Ζωντανή Αναμετάδοση Ιερών Ακολουθιών

Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

Οι Άγιοι Ζηνόβιος και Ζηνοβία τα αδέλφια

Κατάγονταν από τις Αιγαίς της Κιλικίας και ήταν κληρονόμοι μεγάλης περιουσίας. Ο Ζηνόβιος είχε σπουδάσει ιατρική, και όχι μόνο πρόσφερε αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του στους πάσχοντες, αλλά επιπλέον πλούσια μοίραζε από τα αγαθά του σ' αυτούς. Με τη συμπεριφορά του αυτή στήριζε τους χριστιανούς, και πολλούς ειδωλολάτρες έφερε στη χριστιανική πίστη. Όταν πληροφορήθηκε αυτό ο έπαρχος Λυσίας, έδωσε διαταγή και τον συνέλαβαν. Ο Ζηνόβιος με παρρησία ομολόγησε ότι πράγματι είναι χριστιανός. Και ότι κάνει, το κάνει για τη σωτηρία ψυχών και τη δόξα του αληθινού Θεού. Ο Λυσίας με αυστηρότητα του είπε ότι αν δε σταματήσει αυτό που κάνει και δεν αρνηθεί το Χριστό, θα μαρτυρήσει φρικτά. Ο Ζηνόβιος απάντησε ότι τα μαρτύρια μπορούν να βλάψουν το σώμα του, αλλά την ψυχή του ποτέ. Διότι λέει ο λόγος του Θεού: "Και τις ο κακώσων υμάς, εάν του αγαθού μιμητοί γένησθε;". Ποιος, δηλαδή, θα μπορέσει να σας κάνει κακό και να σας επιφέρει πραγματική βλάβη, αν γίνετε μιμητές και ακόλουθοι του αγαθού; Ο Λυσίας αμέσως διέταξε και τον βασάνισαν. Τότε παρενέβη η αδελφή του Ζηνοβία και ήλεγξε το Λυσία, ότι αυτό που κάνει είναι άνανδρο. Αλλά ο έπαρχος συνέλαβε και αυτή, και τελικά αποκεφάλισε και τους δύο. (Κατ, άλλη εκδοχή ο Ζηνόβιος μαρτύρησε επί Διοκλητιανού. Γεννήθηκε από γονείς ευσεβείς τον Ζηνόδοτο και τη Θέκλα, και πως, όταν μεγάλωσε έγινε επίσκοπος Αιγών, επιτελώντας πολλά θαύματα).

Απολυτίκιο. Ήχος δ
. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως θείοι αυτάδελφοι, ομονοούντες καλώς, Ζηνόβιε ένδοξε, και Ζηνοβία σεμνή, συμφώνως ηθλήσατε, όθεν και των στεφάνων, των αφθάρτων τυχόντες, δόξης ακατάλυτου, ηξιώθητε άμα, εκλάμποντες τοις εν κόσμω, χάριν ιάσεων.
Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ’. Ως απαρχάς.
Τους αληθείας Μάρτυρας, και ευσεβείας κήρυκας, των αδελφών την δυάδα τιμήσωμεν, εν θεοπνεύστοις άσμασι, τον Ζηνόβιοv άμα τη σεπτή Ζηνοβία, ομού βιώσαντας, και διά μαρτυρίου τευξαμένους στέφος άφθαρτον.

Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

Ξεκινάει το Φροντιστήριο Στελεχών της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς

Αρχίζουν τα μαθήματα του Φροντιστηρίου Στελεχών  της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, όπου οι υποψήφιοι Κατηχητές και Κατηχήτριες καταρτίζονται επί θεμάτων Ορθοδόξου Εκκλησιαστικής Θεωρίας και πράξεως.
Η φοίτηση είναι διετής και οι συναντήσεις πραγματοποιούνται κάθε Σάββατο στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Αγίας Τριάδος Πειραιώς. Ο Αγιασμός Ενάρξεως θα τελεστεί από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς κ.κ. Σεραφείμ, το Σάββατο 30 Οκτωβρίου στις 6:30 το απόγευμα στο Πνευματικό Κέντρο του Καθεδρικού Ιερού Ναού. Η φοίτηση είναι διετής. Υπεύθυνος του Α' έτους είναι ο Αρχιμανδρίτης Δανιήλ Ψωίνος, και του Β΄ έτους ο Αρχιμανδρίτης Μεθόδιος Κρητικός.
Στην γραμματεία του Πνευματικού μας Κέντρου μπορείτε να απευθυνθείτε για οποιαδήποτε πληροφορία επί του θέματος του φροντιστηρίου στελεχών της Μητροπόλεώς μας.

ΝΤΡΟΠΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΝΙΤΣΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

Κονίτσης Ανδρέας «Με ιερή αγανάκτηση λέω μόνο μια λέξη: ΝΤΡΟΠΗ!»

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ, έκανε τις ακόλουθες Δηλώσεις: «Με ιερή αγανάκτηση υψώνω φωνή διαμαρτυρίας και λέω μια και μόνη λέξη, που χαρακτηρίζει τα τελευταία δραματικά και απαράδεκτα γεγονότα στον χώρο της Ελληνικής Αστυνομίας :
Ν Τ Ρ Ο Π Η !
Και εξηγούμαι: Τις ημέρες αυτές έγινε η απόταξη από το τιμημένο Σώμα της ΕΛ.ΑΣ. γενναίου και ικανού αστυνομικού, με πολλές τιμητικές διακρίσεις.
Παράλληλα έχει κινηθή η διαδικασία αποτάξεως και για δύο άλλους αστυνομικούς στην περιοχή της Θεσσαλονίκης. Ο λόγος; Ο λόγος είναι, ότι οι εν λόγω αστυνομικοί αρνήθηκαν να πάρουν την «κάρτα του πολίτη» για λόγους συνειδήσεως.
Άριστα έπραξαν τα γενναία αυτά Ελληνόπουλα. Από την ακριτική μου Επαρχία τα συγχαίρω εγκαρδίως και τα ασπάζομαι πατρικώς, γιατί έγιναν διδάσκαλοι και παράδειγμα για όλους μας.
Σε καιρούς, κατά τους οποίους κάποιοι.... νεαροί αρνούνται να υπηρετήσουν την στρατιωτική τους θητεία για λόγους, δήθεν, «συνειδήσεως» · και τους «μάρτυρες του Ιεχωβά» η Πολιτεία τους έχει στα «ώπα - ώπα» και τους βάζει να υπηρετούν, χωρίς στρατιωτική ενδυμασία, σε διάφορες υπηρεσίες απ’ όπου μπορούν, εύκολα και άνετα, να ασκούν την προπαγάνδα και τον προσηλυτισμό τους, είναι αδιανόητο να διώκωνται Ελληνόπουλα και Χριστιανόπουλα, επειδή θέλουν να τιμούν τον Χριστό και την Ελλάδα. Αυτόν τον διωγμό μόνο η λέξη
Ν Τ Ρ Ο Π Η !
μπορεί να τον χαρακτηρίση. Όταν ο πρωθυπουργός της Χώρας ονομάζει την Ελλάδα «διεφθαρμένη», κι’ όταν ακούμε συνεχώς για «μίζες» και «λαδώματα», για σπατάλες και για διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, όταν γίνεται συνεχής πολεμική κατά των χριστιανικών αρχών, της Εκκλησίας, και της Ιστορίας, είναι αιτία χαράς μεγάλης και αισιοδοξίας για την πορεία του Έθνους, η στάση των γενναίων αυτών αστυνομικών. Δόξα τω Θεώ !
Γενναία Ελληνόπουλα ! Μη φοβάστε ! Ψηλά οι καρδιές. Ο Χριστός και η Ελλάδα πάντοτε νικούν, όπως μας το θύμησε η μεγάλη Επέτειος του θρυλικού «ΟΧΙ».
Είμαστε στο πλευρό σας. Νάχετε πάντα κατά νουν τον θεόπνευστο λόγο : «Διήλθομεν δια πυρός και ύδατος και εξήγαγες υμάς εις αναψυχήν (Ψαλμ. ξε 12). Η Ορθόδοξη Ελλάδα σας θαυμάζει και σας καμαρώνει. Ο Χριστός μαζί σας ».

Απλά ο Θεός να μας ελεήσει.....

Έκαψαν Εκκλησία στα Άνω Πατήσια - Φωτογραφίες

Ένα τραγικό γεγονός συνέβη χθες τα ξημερώματα 28 Οκτωβρίου 2010, όπου άγνωστοι έκαψαν και βεβήλωσαν εκκλησία.
Συγκεκριμένα ιερόσυλοι αφού πρώτα προκάλεσαν ζημιές, στη συνέχεια έβαλαν φωτιά στο ιστορικό ναϊδριο του Αγίου Γεωργίου στο Άλσος Προμπόνα στα Άνω Πατήσια.






Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλύτης

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 260μ.Χ., οι γονείς του ήταν ευγενείς και ο πατέρας του ήταν Μακεδόνας Στρατηγός της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αλλά ο Άγιος Δημήτριος δεν ξεχώρισε μόνο για την ευγενική του καταγωγή μα και για την αρετή του, την ευπρέπεια και την ευγένεια της ψυχής του και την ικανότητά του στην στρατιωτική τέχνη, που εκείνη την εποχή αποτελούσε πεδίο διάκρισης για τους νέους και θεωρούταν ιδιαίτερα δημοφιλής. Μάλιστα ο Άγιος Δημήτριος έφτασε σαν στρατιωτικός στο αξίωμα του Δούκα, ξεπερνώντας την δόξα του πατέρα του.Το 296μ.Χ. (ή σύμφωνα με άλλους μελετητές το 306μ.Χ.) ο Μαξιμιανός -ο τότε Τετράρχης και μετέπειτα Αυτοκράτορας Γαλέριος Μαξιμιανός- συνέλαβε τον Άγιο Δημήτριο και τον κρατούσε φυλακισμένο σε ένα δημόσιο λουτρό κοντά στο ιπποδρόμιο, επειδή ο Άγιος Δημήτριος πίστευε στην χριστιανική πίστη αλλά και έκανε κήρυγμα φέρνοντας κοντά στον Χριστό πολλούς ειδωλολάτρες. Σ' αυτό το σημείο πρέπει να σημειώσουμε ότι εκείνη την εποχή ο Αυτοκράτορας Διοκλητιανός είχε εκδώσει ένα διάταγμα μετά από παρότρυνση του Μαξιμιανού που ουσιαστικά ξεκινούσε άλλον ένα διωγμό κατά των Χριστιανών.

Σήμερα το πανηγύρη της ενορίας μας

Σήμερα ώρα 7:00μ.μ. θα τελεσθεί ο Μέγας Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Σεραφείμ.Η Ακολουθία του Εσπερινού θα μεταδοθεί απο το ραδιοφωνικό σταθμό της μητροπόλεώς μας,πειραική εκκλησία 91,2Μ των FM.10:00μ.μ. Ιερά Αγρυπνία.Αύριο 7:00π.μ. η ακολουθία του Όρθρου και η Θεία Λειτουργία ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Προικονήσου κ.κ. Ιωσήφ.Το απόγευμα της ιδίας ημέρας ώρα 6:00μ.μ. ο Εσπερινός και η Ιερά Παράκληση του Αγίου μας. 



Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 260μ.Χ., οι γονείς του ήταν ευγενείς και ο πατέρας του ήταν Μακεδόνας Στρατηγός της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αλλά ο Άγιος Δημήτριος δεν ξεχώρισε μόνο για την ευγενική του καταγωγή μα και για την αρετή του, την ευπρέπεια και την ευγένεια της ψυχής του και την ικανότητά του στην στρατιωτική τέχνη, που εκείνη την εποχή αποτελούσε πεδίο διάκρισης για τους νέους και θεωρούταν ιδιαίτερα δημοφιλής. Μάλιστα ο Άγιος Δημήτριος έφτασε σαν στρατιωτικός στο αξίωμα του Δούκα, ξεπερνώντας την δόξα του πατέρα του.Το 296μ.Χ. (ή σύμφωνα με άλλους μελετητές το 306μ.Χ.) ο Μαξιμιανός -ο τότε Τετράρχης και μετέπειτα Αυτοκράτορας Γαλέριος Μαξιμιανός- συνέλαβε τον Άγιο Δημήτριο και τον κρατούσε φυλακισμένο σε ένα δημόσιο λουτρό κοντά στο ιπποδρόμιο, επειδή ο Άγιος Δημήτριος πίστευε στην χριστιανική πίστη αλλά και έκανε κήρυγμα φέρνοντας κοντά στον Χριστό πολλούς ειδωλολάτρες. Σ' αυτό το σημείο πρέπει να σημειώσουμε ότι εκείνη την εποχή ο Αυτοκράτορας Διοκλητιανός είχε εκδώσει ένα διάταγμα μετά από παρότρυνση του Μαξιμιανού που ουσιαστικά ξεκινούσε άλλον ένα διωγμό κατά των Χριστιανών.

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΟΡΤΗΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ 28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ



Αφιέρωμα στο μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο

Ο Ορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος (17 Ιανουαρίου 1939 - 28 Ιανουαρίου 2008) γεννήθηκε στην Ξάνθη.[1] Tο κοσμικό του όνομα ήταν Χρήστος Παρασκευαΐδης, του Κωνσταντίνου και της Βασιλικής. Διετέλεσε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος για σχεδόν δέκα χρόνια, από το 1998 ως το θάνατό του το 2008.

Η ζωή του

Γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1939, από πρόσφυγες γονείς. Η οικογένειά του καταγόταν από την Αδριανούπολη της Ανατολικής Θράκης και εγκαταστάθηκε στην Ξάνθη μετά τη Συνθήκη της Λωζάννης. Σε ηλικία 2 ετών, μετά την εμπλοκή της Ελλάδας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο 1941, η οικογένειά του μετακόμισε για λόγους ασφαλείας στην Αθήνα[2], όπου ο μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος έζησε μέχρι την ηλικία των 35 ετών. Μαθήτευσε στο δημοτικό σχολείο Κοραής και ακολούθως στο Λεόντειο Λύκειο Πατησίων με άριστη επίδοση. Το 1962 έλαβε το πτυχίο της Νομικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με άριστα, και το 1967 αποφοιτά από τη Θεολογική σχολή του ιδίου πανεπιστημίου επίσης με άριστα. Παράλληλα σπούδασε Βυζαντινή Μουσική στο Ωδείο Αθηνών. Το 1982 υπέβαλε τη διδακτορική του διατριβή στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με τίτλο «Ιστορική και Κανονική θεώρησις του Παλαιοημερολογητικού ζητήματος κατά τε την γένεσιν και την εξέλιξιν αυτού εν Ελλάδι» και ονομάστηκε διδάκτωρ του Κανονικού Δικαίου με βαθμό άριστα. Ήταν πτυχιούχος της γαλλικής και αγγλικής γλώσσας, γνώστης δε της ιταλικής και γερμανικής γλώσσας. Έχει ανακηρυχθεί Επίτιμος Διδάκτωρ των πανεπιστημίων Κραϊόβας και Ιασίου το 2003 και Λατερανού το 2006.
Το 1957, σε ηλικία 18 ετών, ήταν ήδη ψάλτης στην Αγία Ζώνη Κυψέλης όπου συναντά τον διάκονο Καλλίνικο Καρούσο, μετέπειτα Μητροπολίτη Πειραιώς, ο οποίος λειτουργούσε στον ίδιο ναό. Εκείνος θα του γνωρίσει τον 19χρονο τότε Αθανάσιο Λενή, νυν Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιο. Το 1958 οι τρεις κληρικοί ιδρύουν τη μοναστική αδελφότητα «Χρυσοπηγή» στο Παγκράτι, η οποία ασχολούνταν με φιλανθρωπικές και ανθρωπιστικές δραστηριότητες καθώς και με την οργάνωση κατηχητικών σχολείων. Κείρεται μοναχός στις 16 Μαΐου 1961 στην Ιερά Μονή Βαρλαάμ των Μετεώρων, όπου μόλις είχε εγκατασταθεί η αδελφότητα και στις 17 Μαΐου 1961 χειροτονείται διάκονος στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων Τρικάλων. Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος το 1965, όταν τοποθετείται ως ιεροκήρυκας στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Παναγίτσας) στο Παλαιό Φάληρο, όπου έμεινε επί 9 χρόνια. Κατόπιν γραπτών εξετάσεων εισήχθη ως γραμματέας της Ιεράς Συνόδου επί αρχιεπισκοπίας Ιερωνύμου Α και ακολούθως του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ. Στις 18 Ιανουαρίου 1973 ιδρύεται στο Καπανδρίτι το Συνοδικό Μοναστήρι της Παναγίας της «Χρυσοπηγής», το οποίο υπαγόταν απ' ευθείας στην Ιερά Σύνοδο.

ΜΑΖΙ με τους γονείς (Ενημερωτικό φυλλάδιο που θα δοθεί στην ενορία μας την Κυριακή 24/10/2010)


Στο στόχαστρο φανατικών ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας ο ποιμήν της αγάπης

Θορυβημένοι είναι οι ορθόδοξοι Προκαθήμενοι και οι ηγέτες των διεθνών χριστιανικών οργανισμών από τις επιθέσεις που εξαπολύονται το τελευταίο διάστημα κατά του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας κ. Αναστασίου και κατά ιεραρχών της Εκκλησίας της Αλβανίας.
Πολλοί κληρικοί κάνουν λόγο για προσπάθεια σπίλωσης του κ. Αναστασίου επειδή στα τραγικά γεγονότα της Χειμάρρας, τον περασμένο Αύγουστο, με τη δολοφονία του 37χρονου Αριστοτέλη Γκούμα, στάθηκε δίπλα στους ορθοδόξους της περιοχής.

Μάλιστα τονίζουν ότι τότε ήταν ο πρώτος που μίλησε για δολοφονία, όταν πολλοί προσπαθούσαν να αποδώσουν το γεγονός σε τροχαίο δυστύχημα.

«Πρέπει να ακολουθήσουμε αυτό που έγινε στις αρχές του αιώνα,όταν οδηγήσαμε τον Μητροπολίτη Δυρραχίου Ιάκωβο στην Κορυτσά και του είπαμε “Φύγε”» είναι το μήνυμα που αποστέλλει στην αλβανική κυβέρνηση, στον λαό και στον ίδιο τον Αρχιεπίσκοπο ο εκφραστής των επικριτών του κ. Κρίστο Φρασέρι.

Ακαδημαϊκός από την εποχή του καθεστώτος Χότζα, ερευνητής του Ινστιτούτου Ιστορίας της Αλβανίας και γεννημένος το 1920 στην Κωνσταντινούπολη, ο Φρασέρι έχει τεθεί επικεφαλής της αμφισβήτησης του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας.

«Σκοπός του κ. Αναστασίου ήταν η αποκατάσταση της επιρροής της ελληνικής Εκκλησίας επί της Αλβανικής υπονομεύοντας και εκμηδενίζο- ντας τις προσπάθειες που είχαν καταβάλει οι αλβανοί πατριώτες» αναφέρεται σε ένα από τα δημοσιεύματα εφημερίδων που ανακυκλώνουν τις απόψεις του κ. Φρασέρι.

Ενδεικτικές του κλίματος είναι ακόμη και οι ερωτήσεις που θέτουν δημοσιογράφοι στους μητροπολίτες της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας.

«Γιατί η Εκκλησία δεν έκανε μνημόσυνο για τους Τσάμηδες, γιατί το αποφεύγει, γιατί εσείς ως Αλβανός δεν δέχεστε ότι σε βάρος τους υπήρξε γενοκτονία;Γιατί ο Αρχιεπίσκοπος δεν ενδιαφέρεται για τους Αλβανούς πουσκοτώνονται στην Ελλάδα;», ρωτήθηκε μεταξύ άλλων ο Επίσκοπος Κρούγιας κ. Αντώνιος κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής συνέντευξης.

Ο κ. Φρασέρι ζήτησε να κηρυχθεί «persona non grata» ακόμη και ο Αρβανίτης στην καταγωγή Μητροπολίτης Βερατίου κ. Ιγνάτιος. «Είναι ένας φανατισμένος έλληνας επίσκοπος, ένας μισθοφόρος της σοβινιστικής πολιτικής της Ελλάδας, ο οποίος, όπως και όλοι οι μισθοφόροι που δρουν στην Αλβανία, όπως ο βουλευτής Βαγγέλης Ντούλες, ο δήμαρχος Βασίλης Μπολάνος και ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, έλαβαν εντολή από την Αθήνα να εξαπολύσουν επίθεση εναντίον της Αλβανίας» λέει ο 90χρονος Φρασέρι σε αλβανική εφημερίδα.

Ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος συστήνει στους συνεργάτες του νηφαλιότητα και καλεί να αποφεύγονται οι αυτοδικίες. Δέχεται πάντως τηλεφωνήματα στήριξης από πολλές πλευρές, καθώς πρόκειται για προσωπικότητα διεθνούς κύρους και αποδοχής.
Μαρία Αντωνιάδου - Βήμα

Δημήτρια 2010 στη πόλη του Αγίου Δημητρίου την Θεσσαλονίκη

Μὲ τὴν παρουσία τοῦ Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ἀνθίμου, τοῦ ἱεροῦ κλήρου, τῶν ἀρχῶν καὶ τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ, ἄρχισαν οἱ καθιερώμενες ἐκκλησιαστικὲς τελετὲς γιὰ τὴν ἑορτὴ τοῦ πολιούχου μας ἁγίου Δημητρίου.
Την Δευτέρα 18 Ὀκτωβρίου, στὶς 5.30 τὸ ἀπόγευμα, ἔγινε ἀπὸ τὸ Ἐπισκοπεῖο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ἡ μεταφορὰ τῆς ἱερᾶς Εἰκόνας τῆς Παναγίας τῆς Τριχερούσας στὸν ἱερὸ Ναὸ τοῦ ἁγίου Δημητρίου. Ἡ Εἰκόνα αὐτὴ εἶναι ἀντίγραφο τῆς πρωτοτύπου Εἰκόνος ποὺ φυλάσσεται στὴν ἱερὰ Μονὴ Χιλανδαρίου τοῦ ἁγίου Ὄρους.
 
Ὁ Παναγιώτατος, οἱ ἱερεῖς, οἱ μοναχές, οἱ ἱεροψάλτες, τὰ ἑξαπτέρυγα καὶ ὁ εὐσεβὴς λαὸς ὑποδέχθηκαν μὲ μεγάλη συγκίνηση τὴν Παναγία μας στὸ προαύλειο τοῦ Ναοῦ τοῦ ἁγίου Δημητρίου. Ἀκολούθησε, σύμφωνα μὲ τὸ τυπικὸ ἡ καθιερωμένη Δοξολογία καὶ ὁ Μητροπολίτης μας ὡμίλησε κατάλληλα καὶ ἐποικοδομητικὰ πρὸς ὅλους μας. Μεταξὺ τῶν ἄλλων, εἶπε : « ...νὰ μείνωμε σταθεροὶ καὶ ἀκλόνητοι, σὰν Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες Χριστιανοί, στὴ πίστη μας, καὶ ἔχοντας ἐμπιστοσύνη στὸν Χριστό, μὲ τὶς πρεσβεῖες τῆς Παναγίας μας, τοῦ ἁγίου Δημητρίου καὶ ὅλων τῶν ἁγίων θὰ προσπεράσωμε τὶς δύσκολες συνθῆκες στὶς ὁποῖες ζοῦμε».

ΜΟΝΑΧΗ ΜΑΡΘΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ. ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΟΥ ΠΛΑΝΑ .


Η κατά κόσμον Ουρανία Παπαδοπούλου εγεννήθη το έτος 1888 στο χωρίον Ευαγγελίστρια του νομού Κορινθίας και υπήρξε τέκνον ενάρετων γονέων πού φρόντισαν να την μορφώσουν με τα χριστιανικά γράμματα. Υπήρξε ανέκαθεν αφοσιωμένη εις την Εκκλησία και διεκρίνετο για την βαθειά πίστη της. Ήταν εξαιρετικά φιλακόλουθος και ή ζωή και ή δραστηριότητά της όφειλαν την δύναμή τους στην αδιάλειπτη προσευχή και τα αγία μυστήρια τής Εκκλησίας. Διακρινόταν για την απλότητα, την καλοσύνη και την ανυπόκριτο ταπείνωσή της. Όσοι την γνώρισαν διηγούνται ότι ήταν ή προσωπικότης της μία σύνοψις των ευαγγελικών αρετών.
Υπήρξε τέκνον πνευματικόν τού Αγίου Νικολάου τού Πλανά τον οποίον γνώρισε εις νεαρά ηλικία στο ναύδριον τού Αγίου Προφήτου Ελισαίου εις τις υπέροχες ακολουθίες και κατανυκτικές αγρυπνίες στις οποίες έψαλλαν οι λογοτέχνες και συγγραφείς τής νεωτέρας Ορθοδοξίας, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης και Αλέξανδρος Μωραϊτίδης οι εξάδελφοι.
Υπηρέτησε με ευλάβεια, αγάπη, αυταπάρνηση και αφοσίωση τον άνθρωπο τού Θεού, Άγιο Νικόλαο τον Πλανά επί σειράν ετών γενομένη κυριολεκτικώς ή σκιά του καθώς ακούραστα τον ακλουθούσε εξυπηρετώντας τον εις πλείστα όσα εκ των κατανυκτικών εκκλησιδίων τής παλαιάς Αθήνας.
Τον έζησε τόσο κοντά ώστε κληρονόμησε πολλά από τα χαρίσματά του ως είναι ή ευχή, τα δάκρυα, ή ευλάβεια, ή άπλότης. Έτσι με τον φωτισμένο νου της κατόρθωσε να αφομοίωση την ζωή και την διδαχή του αγίου Πατρός και να τις καταγράψει μετά τον θάνατον του εις τον μοναδικό της πόνημα υπό τον τίτλο: «Ό παπά-Νικόλας Πλανάς, ό απλοϊκός ποιμήν των απλών προβάτων», με τον οποίον θα γίνει ευρύτερα γνωστός ό θαυμαστός βίος του και τον οποίο θα αποτελέσει ως γνήσια μαρτυρία την βάση για την κατάταξή του εις τον Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας υπό τού Οικουμενικού Πατριαρχείου ενάρετων έτει 1992.
Ό λιτός και απέριττος λόγος της έχει αμεσότητα επικοινωνίας. Ομιλεί κατ' ευθείαν στις καρδιές των πιστών, μεταδίδοντάς τους την ευσέβεια της γραφούσης ως και τον ιερόν ενθουσιασμό και την ευλάβεια διά τον πρόσωπον τού βιογραφουμένου αγίου. Ρασοφόρος Μοναχή έκάρη στο σπίτι πού διέμενε σε μεγάλη ηλικία, τον έτος 1965 ονομασθείσα Μάρθα, υπό τού Άγιορείτου Ιερομονάχου Θεοφίλου Λαδά τού Άγιαννανίτου ό οποίος εκείνη την περίοδο εξυπηρετούσε τον ναΐδριο των Ταξιαρχών στο Βύρωνα τον οποίον μέχρι προ τινός άνηκε στην αδελφότητα των Θεοφιλαίων Αγίου Όρους.
Τον Γέροντα αυτόν όταν λειτουργούσε ή Γερόντισσα Μάρθα τον έβλεπε να υπερίπταται και κατά την Μικρή και Μεγάλη Είσοδο να προπορεύονται αυτού Άγιοι Άγγελοι.
Χαρακτηριστικό της βαθειάς ταπεινώσεώς της ήταν ότι όταν έσκυβε κανείς να πάρει την ευχή της θύμωνε χωρίς να οργίζεται Βέβαια. Τότε σήκωνε το μπαστουνάκι της και τον απομάκρυνε, λέγοντας του να προσκυνά μόνο τον Δεσπότη Χριστό.
Έκοιμήθη στο σπιτάκι της, τον όποιο εύρίσκετο στην οδό Πατρών 12 στην Αθήνα, ζήσασα θεαρέστως 85 χρόνια. Ήταν τότε Ιούλιος του 1973.
Ή ταφή της κατ' επιθυμία της έγένετο την επομένη εις την Ίεράν Μονήν Παναγίας Οδηγήτριας Πορταριάς έξω από τον Βόλο.
Για την αγιότητα της μαρτύρησαν οι , αδελφές του Ιερού Κοινοβίου Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Χίου ως και ό Ιερομόναχος Χερουβείμ Άγιαννανίτης, Δικαίος της Σκήτεως της Αγίας Αννης Αγίου Όρους πού γνώρισε την αγία αυτή ψυχή.
ΒΙΒΛ. ΜΟΝΑΖΟΥΣΩΝ ΣΥΝΑΞΙΣ. ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΒΒΑΔΙΑ.
ΘΑΥΜΑΣΤΟΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΝ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΑΙΩΝΟΣ .
ΑΘΗΝΑ 2005.
""ΑΠΟ BLOG ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ""

Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Η αγρυπνία από τη Μονή της Πάτμου σήμερα σε απ' ευθείας μετάδοση από την Πειραική Εκκλησία

Ιερά Αγρυπνία θα τελεστεί σήμερα Τετάρτη 20 Οκτωβρίου, στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Πάτμου με την ευκαιρία της Εορτής του Οσίου Χριστοδούλου.
Η Αγρυπνία θα ξεκινήσει στις 7:30 το απόγευμα και θα περατωθεί λίγο μετά τη 1:00 τα μεσάνυχτα. Ανήμερα της Εορτής του Οσίου Χριστοδούλου Πέμπτη 21 Οκτωβρίου στις 8:00 το πρωί θα ψαλλεί ο Όρθρος και στη συνέχεια θα τελεστεί Θεία Λειτουργία.
Οι Ιερές Ακολουθίες θα μεταδοθούν απευθείας από το Ραδιοφωνικό Σταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας, το ραδιόφωνο που μιλάει στη ψυχή μας.

Αρχαιοπρεπής Θεία Λειτουργία, στην Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς.

Την Αρχαιοπρεπή Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, θα τελέσει  την Κυριακή 24 Οκτωβρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ. Η Θεία Λειτουργία θα τελεστεί στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Πειραιώς.

Το χρονικό του πολέμου του 1940

« Ξαφνικά ακούγονται δυνατοί πυροβολισμοί, βόμβες άσπλαχνες να ανατινάζονται δίπλα στις άμοιρες ψυχές των Ελλήνων ανθρώπων ».
Αυτά και άλλα πολλά ζωντάνεψαν στα μάτια μας, στην αίθουσα της βιβλιοθήκης από τον λοχαγό που είχαμε μπροστά μας. Έναν υπέροχο ήρωα που έλαβε μέρος στο έπος της Αλβανίας. Τα λόγια του μας μετέφεραν νοερά στις μέρες εκείνες:
ξημερώματα 28ης Οκτωβρίου 1940.
Στην αρχή η χώρα μας έμεινε ουδέτερη, αν και ο Ιταλός δικτάτορας Μουσολίνι δεν έχανε ευκαιρία να μας δείξει τις εχθρικές του προθέσεις. Έτσι στα πλαίσια αυτής της τακτικής, στις 15 Αυγούστου του 1940, τορπίλισε στο λιμάνι της Τήνου και βύθισε το ελληνικό πλοίο «Έλλη».
Η ελληνική κυβέρνηση μη θέλοντας να μπλέξει τη χώρα σε περιπέτειες, προσποιήθηκε πως δεν γνώριζε ποιοι βύθισαν το πλοίο για να αποφύγει τη σύγκρουση.
Οι Ιταλοί όμως δεν το έβαλαν κάτω.
Στις 28 Οκτωβρίου 1940, ο Ιταλός πρεσβευτής στην Αθήνα Γκράτσι επισκέφθηκε αργά τη νύχτα στο σπίτι τον Έλληνα πρωθυπουργό Ι. Μεταξά και του ζήτησε να επιτρέψει στον ιταλικό στρατό να μπει στο ελληνικό έδαφος.
Ο Μεταξάς απάντησε περήφανα ΟΧΙ και μαζί του απάντησε αρνητικά σύσσωμος ο ελληνικός λαός, ο οποίος πήρε τα όπλα για να αντικρούσει τον απρόσμενο επισκέπτη. Έτσι άρχισε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος.
Ο εναέριος ελληνικός χώρος παραβιάζεται απ' τα πρώτα ιταλικά αεροσκάφη.
Ηχεί ο κρότος της πρώτης πτώσης ενός βομβαρδισμένου αεροπλάνου. Τα ελληνικά στρατεύματα αμύνονται όπως μπορούν. Οι άνθρωποι όλο και περισσότερο τρομοκρατούνται από τα άγρια πυροβόλα.

Άγιος Γεράσιμος (20 Οκτωβρίου)

Ο Άγιος Γεράσιμος, γόνος της αριστοκρατικής Οικογενείας των Νοταράδων, γεννήθηκε το 1506 στα Τρίκαλα Κορινθίας. Οι γονείς του ονομάζονταν Δημήτριος και Kαλή. Ο προπάππος του Λουκάς Νοταράς - τελευταίος πρωθυπουργός του Βυζαντίου - ήταν συγγενής εκ μητρός με τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, το μαρτυρικό Αυτοκράτορα του Βυζαντίου. Αφού έλαβε πλουσιοτάτη παιδεία, περιόδευσε σε όλους τους ιερούς τόπους της Ελλάδας. Πήγε στην Κωνσταντινούπολη και προσκύνησε τους τάφους των προγόνων του. Κατόπιν μετέβη στο Άγιο Όρος και εκάρη Μοναχός όπου και σώζεται το σπήλαιο της ασκήσεώς του στην έρημο της Καψάλας (κελλίον Μεγάλου Βασιλείου).

Στους Αγίους Τόπους χειροτονείται ιερεύς και χειροθετείται Αρχιμανδρίτης υπηρετώντας επί 12 έτη στην Αγιοταφική Αδελφότητα και το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Επιθυμώντας περισσότερη ησυχία πέρασε στην Κρήτη και κατέληξε στην Ζάκυνθο όπου και παρέμεινε επί ένα δωδεκάμηνο.

Το 1555 έρχεται στην Κεφαλονιά. Ασκήτευσε στο σπήλαιο, στην περιοχή "Λάσση" του Αργοστολίου, επί πέντε έτη. Το 1560 έφτασε στα Ομαλά, όπου και ανακαίνισε το ξωκκλήσι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ιδρύοντας παράλληλα γυναικεία κοινοβιακή Μονή με πολυμελή αδελφότητα ονομάζοντάς την "Νέα Ιερουσαλήμ".

Χαρακτηριστική είναι η φράση του Αγίου με την οποία νουθετούσε έως εσχάτου αναπνοής: "Τεκνία ειρηνεύετε εν εαυτοίς και μη τα υψηλά φρονείτε".

Εκοιμήθη το έτος 1579 στις 15 Αυγούστου, για λόγους όμως εκκλησιαστικής οικονομίας μετετέθη την επόμενη. Μετά 2 έτη, στις 29 Οκτωβρίου, έγινε η ανακομιδή.
Με την επέμβαση των Παπικών οι Βενετσιάνοι διέταξαν την Β' ταφή. Στις 20 Οκτωβρίου του επομένου έτους έγινε η Β' ανακομιδή.

Έκτοτε το ιερό λείψανο παραμένει άφθαρτο και ευωδιάζον προς προσκύνηση και αγιασμό των πιστών και εκτίθεται προς προσκύνηση μέσα σε τζαμένια λειψανοθήκη που ενσωματώνεται σε μεγαλύτερη, ασημένια, περίτεχνη λάρνακα, η οποία είναι τοποθετημένη πάνω από τον τάφο του Αγίου.


Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Κοινό κατηχητικό μάθημα αυτό το Σάββατο 23/10

 Κοινό κατηχητικό μάθημα θα πραγματοποιηθεί αυτό το Σάββατο 23 Οκτωβρίου με την ευκαιρία της εορτής του προστάτου μας Αγίου Δημητρίου.
Συγκεκριμένα το πρωί του Σαββάτου και ώρα 10:00π.μ. κοινό κατηχητικό μάθημα θα πραγματοποιηθεί για τα 4 κατηχητικά τμήματα του Δημοτικού (αγόρια-κορίτσια) στον Α΄όροφο με θέμα: "ο στρατιώτης & κατηχητής του Χριστού Δημήτριος ο Μεγαλομάρτυρας" το οποίο θα αναπτύξει ο κατηχητής Δημήτριος Αρώνης μέσα από προβολή φωτεινών διαφανειών.
Το απόγευμα και ώρα 4:00μ.μ. στον Α΄όροφο θα πραγματοποιηθεί η κοινή συνάντηση για τα 2 κατηχητικά τμήματα του Γυμνασίου (αγόρια-κορίτσια) με θέμα: "Δημήτριος, πρότυπο αληθινής ζωής"  το οποίο θα αναπτύξει ο υπεύθυνος ιερέας νεότητος π.Πολύκαρπος Μπόγρης.
 Στο Αρχονταρίκι του Δ΄ ορόφου και ώρα 4:00μ.μ. της ίδιας ημέρας θα πραγματοποιηθεί η κοινή συνάντηση για τα 2 κατηχητικά τμήματα του Λυκείου (αγόρια-κορίτσια) με θέμα: "ο Άγιος Δημήτριος ο γενναίος αθλητής του Χριστού πρότυπο ομολογίας & μαρτυρίας στη σύγχρονη εποχή" το οποίο θα αναπτύξει ο κατηχητής του Λυκείου.

Αγήματα στην πανήγυρη του Αγίου Δημητρίου: Μυροφόρες, Παραδοσιακές στολές & Διακονικές στολές 25/10

 
Προσκαλούμε όλα τα μέλη των κατηχητικών μας συντροφιών να συμμετέχουν στη λιτανεία της ιεράς εικόνος του Αγίου μας με παραδοσιακές στολές τα κορίτσια του Δημοτικού με μυροφόρες τα κορίτσια του Γυμνασίου Λυκείου και με διακονικές στολές τα αγόρια Δημοτικού- Γυμνασίου- Λυκείου. Πληροφορίες στη γραμματεία του Πνευματικού μας Κέντρου.

Ιερά Πανήγυρις Αγίου Δημητρίου Πειραιώς (Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010)

Με την πρέπουσα μεγαλοπρέπεια θα πανηγυρίσει ο ενοριακός Ιερός μας Ναός επί τη μνήμη του προστάτου της ενορίας μας Αγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του μυροβλύτου.
Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010 ώρα 7:00μ.μ. Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ.κ. Σεραφείμ. Εν συνεχεία θα πραγματοποιηθεί η λιτάνευσις της ιεράς εικόνος του Αγίου Δημητρίου δια των οδών Αγίου Δημητρίου, Καλλικρατίδα, Δογάνης, Ραιδεστού, Αγίου Δημητρίου.
Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010 ώρα 7:00π.μ. Η ακολουθία του Όρθρου και αρχιερατική Θεία Λειτουργία.
Ώρα 6:30μ.μ. Μεθεόρτιος Εσπερινός και η παράκλησις του Αγίου Δημητρίου.

Οι σταυροί των δοκιμασιών

 Αφιερωμένο στους 3 στρατιώτες μας (& κατηχητές μας) που έχουν δημιουργήσει ασπίδα προστασίας στα 3 σημεία- σύνορα της Ελλάδας μας. Έβρος=Μιχαήλ Παππάς, Κως=Χρήστος Κώτσης, Κύπρος=Δημήτριος Χαραλαμπίδης.

Γέροντα, το σταυρουδάκι που μου δώσατε το φορώ συνέχεια και με βοηθάει στις δυσκολίες.
- Να, τέτοια σταυρουδάκια είναι οι δικοί μας σταυροί, σαν αυτά που κρεμούμε στον λαιμό μας και μας προστατεύουν στην ζωή μας. Τι νομίζεις, έχουμε μεγάλο σταυρό εμείς; Μόνον ο Σταυρός του Χριστού μας ήταν πολύ βαρύς, γιατί ο Χριστός από αγάπη προς εμάς τους ανθρώπους δεν θέλησε να χρησιμοποιήση για τον εαυτό Του την θεϊκή Του δύναμη. Και στην συνέχεια σηκώνει το βάρος των σταυρών όλου του κόσμου και μας ελαφρώνει από τους πόνους των δοκιμασιών με την θεία Του βοήθεια και με την γλυκειά Του παρηγοριά.
Ο Καλός Θεός οικονομάει για τον κάθε άνθρωπο έναν σταυρό ανάλογο με την αντοχή του, όχι για να βασανιστή, αλλά για να ανεβή από τον σταυρό στον Ουρανό – γιατί στην ουσία ο σταυρός είναι σκάλα προς τον Ουρανό. Αν καταλάβουμε τι θησαυρό αποταμιεύουμε από τον πόνο των δοκιμασιών, δεν θα γογγύζουμε, αλλά θα δοξολογούμε τον Θεό σηκώνοντας το σταυρουδάκι που μας χάρισε, οπότε και σε τούτη την ζωή θα χαιρώμαστε, και στην άλλη θα έχουμε να λάβουμε και σύνταξη και «εφάπαξ». Ο Θεός μας έχει εξασφαλισμένα κτήματα εκεί στον Ουρανό. Όταν όμως ζητούμε να μας απαλλάξη από μια δοκιμασία, δίνει αυτά τα κτήματα σε άλλους και τα χάνουμε. Ενώ, αν κάνουμε υπομονή, θα μας δώση και τόκο.
Είναι μακάριος αυτός που βασανίζεται εδώ, γιατί, όσο πιο πολύ παιδεύεται σ’ αυτήν την ζωή, τόσο περισσότερο βοηθιέται για την άλλη, επειδή εξοφλά αμαρτίες. Οι σταυροί των δοκιμασιών είναι ανώτεροι από τα «τάλαντα», από τα χαρίσματα, που μας δίνει ο Θεός. Είναι μακάριος εκείνος που έχει όχι έναν σταυρό αλλά πέντε. Μια ταλαιπωρία ή ένας θάνατος μαρτυρικός είναι και καθαρός μισθός. Γι’ αυτό σε κάθε δοκιμασία να λέμε: «Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου, γιατί αυτό χρειαζόταν για την σωτηρία μου».

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Άγιος Λογγίνος ο Εκατόνταρχος


1.Καταγωγή - Επάγγελμα

     Ο άγιος Λογγίνος έζησε κατά τους χρόνους της ενσάρκου οικονομίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
     Ο Συμεών ο Μεταφραστής στους βίους και την πολιτεία Αγίων Μηνός Μαρτίου αναφέρει ότι, ανήκε στην Ιουδαϊκή συναγωγή (P.G., Τόμ. 115, σ. 32 Α).
     Ο Άγιος καταγόταν από την κωμόπολη Σανδιάλη της Καππαδοκίας (P.G., Τόμος 115, σελ. 41). Εκεί, λοιπόν, αποσύρθηκε μετά την Ανάσταση του Κυρίου, όταν παραιτήθηκε από το Ρωμαϊκό στρατό που υπηρετούσε και εκήρυξε «Χριστόν εσταυρωμένον και αναστάντα εκ νεκρών».
     Ο Λογγίνος υπηρέτησε ως Αξιωματικός στο Ρωμαϊκό στρατό κα έφερε το βαθμό του Κεντυρίωνα - Εκατόνταρχου.
     (Η λέξη Κεντυρίων προέρχεται από τη λατινική λέξη Centum που σημαίνει εκατό, διοικητής δηλαδή εκατό στρατιωτών , εκατόνταρχος).
     Κατά την τελευταία περίοδο  της ζωής του Κυρίου επί της γης τελούσε υπό τις διαταγές του Ποντίου Πιλάτου, Ρωμαίου Επάρχου στην Ιουδαία (26 - 33 μ.Χ.).


2. Εποπτεύει κατά τη Σταύρωση του Χριστού

     Κατά την παράδοση του Ιησού στους Εβραίους για να τον σταυρώσουν, ο Πιλάτος έδωκε εντολή στον εκατόνταρχο Λογγίνο να υπηρετήσει στα τίμια πάθη και τη σταύρωση, μετά των στρατιωτών του.
     Το όνομα του Εκατόνταρχου δεν αναγράφεται σε κανένα από τα Ευαγγέλια. Σ' όλα μνημονεύεται με το αξίωμά του, είτε ως Κεντυρίων, είτε ως Εκατόνταρχος.
     Έτσι, ο Λογγίνος, εκτελώντας τη διαταγή του Πιλάτου, επιστάτησε καθ' όλη τη διάρκεια των φρικτών Παθών του Κυρίου στο Γολγοθά. Ως εκ τούτου, υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας όλων των εκεί θαυμαστών γεγονότων κατά τη Σταύρωση του Κυρίου.

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

1η Ενημέρωση - Επικοινωνία 16-10-2010


Αφιέρωμα στο μακαριστό Αρχιμανδρίτη ΕΠΙΦΑΝΙΟ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟ (Νυχτερινό ραδιόφωνο Πειραικής Εκκλησίας 91,2)

Για άλλη μια φορά ο ραδιοφωνικός σταθμός της Μητροπόλεως μας "Πειραϊκή Εκκλησία" που εκπέμπει στους 91,2Μ των FM κάνει τη διαφορά στη ποιότητα. 
Ένα αφιέρωμα του νυχτερινού προγράμματος της Πειραϊκής Εκκλησίας, του ραδιοφώνου που μιλάει κυριολεκτικά στη ψυχή μας, θα μας δώσει την δυνατότητα να γνωρίσουμε και να σπουδάσουμε μία μεγάλη  πνευματική μορφή που άφησε εποχή στην Εκκλησία του Χριστού με την παραδοσιακότητα, πιστότητα και αληθή βιοτή. 
Αφιέρωμα στον μακαριστό Αρχιμανδρίτη Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο, έχει αυτήν την Εβδομάδα τον νυχτερινό ραδιόφωνο της Πειραϊκής Εκκλησίας. Ακούστε Πειραϊκή Εκκλησία λοιπόν, αυτή την Κυριακή (17 Οκτωβρίου), στις 10:30 το βράδυ. Αξίζει για το καλό της ψυχής μας..

Δηλώσεις του Σεβ. Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. κ. ΑΝΔΡΕΟΥ για την ταυτότητα ομογενούς στους Βορειοηπειρώτες

Εν Δελβινακίω τη 13η Οκτωβρίου 2010 
« Η Ελληνική Πολιτεία έδειξε για μια ακόμη φορά την «αγάπη» και το «ενδιαφέρον» της προς την πολύπαθη Βόρειο Ήπειρο : Ύστερα, δηλαδή, από την σύνταξη του Ο.Γ.Α., που για να την λάβη ο ενδιαφερόμενος έπρεπε υποχρεωτικά να διαμένη στην Ελλάδα, τώρα νέο χτύπημα καταφέρει εναντίον του
Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Συγκεκριμένα, για να πάρουν οι Βορειοηπειρώτες ταυτότητα ομογενούς πρέπει να παραμένουν στην Ελλάδα !
Ποιοί νοσηροί εγκέφαλοι εκδίδουν τέτοιες αποφάσεις ; Δεν αντιλαμβάνονται οι αρμόδιοι του Υπουργείου Εξωτερικών, ότι το μέτρο αυτό θα επιφέρη την ερήμωση της Βορείου Ηπείρου ; Γιατί αν οι Βορειοηπειρώτες έλθουν να κατοικήσουν στην Ελλάδα είναι ηλίου φαεινότερον, πως η Βόρειος Ήπειρος θα σβήση. Η μήπως αυτό επιδιώκουν οι διοικούντες το υπουργείο εξωτερικών ; Εμείς δεν θέλουμε και δεν μπορούμε να το πιστέψουμε. Αν, παρά ταύτα, όμως, είναι μέσα στα σχέδιά τους η ερήμωσις της Βορείου Ηπείρου και, κατά συνέπειαν, το «κλείσιμο» όπως -όπως του Βορειοηπειρωτικού θέματος, τότε λυπούμεθα, και λυπούμεθα πολύ, αλλά και διαμαρτυρόμεθα εντόνως, γιατί με τέτοια μικρόψυχη και ηλίθια τακτική δεν αντιμετωπίζονται τα εθνικά ζητήματα.
Μετά την περίπτωση των συντάξεων του Ο.Γ.Α., έρχεται τώρα και το ζήτημα της ταυτότητος ομογενούς για να δώση την χαριστική βολή στον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό. Τότε, μετά τις διαμαρτυρίες και τον θόρυβο, η Ελληνική Κυβέρνηση υπανεχώρησε και υποσχέθηκε ότι το θέμα των συντάξεων θα ρυθμισθή. Ατυχώς, μέχρι τώρα, δεν έγινε τίποτε. Η Ελλάδα, αντί για Μητέρα Πατρίδα, αποδεικνύεται κακή μητρυϊά. Έχουμε δε την βεβαιότητα ότι και στο θέμα της ταυτότητος ομογενούς, την ίδια παρελκυστική πολιτική θα ακολουθήση …
Ως πότε, όμως, η πολιτική της Χώρας μας θα είναι ερασιτεχνική ; Τα λάθη του παρελθόντος, αλλά και η κρισιμότητα των καιρών πρέπει να μας διδάσκουν και φρονηματίζουν. Τώρα, μάλιστα, που η πέραν του Ατλαντικού υπερδύναμη δείχνει ξανά «ενδιαφέρον» για τα Βαλκάνια, έχουμε αυξημένο καθήκον να μένουμε άγρυπνοι επί των επάλξεων του χρέους απέναντι των αδελφών της Βορείου Ηπείρου. Οι αρμόδιοι ας αναλάβουν, επί τέλους, τις ευθύνες τους ».
(Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως).

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

Ο τίτλος ιδιοκτησίας του Ορφανοτροφείου επισήμως στο Οικουμενικό μας Πατριαρχείο

Η Βακουφική Συνέλευση της Γενικής Διεύθυνσης Βακουφίων αποφάσισε ομόφωνα την μεταβίβαση του Ρωμαίηκου Ορφανοτροφείου Πριγκήπου στο Πατριαρχείο, σύμφωνα με την απόφαση του ΕΔΑΔ.
Συμπληρώθηκε η τρίμηνη προθεσμία που έθεσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του ανθρώπου για την μεταβίβαση της ιδιοκτησίας του Ρωμαίηκου Ορφανοτροφείου στην Πρίγκηπο στο Ρωμαίηκο Ορθόδοξο Πατριαρχείο.
Η Βακουφική Συνέλευση της Γενικής Διεύθυνσης Βακουφίων, η οποία συνήλθε μόλις έφθασε στην Τουρκία η απόφαση του ΕΔΔΑ, αποφάσισε ομόφωνα την μεταβίβαση του Ρωμαίηκου Ορφανοτροφείου Πριγκήπου στο Πατριαρχείο, σύμφωνα με την απόφαση του ΕΔΔΑ.
Η Συνέλευση μόλις ανακοινώθηκε η απόφαση του ΕΔΔΑ εναντίον της Τουρκίας είχε αντιδράσει επιμένοντας η μεταβίβαση της ιδιοκτησίας του κτιρίου να γίνει όχι στο Πατριαρχείο, αλλά στο Βακούφι του «Ρωμαίηκου Ορφανοτροφείου Αρρένων Πριγκήπου».
Ωστόσο, η Συνέλευση έστειλε έγγραφο στο Υπουργείο Εξωτερικών με το ερώτημα της εφαρμογής της οριστικοποιημένης απόφασης του ΕΔΔΑ για μεταβίβαση στο Πατριαρχείο.
Με τον τρόπο αυτό, από τις υποθέσεις που έχουν κερδηθεί στο ΕΔΔΑ για πρώτη φορά λαμβάνεται απόφαση για μεταβίβαση τίτλου ιδιοκτησίας σε μία θρησκευτική κοινότητα και όχι σε ένα βακούφι.
Αναμένεται την προσεχή εβδομάδα η έκδοση από τη Γενική Διεύθυνση Κτηματολογίου του τίτλου ιδιοκτησίας επ’ ονόματι του νομικού προσώπου του Πατριαρχείου.
Τα έξοδα θα πληρωθούν
Η Τουρκία, μετά από δικαστήρια που κράτησαν 45 χρόνια και παρά το γεγονός ότι σύμφωνα με την απόφαση του ΕΔΔΑ ετοιμάζεται για την μεταβίβαση, θα υποχρεωθεί να καταβάλει στο Πατριαρχείο ως αποζημίωση 26 χιλιάδες Ευρώ, από τα οποία οι είκοσι χιλιάδες είναι για δικαστικές δαπάνες και οι 6 χιλιάδες ηθική αποζημίωση.
Η μεταβίβαση του Ορφανοτροφείου άνοιξε το δρόμο για την επιστροφή ακινήτων ανεκτίμητης αξίας στα νησιά Χάλκη, Πρώτη, Πρίγκηπο, Αντιγόνη και Ίμβρο, τα οποία ανήκουν σε 23 Βακούφια.
Το κτίριο του Ορφανοτροφείου Πριγκήπου, το οποίο φέρει το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό ότι είναι το μεγαλύτερο ξύλινο κτίριο της Ευρώπης, στο εξής θα λειτουργεί ως «Κέντρο Διαθρησκειακού Διαλόγου και Ειρήνης».
Είχε εκκενωθεί κατά την κρίση του Κυπριακού
Το Πατριαρχείο αγόρασε το κτίριο, το οποίο βρίσκεται στο Λόφο του Χριστού επί εκτάσεως 23.255 τετραγωνικών μέτρων, το έτος 1902 καταβάλλοντας την αξία του.
Το δικαίωμα χρήσης του κτιρίου, το οποίο κατασκευάστηκε το έτος 1898 από μία γαλλική εταιρεία με σκοπό να γίνει ξενοδοχείο και το οποίο έχει την ιδιαιτερότητα να είναι το δεύτερο μεγαλύτερο ξύλινο κτίριο του κόσμου και το μεγαλύτερο της Ευρώπης, μεταβιβάστηκε το έτος 1903 στο «Βακούφι του Ρωμαίηκου Ορφανοτροφείου Αρρένων Πριγκήπου».
Με τον Νόμο περί Βακουφίων του 1935 αναγνωρίστηκε η νομική προσωπικότητα του Βακουφίου. Το κτίριο, το οποίο το έτος 1936 μεταβιβάστηκε στη Γενική Διεύθυνση Βακουφίων, εκκενώθηκε το έτος 1964 από μερους του κράτους με αφορμή την κρίση του κυπριακού και έκτοτε δεν χρησιμοποιήθηκε.
Τα ρωμαίηκα Βακούφια, για τα οποία η απόφαση
θα αποτελέσει νομικό προηγούμενο:
Αγίασμα και Δημοτικό Σχολείο Αγίου Θεράποντος
Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου Εδιρνέκαπι
Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου Φαναρίου
Δημοτικό Σχολείο Εδιρνέκαπι
Ιερός Ναός και Αγίασμα της Παναγίας του Βεφά
Ιερός Ναός Αγίου Ιωάννου, μετόχι της Μονής του Σινά
Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου του Κουδουνά Πριγκήπου
Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Χάλκης
Ιερά Μονή Παναγίας Χάλκης
Ιερά Μονή Χριστού νήσου Αντιγόνης
Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως Χριστού νήσου Πρώτης
Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως Χριστού νήσου Πριγκήπου
Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου νήσου Πριγκήπου
Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου Θεραπείων
Ιερός Ναός Ταξιαρχών Στένης (Σωσθενίου)
Δημοτικό Σχολείο Ευαγγελιστρίας Πέρα
Ιερός Ναός Αγίας Μαρίνης του χωρίου Κάστρο της νήσου Ίμβρου
Ιερός Ναός Αγίας Βαρβάρας Ίμβρου
Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως Χριστού Χάλκης
Ιερά Μονή Αγίου Σπυρίδωνος νήσου Χάλκης
Ιερός Ναός Αγίας Ελένης Θεραπείων
Ορφανοτροφείο θηλέων Χάλκης

