεν λείπει κανένα στοιχείο 

της πνευματικής ζωής από κείνον που την έχει αποκτήσει, 

αλλά κατέχει ολόκληρη, πλήρη και άρτια την αρετή,

Μνήμη Ἁγίας Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.

Διαβάζουμε: «Τῇ αὕτῃ ἡμέρᾳ τὴν ἀνάμνησιν ποιούμεθα τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας ἤτοι τοῦ ἱεροῦ αὐτῆς Μαφορίου, τοῦ ἐν τῷ σορῷ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Βλαχερνῶν, ὄτε ὁ Ὅσιος Ἀνδρέας ὁ διὰ Χριστὸν σαλὸς κατεῖδεν ἐφηπλωμένην αὐτὴν ἄνωθεν καὶ πάντας τοὺς εὐσεβεῖς περισκέπουσαν».

Λόγω τῶν πολλῶν θαυμάτων ἀπὸ τὴν Παναγία, ποὺ ἀνέφεραν οἱ Ἕλληνες στρατιῶτες στὸν Ἑλληνοϊταλικὸ πόλεμο τὸ 1940, ἡ Ἱερὰ Συνοδὸς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μὲ ἀπόφασή της τὸ 1952, καθιέρωσε νὰ ἑορτάζεται ἡ Ἅγια Σκέπη τῆς Θεοτόκου ἀντὶ γιὰ τὴν 1^η Ὀκτωβρίου, στὶς 28 Ὀκτωβρίου.
Ἡ ἑορτὴ τῆς Ἅγιας Σκέπης τῆς Θεοτόκου ἡ ὁποία τελοῦνταν ἀπὸ παλαιότατων χρόνων τὴν 1^η Ὀκτωβρίου, ἦταν ἀνάμνηση τοῦ θαύματος τὸ ὁποῖο εἶδε ὁ Ὅσιος Ἀνδρέας. Κατὰ τὴ διάρκεια μιᾶς ἀγρυπνίας στὸ παρεκκλήσι τῆς «Ἅγιας Σοροῦ» τοῦ ναοῦ τῶν Βλαχερνῶν στὴν Κωνσταντινούπολη, ὁ Ὅσιος Ἀνδρέας εἶδε τὴν Θεοτόκο νὰ προχωράει ἀπὸ τὶς βασιλικὲς πύλες πρὸς τὸ θυσιαστήριο ἀνάμεσα σὲ λευκοφορους ἅγιους, ἀπὸ τοὺς ὁποίους ξεχώριζαν ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος καὶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος.