Ζωντανή Αναμετάδοση Ιερών Ακολουθιών

Σάββατο 30 Απριλίου 2011

Ο κρυφός εορτασμός του Πάσχα στην Τραπεζούντα

Πέμπτη του Πάσχα κι ο παπα – Λευτέρης πρωΐ-πρωΐ φόρτωνε το ζώο του κι ετοιμαζόταν να κατεβεί στην Τραπεζούντα. Την ίδια ώρα ακούστηκαν οι πρώτοι χτύποι της καμπάνας. Ο συνεφημέριός του ο παπα – Γαβριήλ φαίνεται πώς είχε αϋπνίες. Χθες ήταν η σειρά του να λειτουργήσει. Μετά πήρε τα βουνά και τα λαγκάδια να μαζέψει ξύλα. Και σήμερα νάτον ξημερώματα, έτοιμος να κάνει τον πραματευτή. Κανονικά όφειλε να πάει στην εκκλησιά. Τέτοια μέρα, ακόμη Πασχαλιά, πού ξανακούστηκε να λείπει απ’ τη Λειτουργία! Ας όψονται, όμως, τα τόσα στόματα πού περιμένουν στο σπίτι. Κάποιος έπρεπε να νοιαστεί για το καθημερινό τους.Οκτώ του έδωσε ο Θεός κι άλλα τρία ο Ανάστασης ο κουμπάρος του: Τη γυναίκα του, την πεθερά του, και τον κουνιάδο του, πού δεν φτουρά σε δουλειά

Έκανε το σταυρό του και ξεκίνησε. Είχε μπροστά του πολύ δρόμο. Υπολόγιζε πριν το μεσημέρι να φτάσει στην πόλη κι αν όλα παν καλά, αργά το βράδυ να είναι πάλι πίσω. «Βαστάτε ποδαράκιά μου» αναστέναξε καθώς αναλογίστηκε το δρόμο πούχε να κάνει. Κατά πώς το είχε συνήθειο άρχισε το ψάλσιμο, να σπάει κι η μονοτονία. Να κάνει όμως και το κέφι του. Μέσα στην ερημιά ποιος τον ακούει; Μόνο ο Θεός. Αποφεύγει και τα κοροϊδευτικά χαμόγελα του παπα – Γαβριήλ ή τις ειρωνίες του Ιορδάνη, του ψάλτη: «Εξαιρετικά τα λες παπά. Σαν μανάβης!» Το ξέρει. Η φωνή του ακούγεται άσχημα. Μα ότι λέει, το ψέλνει με την καρδιά του κι αυτό θέλει ο Θεός. Όπως τότε πού ήταν μικρός. Και φλεγότανε απ’ το μεράκι των ύμνων.

Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

Ζωοδόχος Πηγή Μπαλουκλή

Τό ἁγιαστικό κέντρο τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς στό Μπαλουκλί βρίσκεται ἔξω ἀπό τά χερσαῖα τείχη, δυτικά τῆς Πόλης . Γιά τήν καταγωγή τοῦ Ἱεροῦ ὑπάρχουν δύο ἐκδοχές:


1) Ἡ πρώτη, πού ἐξιστορεῖ ὁ ἱστορικός Προκόπιος , τοποθετεῖται στίς ἀρχές τοῦ 6ου αἰῶνος καί ἀναφέρεται στόν Ἰουστινιανό . Ὁ Ἰουστινιανός κυνηγοῦσε σ' ἕνα θαυμάσιο τοπεῖο μέ πολύ πράσινο, νερά καί δένδρα. Ἐκεῖ, σάν σέ ὅραμα, εἶδε ἕνα μικρό παρεκκλήσι, πλῆθος λαοῦ κι' ἕνα ἱερέα μπροστά σέ μιά πηγή. Εἶναι ἡ πηγή τῶν θαυμάτων τοῦ εἶπαν. Καί ἔχτισε ἐκεῖ μοναστήρι μέ ὑλικά πού περίσσεψαν ἀπό τήν Ἁγιά Σοφιά.


2) Ὁ Νικηφόρος Κάλλιστος ἀναφέρει ἄλλη παράδοση: Ὁ μετέπειτα Αὐτοκράτωρ Λέων ὁ Θράξ (457-474 μ.Χ.), ὅταν ἐρχόταν ὡς ἁπλός στρατιώτης στήν Κωνσταντινούπολη συνάντησε στή Χρυσή Πύλη ἕνα τυφλό πού τοῦ ζήτησε νερό . Ψάχνοντας γιά νερό μιά φωνή τοῦ ὑπέδειξε τήν πηγή. Ὅταν θά γινόταν Αὐτοκράτωρ , τοῦ εἶπε ἡ προφητική φωνή, θά ἔπρεπε νά χτίσει δίπλα στήν πηγή μιά Ἐκκλησιά. Ὁ Κάλλιστος περιγράφει τή μεγάλη αὐτή Ἐκκλησία μέ πολλές λεπτομέρειες, ἀλλά ἡ περιγραφή ταιριάζει περισσότερο στό οἰκοδόμημα τοῦ Ἰουστινιανοῦ. Ἱστορικά εἶναι ἐξακριβωμένο, ὅτι τό 536 στή Σύνοδο τῆς Κωνσταντινουπόλεως , ὑπό τόν Πατριάρχη Μηνᾶ, λαμβάνει μέρος καί ὁ Ζήνων, ἡγούμενος " τοῦ Οἴκου τῆς ἁγίας ἐνδόξου Παρθένου καί Θεοτόκου Μαρίας ἐν τῇ Πηγῇ ".


Στήν αὐλή της βρίσκονται οἱ τάφοι τῶν Οἰκουμενικῶν Πατριαρχῶν. Ὁ σημερινός Ναός ἀνηγέρθη τό 1833 ἐπί Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Κωνσταντίου Α καί ἐγκαινιάσθηκε μετά δυό χρόνια. Τό ἁγίασμα βρίσκεται στόν ὑπόγειο Ναό. Ἀπ' ἐδῶ διαδόθηκε ὁ τύπος τῆς Παναγίας Ζωοδόχου Πηγῆς σέ όλο τόν ὀρθόδοξο κόσμο. Εἶναι ἀξιοσημείωτο ὅτι ψηφιδωτή παράσταση τῆς εἰκόνας σώζεται στόν ἐσωνάρθηκα τῆς Μονῆς τῆς Χώρας.

Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

Των Οσιάθλων Πατέρων των εν τη Ιερά Μονή Ταώ (Νταού) Πεντέλης αναιρεθέντων

Οι Άγιοι Πατέρες
Συναξάριον: Τη αυτή ημέρα (Τρίτη της Δικαινησίμου) μνήμη επιτελούμεν, εκ μεταθέσεως, των Αγίων και ενδόξων Θαυματουργών Οσιομαρτύρων  των εν τη Παντοκρατορική Ιερά Μονή τη επιλεγομένη  Νταού  εν τω όρει της Πεντέλης, ξίφει  τελειωθέντων υπό των Αγαρηνών πειρατών,  κατ΄ αυτήν την λαμπράν ημέραν  της του Κυρίου  ημών Αναστάσεως.
 
Βίος και πολιτεία: Στα απομνημονεύματα του Κυρίλλου Δέγλερη, ηγουμένου προ της επαναστάσεως της Μονής Πεντέλης  διαβάζουμε ότι: Μεταξύ των ετών 1648 και 1692 μ.Χ. πειρατές  που  λεηλατούσαν τα παράλια μέρη της Ελλάδος έφθασαν και στην Ραφήνα τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδος, πιθανώς το 1690 ή 1692. Κατά την ώρα που οι Πατέρες της Ιεράς Μονής εόρταζαν την Ανάσταση του Κυρίου μας,  οι «Αλγερίνοι πειραταί» -σύφωνα με άλλη πληροφορία οι πειρατές ήσαν Τούρκοι ή Τουρκαλβανοί-, με τη βοήθεια ενός υπηρέτη που είχε έχθρα προς τους μοναχούς, μπήκαν στη Μονή, κατέσφαξαν τους Μοναχούς,  και  «λεηλατήσαντες και ερημώσαντες την Μονήν  ανεχώρησαν».

Φωτογραφίες από τον Επιτάφιο της ενορίας ΠΑΣΧΑ 2011



Πάσχα στα Καυσοκαλύβια

Άνοιξη ,τα κήπια φροντισμένα από τη βουβή Εβδομάδα.Να μην υπάρχουνε δουλειές την ημέρα τη λαμπρή.
Προετοιμασίες για το χωριό των καλογήρων μικρές μα γι αυτούς τους ανθρώπους σημαντικές. Τα Καυσοκαλύβια: το δεύτερο ματά την Αγία Άννα μοναχικό χωριό  που κάθεται χρόνους πολλούς στα πόδια του Άθωνα και αντικρύζει τα απέναντι νησιά που φαίνονται άμα έχει καλοσύνη .Στη σκιά του Άθωνα το ευλογημένο νησί του κυρ Αλέξανδρου και τα άλλα τα μικρότερα που τις νύχτες πιότερο ζωντανεύουν με τις φωτιές τους που ανάβουνε αντίκρυ των καλογήρων. Στα μέρη τούτα που έζησε ο Άγιος Μάξιμος που προφασιζόμενος τον μωρόν έκαιγε τις καλύβες του και κινούσε κάθε τόσο για καινούργια άβατα μέρη. Αργότερα εδώ σε δυσπρόσιτο σπήλαιο ήρθε ο Άγιος Ακάκιος και μόνασε μόνος μόνω τω Θεώ και έφτιαξε τη σκήτη όπως υπάρχει μέχρι τα σήμερα.
Δεν θα λάθευε κανένας αν έλεγε  τα Καυσοκαλύβια , ιερό βήμα του Άθωνα. Από την  Αγία Άννα μέχρι τον Άγιο Νείλο ο τόπος έχει τη χάρη και την ομορφιά μιας κούρμπας που αγκαλιάζει την Αγία Τράπεζα.
Πολλοί λένε για το τελευταίο Όρος μα δεν νομίζω πως έχουνε δίκιο. Γιατί έχω συναντήσει πολλούς ασκητές και μέσα στο μελλισολόι ενός Μοναστηριού μέχρι λαϊκούς αδελφούς  στον κόσμο, που κρατάνε τριήμερα και έχουνε πολλές του Θεού περγαμηνές. Μα πάλι ας πάμε στα Καυσοκαλύβια του Γέρο Άθωνα τα μοναχικά μα όχι μόνα, κάτι από το χαμένο μας Παράδεισο.
Λοιπόν οι πατέρες θα πάρουνε τυρί και κρασί από την Αμμουλιανή με το μεγάλο πλοίο που δυσκολεύεται να πιάσει στον Αρσανά άμα έχει νοτιά. Και θα προμηθευτούνε αυγά και λίγη γιαούρτη για την ημέρα του Χριστού και όλη τη Λαμπροβδομάδα. Οι παππούληδες κατεβαίνουν με τα ντορβάδια κρεμασμένα στα σαμάρια των μουλαριών τον κατήφορο κι ύστερα ανεβαίνουνε υπομονετικά ψυθιρίζοντας την  ευχή. Δύσκολος τόπος τα Καυσοκαλύβια μα πολύ ευλογημένα. Όλα τα ευλογημένα είναι δύσκολα.
Απ΄το Σάββατο του Λαζάρου γίνεται η πάστρα στο Κυριακό. Η καμπάνα θα χτυπήσει για παγκοινιά και ύστερα οι πατέρες θα ρθούνε στο Δικαιάτο για να καθαρίσουνε τα καντήλια και τα μπρούτζα. Να βρει ο δικός τους κόπος εκείνο τον κόπο των παλιών πατέρων και να τους στείλει μήνυμα σεμνό ότι και κείνοι βαστούνε την Εκκλησία όμορφη και τα καντήλια αναμμένα. Να χαρεί και κείνων η ψυχή τους ότι οι κόποι τους βρήκανε συνέχεια. Μονολόγιστη η ευχή και  λιγοστά τα λόγια αυτές τις μέρες για να μην σκορπά ο νους παρά μόνο να στοιχίζεται σε εκείνα που του πρέπουν.
Οι ακολουθίες γίνονται στα μικρά εκκλησάκια των συνοδιών και οι κοινές ακολουθίες ξεκινούν την παραμονή της Κυριακής των Βαϊων. Η  καμπάνα χτυπά μια ώρα πριν την ακολουθία ώστε να ετοιμαστούν και οι πατέρες από πιο μακριά ,για να έρθουν στην αγρυπνία.
Αμα έχει πέσει το βράδυ για τα καλά, βλέπεις τα μικρά φαναράκια να κατεβαίνουν από τα βράχια και να ζυγώνουν στο Κυριακό. “Καλή αγρυπνία. Καλή Μεγάλη Εβδομάδα” ανταλλάσεται με σέβας από τους νεώτερους στους γεροντότερους. Αφήνουν τα ντορβάδια ναι φτιάχνουν το ράσο πάνω από το ζωστικό και το κουκούλι πάνω από τον καλογερικό σκούφο και ξεκινάνε για το Κυριακό.
Στα Καυσοκαλύβια η Λιτή μοιάζει μονάχη της με Εκκλησιά. Όμορφη και αρχόντισσα σε υποδέχεται και σε καλωσορίζει με τα μαρτύρια των Αγίων και δυο όμορφες εικόνες ,σπάνια έργα της παλαιολόγιας εποχής του Χριστού και της Παναγίας. Θυμάμαι να λειτουργεί ο επίσκοπος Ροδοστόλου που ασκήτευε στους Αγίους Πάντες κοντά στη Λαύρα. Ήσυχα όλα και μεγαλειώδη. Οι ψαλμοί, τα αναγνώσματα οι πολυέλαιοι .
« Και πάντες αίροντες τον Σταυρόν Σου λέγομεν ωσαννά εν τοις υψίστοις».Σαν τελειώσει η αγρυπνία οι πατέρες γυρίζουν χαράματα στα κελλιά. Όχι πολλές δουλειές και τρεχάματα.
Κυριακή Βαϊων βράδυ,Μεγάλη Δευτέρα και Μεγάλη Τρίτη οι πατέρες ησυχάζουνε στα κελιά τους.Ακολουθίες στα  εκκλησάκια.Από Μεγάλη Τετάρτη ξεκινά το Κυριακό.Το Ευχέλαιο και ξεκινά η ακολουθία .
Χρόνος δεν υπάρχει .Η Μεγάλη εβδομάδα είναι ώρα μεγάλης προσευχής.Το Όρος με μια λέξη το λες αγρυπνία. Κι ύστερα οι ακολουθίες της Μεγάλης Πέμπτης πρωί και βράδυ .Λίγοι λαϊκοί από τον κόσμο. Εδώ δεν φτάνουν ποτέ πολλοί από τον κόσμο. Ανάμεσά τους κάποιος Γερμανός καθηγητής που αγαπά να περπατά και να συνομιλεί σε σπαστά ελληνικά με τους πατέρες.
Εδώ ο επιτάφιος της Μεγάλης Παρασκευής δεν είναι τόσο όμορφος κατά πως είναι στις πόλεις και τις εκκλησιές του τόπου μας. Εδώ ο Χριστός θα γύρει σε ένα τραπέζι απλό ανθοστολισμένος με μαργαρίτες και δάφνες. Όλα ταιριάζουν με τον χώρο. Εδώ δεν υπάρχουνε πολλές παρηγοριές από τον κόσμο. Τα πάντα σου θυμίζουν την «άλλη πατρίδα».Το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου η πρώτη Ανάσταση με μια γλυκιά προσμονή της μιάς των Σαββάτων.Και το βράδυ και πάλι ήσυχα.Θα διαβαστούν οι Πράξεις των Αποστόλων και όλα μοιάζουνε αλλιώς.Η νέα Εκκλησία που ξεπήδησε από τον  κενό Τάφο.
Aνάσταση και φώς τούτη τη νύχτα που μοιάζει μέρα θαρρείς.Χρειάζεται καρδιά για να νιώσεις το μυστήριο .
Οι ιερείς λαμπροφορεμένοι τα ιερά τους σε ένα ήσυχο ταξίδι της προσευχής .Δεν βιάζεται κανείς. Τι άλλο σημαντικότερο υπάρχει;
Το Χριστός ανέστη κάπου διακόσιες τόσες φορές.Να το ακούσουν όλοι ζωντανοί και κεκοιμημένοι και να απαντήσουν Αληθώς Ανέστη.
Για τη νύχτα της Ανατάσεως αξίζει κάποιος να γίνει Ορθόδοξος έλεγε ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς.
Και μετά θα τελειώσει η Θεία Λειτουργία, θα ξεκινήσει κάθε μοναχός για το κελλί με το Άγιο Φως στη λαμπάδα και την καρδιά του.Κάπως έτσι γιορτάζεται το Πάσχα στα Καυσοκαλύβια. Χωρίς τα πολλά μα πάντα με το ένα.

Τρίτη 26 Απριλίου 2011

Άγιος Γεώργιος ο Κουδουνάς





«Αϊ-Γιώργη μου, κάνε καλά τον πατέρα μου», «Αϊ- Γιώργη μου, κάνε τους γονείς μου να ξαναγαπήσουν», «Αϊ- Γιώργη μου, βοήθησέ με να εισαχθώ στο πανεπιστήμιο», «Αϊ-Γιώργη μου, βοήθησε με να βρω εργασία και να αποκτήσω σπίτι».
Τα παραπάνω είναι λίγες από τις χιλιάδες παρακλήσεις που γίνονται στον Αγιο Γεώργιο τον Κουδουνά, στο νησί Πρίγκιπος της Κωνσταντινούπολης, από προσκυνητές όλων των εθνοτήτων και θρησκειών. Κυρίως όμως από Tούρκους, μουσουλμάνους.

Τρίτη 19 Απριλίου 2011

ΕΓΚΩΜΙΑ (απλά εξαιρετική απόδοση)

 Απολαύστε την Α΄ στάση των εγκωμίων Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ από Μ. Μητσιά & Ν. Ξυλούρη!!!!

Σάββατο 16 Απριλίου 2011

Εξομολόγηση κατηχητικών & στολές για μυροφόρες!!!

Σήμερα Σάββατο του Λαζάρου τα μέλη των κατηχητικών συντροφιών της ενορίας μας συμμετείχαν στην ιερά εξομολόγηση που τέλεσαν οι ιερείς του Ναού μας π. Πολύκαρπος, π. Δημήτριος & π. Χαρίτων.
Με καλή προετοιμασία εισερχόμαστε με καθαρότητα ψυχής στην Αγία και Μεγάλη εβδομάδα.
Οι φωτογραφία του Επιταφία που ακολουθεί είναι χειροτεχνία από τα μέλη της προσχολικής ηλικίας.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ:Αύριο Κυριακή των Βαίων και μετά τη Θεία Λειτουργία ανακοινώνουμε στα κορίτσια-μέλη των κατηχητικών μας συντροφιών πως θα δοθούν οι στολές των μυροφόρων από την υπεύθυνη κατηχήτρια που θα βρίσκεται στον Α΄ όροφο του Πνευματικού μας Κέντρου.


Πασχάλιος ποιμαντορική εγκύκλιος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ

Πατέρες καί ἀδελφοί, τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά καί περιπόθητα ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !
Ἑμεῖς οἱ Νεοέλληνες, ζοῦμε πολύπλευρα τό Ἅγιον Πάσχα. Εἶναι ἀπό τίς μεγάλες ἐκεῖνες στιγμές μας πού σύγκορμα καί πολύπλευρα δεχόμαστε τόν πνευματικόν ἐρεθισμό καί τόν ἀποδίδουμε, πρέπει νά τόν ἀποδίδουμε σωστά.
Ἔχουμε καί ζοῦμε μέσα σέ μιά φύση πού ἀνασταίνεται πάγκαλη μέσα σέ θεῖο κι ἄτρεμο φῶς, φύση πού πλημμυρίζει τόν ἐσωτερικό

πλέον κόσμο τοῦ ἀνθρώπου ἀπό φῶς, πού τοῦ μεταμορφώνει τά ὑλικά ὁράματα σέ πνευματικά, πού τοῦ ἐξάπτει τόν ἐνθουσιασμό νά ξαναπαλέψει μέ τόν ἑαυτό του καί τίς ἐναντιότητες τοῦ βίου, πού τόν ἐμπνέει νά νικήσει τόν κόσμο αὐτό καί νά τόν μεταπλάσει, νά τόν σφραγίσει μέ τό δικότου ὅραμα. Ἔχοντας αὐτές τίς καταβολές καί τίς δυνατότητες, γιορτάζει τό Πάσχα τό Ἔθνος μας, σάν ἕνα γεγονός ἀκένωτης ἐλπίδας : τήν νίκη τοῦ θανάτου καί τόν θρίαμβο τῆς πνευματικῆς αἰωνιότητας τοῦ ἀνθρώπου.

Σάββατο του Λαζάρου

Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή ολοκληρώνεται και καταλήγει σε δυο λαμπρές, εόρτιες ημέρες, ή μάλλον σε μια διπλή εορτή. Είναι το Σάββατο του Λαζάρου, κατά το οποίο μνημονεύουμε την έγερση του επιστήθιου φίλου του Χριστού Λαζάρου, και η Κυριακή των Βαΐων, που εορτάζουμε τη θριαμβευτική είσοδο του Χριστού στα Ιεροσόλυμα έξι μέρες πριν προδοθεί και υποστεί το σταυρικό θάνατο. Κατά τις δύο αυτές λαμπρές ημέρες η Εκκλησία μάς αποκαλύπτει το αυθεντικό νόημα της εθελούσιας θυσίας του Χριστού και του λυτρωτικού Του θανάτου, πριν εισέλθουμε στη θλίψη και το σκοτάδι του πάθους, πριν ξαναγίνουμε μάρτυρες της οδύνης του Χριστού.

Ο Χριστός βρισκόταν μακριά από την Ιερουσαλήμ όταν πέθανε ο Λάζαρος, και μόλις τέσσερις μέρες αργότερα έφθασε στη Βηθανία όπου συνάντησε τις αδελφές του Λαζάρου, τη Μάρθα και τη Μαρία, και τους στενοχωρημένους και κλαμένους φίλους του. Το ευαγγέλιο του αγίου Ιωάννη εξιστορεί με λεπτομέρειες αυτή τη συνάντηση, αρχίζοντας από τη συζήτησή Του με τη Μάρθα και τη Μαρία.

Και οι δυο τους λένε στο Χριστό, «Κύριε ει ης ώδε, ουκ αν απέθανέ μου ο αδελφός» (Ιωαν. 11, 32). Και ο Χριστός απαντά: «αναστήσεται ο αδελφός σου» (Ιωαν. 11, 23). Ασχετα όμως από αυτή την απάντηση, όταν είδε το κλάμα των αδελφών και των φίλων τους, ο Ίδιος «ενεβριμήσατο τω πνεύματι και ετάραξεν αυτόν...» (Ιωαν. 11, 36). Ο Χριστός διέταξε να απομακρυνθεί η πέτρα που σκέπαζε τον τάφο. Και όταν αφαιρέθηκε η πέτρα, «φωνή μεγάλη εκραύγασε Λάζαρε, δεύρο έξω, και εξήλθεν ο τεθνηκώς δεδεμένος τους πόδας και τας χείρας κειρίαις...» (Ιωαν. 11, 43- 44). Ποιο είναι το νόημα αυτού του γεγονότος που η Εκκλησία γιορτάζει τόσο λαμπρά, τόσο πανηγυρικά, τόσο νικητήρια το Σάββατο του Λαζάρου; Πώς μπορούμε να συμβιβάσουμε τη θλίψη και τα δάκρυα του Χριστού με τη δύναμη να εγείρει τους νεκρούς;

Με ολόκληρο τον εορτασμό η Εκκλησία επαναλαμβάνει πως ο Χριστός κλαίει επειδή, βλέποντας το θάνατο του φίλου Του, βλέπει επίσης και τη νίκη του θανάτου πάνω σ ολόκληρο τον κόσμο, βλέπει πως ο θάνατος, που δε δημιουργήθηκε από το Θεό, σφετερίστηκε το θρόνο Του και τώρα κυριαρχεί στον κόσμο, δηλητηριάζοντας τη ζωή, μετατρέποντας τα πάντα σε άσκοπο ρεύμα ημερών που κυλούν ανελέητα προς την άβυσσο. Κατόπιν έρχεται η εντολή, «Λάζαρε, δεύρο έξω»! Εδώ έχουμε το θαύμα της αγάπης που θριαμβεύει πάνω στο θάνατο, ακούμε μια εντολή που αναγγέλλει τον πόλεμο του Χριστού κατά του θανάτου, μια υπόσχεση πως ο ίδιος ο θάνατος θα καταστραφεί και θα εξαφανιστεί. Ο ίδιος ο Χριστός, που σημαίνει ο ίδιος ο Θεός, η ίδια η αγάπη και η ζωή, για να καταστρέψει το θάνατο και το σκοτάδι του, κατεβαίνει στον τάφο, για να αντιμετωπίσει πρόσωπο με πρόσωπο το θάνατο, για να τον εκμηδενίσει και να μάς χαρίσει την αιώνια ζωή την οποία ο Θεός μάς δημιούργησε να κατέχουμε.


Από το βιβλίο
«Εορτολόγιο -
Ετήσιος Εκκλησιαστικός Κύκλος»
Αλέξανδρος Σμέμαν
Εκδ. Ακρίτας

Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

Οικουμενικός Πατριάρχης: «Το μήνυμα της Αναστάσεως δεν είναι κενόν επιρροής εις την ποιότητα της ανθρώπινης ζωής και της ευρύθμου λειτουργίας της φύσεως»

+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ - ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ
ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝΔΟΞΩΣ ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
* * *

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Καὶ πάλιν μετὰ χαρᾶς καὶ εἰρήνης ἀπευθύνομεν πρὸς ὑμᾶς τὸν χαρμόσυνον καὶ πλήρη ἐλπίδων χαιρετισμὸν "Χριστός Ἀνέστη"!
Αἱ συγκυρίαι καὶ τὰ γεγονότα τῆς συγχρόνου ἐποχῆς φαίνονται μὴ δικαιολογοῦντα τὸ χαρμόσυνον τοῦ χαιρετισμοῦ μας. Αἱ συντελεσθεῖσαι ἤδη φυσικαὶ καταστροφαὶ ἐκ τῶν σεισμικῶν δονήσεων καὶ τῶν θαλασσίων ὑπερκυμάτων καὶ αἱ ἐπαπειλούμεναι τοιαῦται ἐκ τῆς πιθανολογουμένης ἐκρήξεως τῶν πυρηνικῶν ἐργοστασίων, ἀλλὰ καὶ αἱ ἀνθρωποθυσίαι ἐκ τῶν πολεμικῶν συρράξεων καὶ τῶν τρομοκρατικῶν ἐνεργειῶν, ἐμφανίζουν τὸν κόσμον μας δεινῶς πληγωμένον καὶ σφαδάζοντα ὑπὸ τὴν πίεσιν φυσικῶν καὶ πνευματικῶν κακῶν δυνάμεων.

Λειτουργία εκθέσεως βιβλίου & πασχαλινών λαμπάδων τη Μεγάλη Εβδομάδα

Τη Μεγάλη Εβδομάδα η έκθεση βιβλίου & πασχαλινών λαμπάδων θα λειτουργήσει ως εξής:
Σάββατο Λαζάρου: από τις 9:00π.μ. έως 9:00 το βράδυ (συνεχόμενο ωράριο)
Κυριακή Βαίων: μετά την Θεία Λειτουργία έως 12:00π.μ./ 5:00μ.μ. (7:00-8:30μ.μ. κλειστή λόγω ακολουθίας) έως 9:30μ.μ.
Μεγάλη Δευτέρα: πρωί 9:00- 12:00π.μ./ απόγευμα 5:00μ.μ. (7:00-8:30μ.μ. κλειστή λόγω ακολουθίας) έως 9:30μ.μ.  
Μεγάλη Τρίτη: πρωί 9:00- 12:00π.μ./ απόγευμα 5:00μ.μ. (7:00-8:30μ.μ. κλειστή λόγω ακολουθίας) έως 9:30μ.μ.     
Μεγάλη Τετάρτη: πρωί 9:00- 12:00π.μ./ απόγευμα 5:00μ.μ. (7:00-8:30μ.μ. κλειστή λόγω ακολουθίας) έως 9:30μ.μ.    
Μεγάλη Πέμπτη: πρωί 9:00- 12:00π.μ./ απόγευμα 5:00μ.μ. έως 6:30μ.μ.   
Μεγάλη Παρασκευή: από τις 11:00π.μ. έως 7:00 το βράδυ (συνεχόμενο ωράριο) 
Μεγάλο Σάββατο: από τις 9:30π.μ. έως 12:00π.μ.
Κατά την διάρκεια των ιερών ακολουθιών έξω από την πύλη του ιερού μας ναού θα υπάρχει παράρτημα της εκθέσεώς μας.

Πέμπτη 14 Απριλίου 2011

Μ. ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ του Μακαριστού Χριστοδούλου

Το Θείο Πάθος
Με απέραντη συγκίνησι και έντονη λυρική διάθεσι, με ευλαβική ενατένισι στον Νυμφίο της Εκκλησίας, θα προσέλθουμε και πάλιν απόψε, στους ναούς μας και θα μυρίσουμε το ευωδιαστό μοσχολίβανο, που συμβολίζει τις προσευχές μας, και θα ανάψουμε τα αγιοκέρια μας, που είναι κι αυτά σύμβολα της θυσίας μας και θα αποθέσουμε τα χείλη μας πάνω στα γυμνά πόδια του Θεού μας που κρέμεται στο Σταυρό, και θα του ψιθυρίσουμε λόγια αγάπης και παντοτεινής λατρείας. Έτσι κάνουμε κάθε χρόνο αυτή τη μέρα, γιατί έτσι διδαχθήκαμε, γιατί ακόμη έτσι θέλουμε και έτσι και η Εκκλησία μας μας προσκαλεί να κάνουμε. Και το θεωρούμε μάλιστα μεγάλη παράλειψι αν αφήσουμε τη σημερινή μέρα να περάσει χωρίς να στοχασθούμε πάνω στο θείο Πάθος και χωρίς να νοιώσουμε τον συγκλονισμό πού αισθάνεται καθένας όταν συμμετέχει στην τραγικότητα μιας θυσίας. Γι' αυτό κι εγώ θα ήθελα σήμερα να θίξω μερικά σημεία, που θα μας είναι χρήσιμα, σαν αφορμές για προσωπικό στοχασμό και σκέψι, βοηθητικά δηλ. στην προσπάθεια για συμμετοχή προσωπική πάνω στις πτυχές του θείου Πάθους.

Άγιος Δημήτριος ο Πελλοπονήσιος

Βιογραφία
Ο Άγιος Δημήτριος ο Πελοποννήσιος γεννήθηκε στο χωριό Λιγούδιστα της Αρκαδίας και σε μικρή ηλικία ήλθε μαζί με τον αδελφό του στην Τρίπολη, όπου εργαζόταν μαζί με κάποιους κτίστες. Επειδή όμως αυτοί τον βασάνιζαν, έφυγε από τη συντροφιά τους και πήγε στο σπίτι ενός Τούρκου κουρέα, ο οποίος και κατόρθωσε τον εξισλαμισμό του, ονομάζοντας τον Μεχμέτ.

Αργότερα ο Δημήτριος εγκατέλειψε την Τρίπολη, μετάνιωσε για την αποστασία του και ήλθε στο Άργος. Από το Άργος, για μεγαλύτερη ασφάλεια, πήγε στη Σμύρνη και από 'κει στή Μονή του Προδρόμου κοντά στις Κυδωνιές, όπου βρήκε ευσεβή πνευματικό, εξομολογήθηκε και ζήτησε τις συμβουλές του. Με την προτροπή του πνευματικού αυτού ο Δημήτριος ήλθε στη Χίο, όπου έμεινε για αρκετό καιρό κοντά σε άλλο φημισμένο πνευματικό, με προσευχή και μετάνοια.