Ο Αγιος Λουκιλλιανός και ο γέροντας Παίσιος

«Στίς 13 Μαΐου του 1979 ό Γέροντας μετακόμισε από το κελί του Τίμιου Σταυρου στο Κουτλουμουσιανό κελί, «Παναγούδα».

Ήταν 3 Ιουνίου καί ό Γέροντας, λόγω της μετακόμισης, δεν είχε τακτοποιήσει τα πράγματα του, ούτε είχε βγάλει άπ' τα κιβώτια τα Μηναία καί τα αλλά εκκλησιαστικά βιβλία. Λόγω του γεγονότος αύτοΰ, ό Γέροντας δεν ήξερε την ακριβή ημερομηνία καί ποιος "Αγιος γιόρταζε εκείνη την ήμερα καί την ακολουθία την έκανε με κομποσκοίνι. "Οταν έφτασε να ευχηθεί για τον "Αγιο της ημέρας κι έλεγε το συνηθισμένο«"Αγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών» τον απασχόλησε ό λογισμός, ποιος να είναι ο "Αγιος πού γιόρταζε. Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκαν, με θαυμαστό τρόπο, μέσα στο εκκλησάκι δύο "Αγιοι, ό ένας μπροστά καί ό άλλος λίγο πιο πίσω. Ό δεύτερος ήταν ό "Αγιος Παντελεήμων. Ό Γέροντας πάντα έλεγε ότι ό "Αγιος Παντελεήμων μοιάζει πολύ με τον εικονιζόμενο στην εικόνα της σκήτης του Αγίου Παντελεήμονος. Ό άλλος "Αγιος, πού ήταν μπροστά, ήταν άγνωστος. Είπε τότε εκείνος:
- «Γέροντα, είμαι ό Λουκιλιανός».
Ό Γέροντας δεν είχε προσέξει αυτό το όνομα καί ρώτησε:
- Πως; Λουκιανός;
- "Οχι, του απάντησε ό Άγιος, Είμαι ό Λουκιλιανός.

Καί τότε, πάλι με θαυμαστό τρόπο, οι δύο "Αγιοι εξαφανίστηκαν.

Τότε ό Γέροντας πήγε καί άνοιξε τα κιβώτια με τα βιβλία καί στο Μηναίο του Ιουνίου βρήκε πραγματικά ότι στις 3 ήταν ή μνήμη του Αγίου Λουκιλιανοΰ.

Από τότε ό Γέροντας αγαπούσε τον "Αγιο Λουκιλιανό ιδιαίτερα κι έβαλε μια εικονίτσα στο ιερό καί μια πάνω από το στασίδι του, πού την είχε εκεί μέχρι το τέλος».

(Ίερομ. Χριστοδούλου, Ό Γέρων Παΐσιος, σσ. 274-275).

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Ποινή φυλάκισης με αναστολή σε Μητροπολίτη για αναστήλωση εκκλησίας στη Χάλκη

Ποινή φυλάκισης 1 έτους και 8 μηνών επέβαλε το τουρκικό Πρωτοδικείο Πριγκηποννήσων κατά του Μητροπολίτη Μοσχονησίων, Απόστολου Δανιηλίδη, και του μέλους της κοινότητας Πριγκήπου, Βασίλη Πορίδη, λόγω παράνομης οικοδόμησης εκκλησίας στη Χάλκη της Προποντίδας, αναφέρει σε σημερινό της δημοσίευμα η τουρκική εφημερίδα "Σαμπάχ".

Πρόκειται για τον ναό της Μεταμορφώσεως, ο οποίος πριν από σχεδόν τρία χρόνια κατεδαφίστηκε από τις τουρκικές αρχές, όταν το Οικουμενικό Πατριαρχείο προέβη σε εργασίες επισκευής του. Σύμφωνα με τον τότε υπεύθυνο της δασικής υπηρεσίας ο ναός βρίσκεται σε περιοχή που έχει κηρυχθεί εθνικός δρυμός και άρα απαγορευόταν η οικοδόμηση.

Το δικαστήριο καταδίκασε επίσης τους Χαλίμ Γκιουμουστζού, Αχμέτ Οκούρ και ο Αμπντί Περνταχτσί, εργολάβους της αναστήλωσης, σε 10 μήνες φυλάκισης, ενώ σε πέντε μήνες τον υπεύθυνο της δασικής υπηρεσίας, Γιουκσέλ Οζτζάν, για την εντολή κατεδάφισης που έδωσε και είχε ως αποτέλεσμα το κτίριο να υποστεί ανεπανόρθωτες ζημιές.

Πριν από 3 χρόνια το Οικουμενικό Πατριαρχείο προσπάθησε να επισκευάσει την εκκλησία της Μεταμορφώσεως. Η υπηρεσία Δασών όμως των Πριγκηποννήσων κηρύσσοντας "δασική περιοχή" το χώρο που βρισκόταν ο ναός, στις 13 Νοεμβρίου 2007 διέταξε την κατεδάφιση του κτιρίου και εναντίον των εργολάβων, που είχαν αναλάβει -κατ' εντολή του Πατριαρχείου- την αναστήλωση του ναού, ασκήθηκε δίωξη.

Ο έπαρχος των Πριγκηποννήσων, Μεβλούτ Κουρμπάν, ωστόσο εκτίμησε ότι το κτίριο ανήκε στην κατοχή του Πατριαρχείου και με άλλη απόφασή του αποχαρακτήριζε την περιοχή από "δασική".
Απαντώντας ο υπεύθυνος της δασικής υπηρεσίας, υποστήριξε ότι το επίμαχο θέμα πρέπει να επιλύσει το Υπουργείο Οικονομικών και ότι το Πατριαρχείο δίνοντας λάθος διεύθυνση είχε συνδέσει παράνομα ηλεκτρικό ρεύμα.
Σύμφωνα με την Διεύθυνση Δασών, "για να θεωρείται κάποιος κύριος ενός ακινήτου πρέπει να διαθέτει πιστοποιητικό κατοχής ή να αποδεικνύεται χρησικτησία. Εδώ τέτοια περίπτωση δεν υπάρχει", είχε υποστηρίξει πριν από τρία χρόνια.

Η υπόθεση οδηγήθηκε στη δικαιοσύνη και ο αρμόδιος εισαγγελέας άσκησε δίωξη κατά των ιερέων που εμπλέκονταν, των εργολάβων, αλλά και των εντολέων της κατεδάφισης.

Η καταδίκη στην οποία αναφέρεται η εφημερίδα Σαμπάχ είναι με πενταετή αναστολή. Σημειώνεται επίσης ότι ο Μητροπολίτης Μοσχονησίων θα προβεί σε διάψευση του δημοσιεύματος, αφού από αυτό δημιουργείται η εντύπωση ότι πρόκειται για κατασκευή εκκλησίας, ενώ ο ναός υπάρχει από το 1832.

Ως προς το έργο της επισκευής, οι εκκλησιαστικές αρχές στη Χάλκη έχουν πάρει ήδη τη σχετική άδεια από το Συμβούλιο Διατηρητέων Μνημείων και εκκρεμεί να δοθεί η άδεια κι από το δήμο, πράγμα που είναι τυπική διαδικασία. Στη συνέχεια θα ξεκινήσει το έργο των επισκευών στο Ναό της Μεταμορφώσεως.

Άγιοι Πρόβος Τάραχος και Ανδρόνικος

Οι Άγιοι Πρόβος, Τάραχος και Ανδρόνικος μαρτύρησαν στο διωγμό κατά της Εκκλησίας, επί Διοκλητιανού (284 - 304 μ.Χ.) και Φλαβιανού ηγεμόνα Κιλικίας. Ο Πρόβος ήταν από την Παμφυλία, ο Ανδρόνικος από την Έφεσο και ο Τάραχος από την Ιλλυρία. Και οι τρεις ήταν στρατιώτες, πραγματικά ευσεβέστατοι και άρτια καταρτισμένοι στην Αγία Γραφή. Συνελήφθησαν από τον έπαρχο της Ταρσού Μαξέντιο, τον καιρό που βρίσκονταν στην έρημο. Όταν, λοιπόν, παρουσιάστηκαν μπροστά του, και οι τρεις θαρραλέοι στρατιώτες Χριστού έδωσαν γενναίες απαντήσεις. Πρώτος ο γέρων Τάραχος είπε: «Μη βλέπεις, βασιλιά, τα γηρατειά μου. Οι σωματικές μου δυνάμεις μπορεί να υποχώρησαν, αλλά η ακμή της ψυχής παραμένει ακέραια. Γι' αυτό, όλα τα βάσανα και μύριοι θάνατοι δε θα καταισχύνουν και τον πιο μικρό στρατιώτη του Χριστού». Έπειτα, με τη σειρά του ο Πρόβος, είπε και αυτός: «Χριστιανός είμαι και τίποτα δε με τραβά τόσο, όσο να πάθω για το Χριστό μύρια βάσανα και να χύσω το αίμα μου γι' Αυτόν». Τέλος, γενναία ήταν και η απάντηση του Ανδρόνικου: «Μεταχειρισθείτε, είπε, όσα μαρτύρια θέλετε. Το αίμα μου όλο μπορεί να φύγει, αλλά η καρτερία απ' τον Ανδρόνικο δε θα λείψει, έστω και αν κοβόταν μύρια τεμάχια». Κεραυνοβολημένος από τις απαντήσεις ο Μαξέντιος, διέταξε να γδάρουν το κεφάλι του Τάραχου και να βγάλουν τα μάτια των άλλων δύο. Τέλος, μη ανεχόμενος τέτοια ταπείνωση, τους αποκεφάλισε.

ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΑΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ

                                                        Κωνσταντῖνος Χολέβας   Πολιτικός Ἐπιστήμων
            Ὁ μήνας Ὀκτώβριος εἶναι ἄρρηκτα συνδεδεμένος μέ τή Μακεδονία καί τήν πρωτεύουσά της, τή Θεσσαλονίκη. Στίς 13.10.1904 σκοτώθηκε στό χωριό Στάτιστα τῆς Καστοριᾶς-σημερινό χωριό Μελᾶς- ὁ Ἀνθυπολοχαγός τοῦ Πυροβολικοῦ Παῦλος Μελᾶς πού εἶχε μεταβεῖ μέ ψευδώνυμο στήν τουρκοκρατούμενη Μακεδονία γιά νά βοηθήσει τόν ἀγῶνα τῶν ἐντοπίων Ἑλλήνων κατά τῶν Ὀθωμανῶν Τούρκων καί τῶν Βουλγάρων κομιτατζήδων. Αὐτή θεωρεῖται συμβολικά ὡς ἡ ἔναρξη τῆς ἔνοπλης φάσεως τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνος. Ἐξ ἄλλου στίς 26 Ὀκτωβρίου 1912 , τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ πολιούχου της Ἁγίου Δημητρίου, ἐλευθερώθηκε ἀπό τόν Ἑλληνικό Στρατό ἡ Θεσσαλονίκη, συμβασιλεύουσα τοῦ Βυζαντίου (Ρωμανίας) καί σημερινή συμπρωτεύουσα τῆς Ἑλλάδος. Ἐπειδή αὐτές τίς ἡμέρες (φθινόπωρο 2010) πιεζόμεθα διεθνῶς νά «κλείσουμε» τό ζήτημα τῆς ὀνομασίας τῶν Σκοπίων μέ μία ἀπαράδεκτη ἐθνικη ὑποχώρηση κρίνω σκόπιμο νά θυμηθοῦμε τό ἱστορικό ὑπόβαθρο τοῦ Μακεδονικοῦ ζητήματος καί πῶς αὐτό συνδέεται μέ τόν Μυροβλήτη Ἅγιο Δημήτριο.
                       
Ἡ Μακεδονία ὡς γεωγραφικός, ἱστορικός καί ἐθνολογικός ὅρος εἶναι ἄρρηκτα ταυτισμένη μέ τήν ἱστορία τοῦ Ἑλληνισμοῦ στήν Ἀρχαιότητα καί στό Βυζάντιο. Ἄλλωστε ὁ Ἀλέξανδρος καί οἱ ἐπίγονοί του δημιούργησαν στήν Ἀνατολική Μεσόγειο ἕναν πολιτισμό, ὁ ὁποῖος ὀνομάζεται ἑλληνιστικός καί ἔτσι γίνεται δεκτός στήν διεθνῆ βιβλιογραφία. Ἀκριβῶς διότι ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος ὡς Μακεδών, δηλαδή Ἕλλην τοῦ Βορρᾶ,  μετέφερε παντοῦ ἑλληνικό πολιτισμό. Ἡ πρώτη φορά στήν ἱστορία πού ἔγινε λόγος γιά ἔθνος «Μακεδόνων» ἦταν γύρω στό ἔτος 1600. Τότε οἱ Ἕλληνες, οἱ Σέρβοι, οἱ Βούλγαροι καί ἄλλοι βαλκανικοί λαοί ἦσαν ὑπόδουλοι στούς Ὀθωμανούς. Ὁ Παπισμός μέ ὁρμητήριο τά παράλια τῆς Δαλματίας, τά ὁποῖα ἀνῆκαν τότε στήν Βενετία, προσπαθοῦσε νά προσηλυτίσει τούς ὑποδούλους Ὀρθοδόξους. Γιά νά ἑλκύσει τούς Σέρβους καί τούς Βουλγάρους ἕνας Ρωμαιοκαθολικός προπαγανδιστής, ὁ Μάουρο Ὀρμπίνι, ἐπενόησε τήν θεωρία περί Μακεδονικοῦ ἔθνους, τό ὁποῖο ἔχει σλαβικές ρίζες καί εἶναι ἄσχετο πρός τόν Ἑλληνισμό. Τίς καινοφανεῖς αὐτές θεωρίες κατέγραψε στό βιβλίο του «Τό Βασίλειο τῶν Σλάβων», ἀλλά δέν κατόρθωσε νά προσελκύσει σημαντικό ἀριθμό Ὀρθοδόξων.

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ἐμπειρίες ἀπὸ τὸν ἀμίλητο κόσμο τοῦ Ἄθω»

 Ξέρετε τι...
 
       1. Ξέρετε ὅτι, μὲ τὸ βασιλικὸ καὶ τὰ Σταυρολούλουδα,  ποὺ παίρνουμε ἀπό τήν Ἐκκλησία τήν ἡμέρα τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, μποροῦμε νά  πιάνουμε μαγιά, γιατί φουσκώνει  τό ζυμάρι θαυμάσια καί ἔτσι  μποροῦμε νά κάνουμε λειτουργίες  καί ψωμί;
       2. Ξέρετε ὅτι, ὁ Άγιασμὸς ποὺ κάνουμε στὴν Ἐκκλησία μας τὴν παραμονὴ καὶ ἀνήμερα τῶν Θεoφανείων ἀλλὰ καὶ ὁποιοσδήποτε ἄλλος ἁγιασμὸς ποὺ γίνεται ἀπὸ Ὀρθόδοξο ἱερέα, ὅσο καὶ νὰ τὸν κρατήσουμε, δὲν χαλάει;
       3.  Ξέρετε ὅτι,  στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἀπὸ τὸν  Πανάγιο Ταφο τοῦ Χριστοῦ  κάθε Μεγάλο Σάββατο βγαίνει τὸ Ἅγιο Φῶς θαυματουργικὰ μόνον σὲ ὀρθόδοξο Πατριάρχη μὲ βοή;  
       4. Ξέρετε ὅτι,  στὸ Ὄρος Σινὰ, ἐκεῖ ποὺ  ὁ Θεόπτης Μωυσῆς εἶδε τὴ  βάτο  τὴν καιομένη καὶ μὴ  καταφλεγόμενη, ὅταν σπάσετε μία πέτρα, στὰ τοιχώματά της εἶναι ἀποτυπωμένη ἡ βάτος αὐτὴ τοῦ Προφήτη Μωυσέως;
       5.  Ξέρετε ὅτι,  ὅταν πεθαίνουν οἱ καλόγεροι στὴ Μονή τοῦ Ἁγίου Σάββα  στὰ Ἱεροσόλυμα, τὰ σώματά τους δὲν παγώνουν, οὔτε ξυλιάζουν, οὔτε μυριζουν καὶ δὲν τὰ θάβουν στὸ χῶμα, ἀλλὰ τὰ τοποθετοῦν σὲ ἕνα δωμάτιο;
       6. Ξέρετε ὅτι, πάνω στὸ κεφάλι (στὸ κόκκαλο) τοῦ ψαριοῦ «Γουλιανός», ποῦ ζεῖ στὴ λίμνη Γεννησαρέτ, εἶναι ἀποτυπωμένη ἡ Βάπτιση τοῦ Χριστοῦ στὸν Ἰορδάνη ποταμό;
       7. Ξέρετε ὅτι, κάθε χρόνο στὸ Ὄρος Θαβώρ, στὰ Ἱεροσόλυμα, στὶς 6 Αὐγούστου, ἑορτὴ τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος μας, ἐμφανίζεται μία φωτεινὴ Νεφέλη, ἡ ὁποία καλύπτει τὸ χῶρο τοῦ Μοναστηριοῦ καὶ φωτίζει ὅλη τή νύχτα τὸν γύρω περίβολο;
       8. Ξέρετε ὅτι, ὅταν ἑορτάζει ἡ Ἁγία Μαρκέλλα στὴ Χίο καὶ πηγαίνουν ὁ ἱερεὺς καὶ ὁ λαὸς ἐκεῖ ποὺ μαρτύρησε  ἡ Ἁγία, κοντὰ στὴν ἀκροθαλασσιά, νὰ ψάλλουν τὴν Παράκλησή της, τὰ θαλασσινὰ νερὰ θερμαίνονται καὶ βγάζουν ἀτμοὺς καὶ φυσαλίδες καὶ μόλις τελειώσει ἡ παράκληση σταματοῦν ὅλα αὐτὰ τὰ φαινόμενα;
       9. Ξέρετε ὅτι,  στὸ Μοναστήρι τῆς Παναγίας  τῆς Μαλεβῆς, κοντὰ στὴν Τρίπολη, ὑπάρχει μία εἰκόνα ἀρχαία τῆς Παναγίας, ποὺ μυστηριωδῶς βγάζει Ἅγιο Μύρο ἀρίστης ποιότητος καὶ μεγάλης διάρκειας σὲ εὐωδία;
     10. Ξέρετε ὅτι,  στὸ Ἅγιον Ὄρος  ἡ  Παναγία μας μίλησε πολλὲς φορὲς μὲ τοὺς μοναχοὺς γιὰ νὰ τοὺς προστατεύσει ἀπὸ πειρατὲς, ὅταν κινδύνευαν, ὅπως συνέβη στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου μὲ τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Παραμυθίας ποὺ εἶναι θαυματουργή;
     11. Ξέρετε ὅτι, κάθε χρόνο στὸ πανηγύρι τῆς Παναγίας μας, 15 Αὐγούστου, στὸ Μαρκόπουλο τῆς Κεφαλλονιᾶς, ἐμφανίζονται φίδια στὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας καὶ δὲν τσιμποῦν τοὺς προσκυνητές; Οἱ κάτοικοι συνέθεσαν καὶ ἕνα ποίημα ποὺ λέει:
«Τὰ φίδια ἀπ'  τὸ Μαρκόπουλο καλῶ γιὰ νὰ μὲ φᾶνε,
μά κεῖνα εἶν' τσὴ Παναγιᾶς καὶ μὲ χαϊδολογᾶνε».

Το χαμένο σταυρουδάκι στην Τραπεζούντα

ΜΑΡΤΥΡΙΑ Θ. ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ

   Η θεία Κερέκη, πρώτη εξαδέλφη του πατέρα μου, όταν πληροφορήθηκε ότι θα πάω στην Τραπεζούντα, μου έστειλε ένα γράμμα από την Αλεξανδρούπολη, με την παράκληση να βρω το σπίτι της σε μία συνοικία έξω από την πόλη προς τα Πλάτανα.
          Πλάτανα, σημερινό AkçaabatΠλάτανα, σημερινό Akçaabat
                                                            Πλάτανα, σημερινό Akcaabat
   Η θεία Κερέκη είχε ένα μωρό τον Κωστή, που της το άρπαξαν βίαια οι Τούρκοι, όταν έδιωχναν τον Ελληνικό πληθυσμό από την Τραπεζούντα το 1922. Το δεξί της χέρι ήταν κουλό από το χτύπημα του υποκόπανου στην προσπάθεια της να κρατήσει το παιδί. Η θεία Κερέκη ποτέ δεν ξέχασε τον Κωστή της. Η φωτογραφία του μωρού ήταν φυλαγμένη στο εικονοστάσι μαζί με τα εικονίσματα και το κρεμαστό καντήλι, που είχε φέρει από την πατρίδα. Το παιδί είχε μια χαρακτηριστική ουλή στη δεξιά πλευρά του μετώπου, που έγινε στη γέννα με τα πρωτόγονα μέσα της εποχής και των περιστάσεων. Στο γράμμα της με παρακαλούσε να ψάξω στο τζάκι του σπιτιού. Σε μια τρύπα, καλυμμένη με τούβλο και σοβά, είχε κρύψει φεύγοντας ένα κουτί με τα χρυσαφικά της και το χρυσό σταυρό του Κωστή. Να άφηνα τα χρυσαφικά, ήθελε μόνο το χρυσό σταυρό του μωρού.   Δύσκολη αποστολή.
   Με τη βοήθεια του διαγράμματος της θείας και αγωνία ανακατεμένη με φόβο βρήκα το σπίτι, δεν ήταν δύσκολο. Από μακριά φάνηκε η ελληνική κλασσική αρχιτεκτονική των αρχών του αιώνα με τα οφηνωτά κλειδιά στα γείσα των παραθύρων, τη σφυρήλατη πόρτα με τους ωραίους ανάγλυφους καράβολους, τα μπαλκόνια με τις ωραίες σιδεριές και τακαλλιτεχνικά φουρούσια. Το σπίτι διατηρούνταν σε καλή κατάσταση. Χτύπησα την πόρτα με το ρόπτρο. Μου άνοιξε μια γυναίκα. Της εξήγησα ποιος είμαι και ότι θα ήθελα να δω το σπίτι.
   Η συνεννόηση ήταν δύσκολη. Κατάλαβα όμως ότι δεν μπορούσε να
με δεχτεί, γιατί έλειπε ο άνδρας της στη δουλειά και θα γύριζε το απόγευμα. Πράγματι το απόγευμα ξαναπήγα στο σπίτι. Ένας εύσωμος άνδρας με υποδέχτηκε. Παρόλη την ηλικία του, γύρω στα 71, ήταν γεροδεμένος με γαλανά λαμπερά μάτια και κόκκινα χείλια. Μετά τις σχετικές ευχαριστίες στα αγγλικά, του έδειξα τη φωτογραφία του μωρού και του είπα την επιθυμία της θείας Κερέκης. Με κοίταξε βαθιά στα μάτια. Του εξήγησα την ιστορία με το θαμμένο κουτί και ότι επιθυμία της θείας μου είναι να αφήσω όλα τα χρυσαφικά και να πάρω μόνο το χρυσό σταυρό, γιατί ήταν ο βαφτιστικός σταυρός του χαμένου Κωστή της. Η ματιά του εξακολουθούσε να με τρυπάει βαθιά στα μάτια. Εντάξει είπε, θα προσπαθήσω να δω τι μπορώ να κάνω. Περάστε αύριο την ίδια ώρα".
   Σχετικά χαρούμενος, που η αποστολή μου πήγαινε καλά, γύρισα την επόμενη μέρα στο σπίτι. Με περίμενε στο διάδρομο. Η γυναίκα του έλειπε.

   "Πάρτε το κουτί μου είπε και δώστε το στη θεία σας".
   Άνοιξα το παλιό κουτί με συγκίνηση. Μέσα ήταν μερικά χρυσά σκουλαρίκια, ένα περιδέραιο, βραχιόλια, φλουριά από αυτά που έραβαν οι Πόντιες στα γιορτινά φορέματα τους και μερικές χρυσές λίρες.
stauroydaki
   "Το σταυρουλάκι του Κωστή δεν βρέθηκε;" ρώτησα.
   "Να το σταυρουλάκι, μου απαντά", και έβγαλε από την τσέπη του ένα χρυσό σταυρό με αλυσίδα. Στο πίσω μέρος έγραφε "Κωνσταντίνος 1921".
   "Πάρτε όλα τα χρυσαφικά, μου είπε, αλλά το σταυρουλάκι θα το κρατήσω εγώ".
   "Μα, πως, μήπως είστε κρυπτοχριστιανός"; ρώτησα δειλά.
   "Όχι ακριβώς", απάντησε κατεβάζοντας το βλέμμα του, "αλλά ... εγώ είμαι ο Κωστής ... ".
   Άφωνοι σκύψαμε και φιληθήκαμε ... , σαν δυο ξαδέρφια. Η ουλή φαινόταν καθαρά στη δεξιά πλευρά του μετώπου του. Με παρακάλεσε η ιστορία αυτή να μείνει μεταξύ μας. Αλλιώτικα θα κινδύνευε η καριέρα των δύο παιδιών του, που ήταν μόνιμοι αξιωματικοί του τουρκικού στρατού αλλά και η δική του θέση, ως διευθυντού του τελωνείου. Επέμεινε, ... "δεν έχει πια κανένα νόημα ... ". Έφυγα χωρίς να πάρω τίποτα. Το κουτί και το περιεχόμενό του ανήκε σ’ αυτόν.
   Όταν γύρισα στην Αθήνα σκεπτόμουνα, πώς θα παρουσιάσω στη Θεία Κερέκη την εμπειρία μου. Ευτυχώς ο Θεός έλυσε με το δικό του τρόπο το πρόβλημα. Η θεία Κερέκη είχε πεθάνει πριν από 10 ημέρες. Δεν είχα καμία άλλη επαφή με τον Κωστή, "δεν είχε πια κανένα νόημα ... ".

Aρχείο Kώστα Φωτιάδη.
Προφορική μαρτυρία Θεοδώρου Kωνσταντινίδη,
Iασωνίδου 23, Σούρμενα Aττικής, ετών 72.

Eρευνήτρια: Όλγα Nτέλλα, φοιτήτρια Φιλοσοφικής Σχολής A.Π.Θ.
Kαταγραφή (14.10.1992).΄

Οἱ συμβολισμοί στό Μυστήριο τοῦ Γάμου

Ὁ Γάμος εἶναι προεικόνιση τοῦ γαμήλιου γεῦματος στή Βασιλεία τῶν Ουρανῶν (βλ. Παραβολή τῶν Βασιλικῶν Γάμων, Ματθ. ΚΒ᾽ στῖχ.1-15). Οἱ ἑνούμενοι στόν γάμο νεόνυμφοι  συνάπτονται ὥς νέα μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, δηλ. τῆς Ἐκκλησίας.
Ἡ τελετή τοῦ ἀρραβώνα, πού ἀρχικά ἐτελείτο χωριστά ἀπό τόν Γάμο, τελεῖται στόν πρόναο. Στή συνέχεια τό ζεῦγος ὁδηγεῖται στόν κυρίως ναό. Ἔτσι εἰσάγεται ὁ γάμος στήν Εκκλησία καί στόν μέλλοντα κόσμο τοῦ Θεοῦ, στήν Βασιλεία Του.
Παρακάτω παραθέτουμε μερικούς συμβολισμούς στό Μυστήριο τοῦ Γάμου.
Ἡ νύμφη φορᾶ λευκό νυφικό ἔνδυμα σέ ἔνδειξη ἁγνότητας.
Οἱ μελλόνυμφοι στέκονται ὄρθιοι ὁ ἕνας δίπλα στόν ἄλλο. Αὐτό συμβολίζει τήν ἰσοτιμία τῶν δύο φύλλων. Δέν εἶναι κανένας κατώτερος τοῦ ἄλλου, ἀλλά ἀμφότεροι ἰσάξιοι καί ἰσότιμοι. Εἶναι καί οἱ δύο «σύζυγοι» δηλ. κάτω ἀπό τόν ἴδιο ἐκούσιο ζυγό.
Τό τραπέζι στό μέσον τοῦ Ναοῦ ἐπέχει θέση Ἁγίας Τράπεζας. Πάνω σ' αὐτό τοποθετοῦνται τό Εὐαγγέλιο, τά δακτυλίδια καί τά στέφανα.
Μπροστά στό ζευγάρι τοποθετεῖται τό Ἱερό Εὐαγγέλιο, δηλ. εἶναι παρών ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Στό τέλος τοῦ μυστηρίου τά στέφανα παραδίδονται ἀπό τόν ἱερέα στό Θεό γιά νά τά διαφυλάξη ἀμόλυντα στούς αἰώνας (δηλ. στή Βασιλεία Του).

Πανήγυρις Ιεράς Μονής Οσίου Συμεών του Νέου Θεολόγου 11 & 12 Οκτωβρίου 2010

Με την ευκαιρία της εορτής του Οσίου Συμεών του Νέου Θεολόγου, πανηγυρίζει η ομώνυμη Ιερά Σταυροπηγιακή και Συνοδική Μονή που βρίσκεται στον Κάλαμο Αττικής. Το πρόγραμμα των Ιερών Ακολουθιών έχει ως εξής:
- Την Δευτέρα 11 Οκτωβρίου στις 7:00 το απόγευμα θα γίνει η υποδοχή της Τιμίας Κάρας του Αγίου Γρηγορίου, Επισκόπου Νύσσης. Η Τιμία Κάρα και ιερά λείψανα του Οσίου Συμεών θα τεθούν σε προσκύνηση. Στη συνέχεια θα τελεσθεί ολονύκτια αγρυπνία κατά τη Μοναστηριακή τάξη.
- Την Τρίτη 12/10 στις 5:00 το απόγευμα θα ψαλεί ο εσπερινός της Αποδόσεως της εορτής και κτιτορικό Μνημόσυνο .
- Την Τετάρτη 13/10 στις 5:00 το πρωί θα τελεσθούν ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία της Αποδόσεως. Στις 5:00 το απόγευμα θα ψαλούν ο εσπερινός και η Παράκληση στον Όσιο Συμεών και του Άγιο Γρηγόριο Νύσσης.