Προετοιμάσθηκε για το μαρτύριο και πήγε στο Άργος, όπου παρέμεινε κρυμμένος και χειραγωγούμενος από τον Ιερέα Αντώνιο Σακελάριο και από 'κει έφτασε στην Τρίπολη. Παρουσιάστηκε μπροστά στον Τούρκο Διοικητή, δήλωσε ότι πιστεύει στον Χριστό και ότι είναι έτοιμος να χύσει και το αίμα του γι' Αυτόν.

Τα βασανιστήρια πού ακολούθησαν ήταν φρικτά, αλλά ο Δημήτριος έμεινε αμετακίνητος στην πίστη του και έτσι στις 14 Απριλίου 1803 μ.Χ. τον αποκεφάλισαν στην Τρίπολη.

Το Ιερό του λείψανο διασώθηκε από τους χριστιανούς στον Ναό της Μονής του Αγ. Νικολάου Βαρσών. Στην κεντρική αγορά της Τρίπολης, μικρός ναός τιμάται στο όνομα του Νεομάρτυρα αυτού.

Σημείωση: Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρει την μνήμη του στις 13 Απριλίου.

Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

Το σοκ του άθεου φοιτητή στο Άγιο Όρος

Του Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου

Πριν από αρκετά χρόνια με πλησίασε κάποιος νεαρός φοιτητής.Με πολλή διστακτικότητα, άλλα και με την ένταση του απαιτητικού αναζητητή, μού δήλωσε ότι είναι άθεος, που όμως θα ήθελε πολύ να πιστέψει, άλλα δεν μπορούσε. Χρόνια προσπαθούσε και αναζητούσε, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Συνομίλησε με καθηγητές και μορφωμένους. Άλλα δεν ικανοποιήθηκε η δίψα του για κάτι σοβαρό. Άκουσε για μένα και αποφάσισε να μοιρασθεί μαζί μου την υπαρξιακή ανάγκη του. Μού ζήτησε μια επιστημονική απόδειξη περί υπάρξεως Θεού.
-Ξέρεις ολοκληρώματα ή διαφορικές εξισώσεις; τον ρώτησα.-Δυστυχώς όχι, μού άπαντα. Είμαι της Φιλοσοφικής.
-Κρίμα! διότι ήξερα μία.... τέτοια απόδειξη, είπα εμφανώς αστειευόμενος.Ένιωσε αμήχανα και κάπου σιώπησε για λίγο.
-Κοίταξε, του λέω. Συγγνώμη που σε πείραξα λιγάκι. Άλλα ο Θεός δεν είναι εξίσωση, ούτε μαθηματική απόδειξη. Αν ήταν κάτι τέτοιο, τότε όλοι οι μορφωμένοι θα τον πίστευαν. Να ξέρεις, αλλιώς προσεγγίζεται ο Θεός. Έχεις πάει ποτέ στο Άγιον Όρος; Έχεις ποτέ συναντήσει κανέναν ασκητή;

-Όχι, πάτερ, αλλά σκέπτομαι να πάω, έχω ακούσει τόσα. πολλά.. Αν μού πείτε, μπορώ να πάω και αύριο. Ξέρετε κανέναν μορφωμένο να πάω να τον συναντήσω;
-Τι προτιμάς; Μορφωμένο που μπορεί να σε ζαλίσει ή άγιο που μπορεί να σε ξυπνήσει;
-Προτιμώ τον μορφωμένο. Τους φοβάμαι τους αγίους.
-Η πίστη είναι υπόθεση της καρδιάς. Για δοκίμασε με κανέναν άγιο. Πώς σε λένε; ρωτώ.
-Γαβριήλ, μου άπαντα.
Τον έστειλα σε έναν ασκητή. Του περιέγραψα τον τρόπο προσβάσεως και του έδωσα τις δέουσες οδηγίες. Κάναμε κι ένα σχεδιάγραμμα. Θα πας, του είπα, και θα ρωτήσεις το ίδιο πράγμα. Είμαι άθεος, θα του πεις, και θέλω να πιστεύσω. Θέλω μια απόδειξη περί υπάρξεως Θεού.
-Φοβάμαι, ντρέπομαι, μου άπαντα.
-Γιατί ντρέπεσαι και φοβάσαι τον άγιο και δεν ντρέπεσαι και φοβάσαι έμενα; ρωτώ. Πήγαινε απλά και ζήτα το ίδιο πράγμα.
Σε λίγες μέρες, πήγε και βρήκε τον ασκητή να συζητάει με κάποιον νέο στην αυλή του. Στην απέναντι μεριά περίμεναν άλλοι τέσσερις καθισμένοι σε κάτι κούτσουρα. Ανάμεσα σε αυτούς και ο Γαβριήλ βρήκε δειλά την θέση του. Δεν πέρασαν περισσότερα από δέκα λεπτά και η συνομιλία του Γέροντα με τον νεαρό τελείωσε.
-Τι γίνεστε, παιδία; ρωτάει. Έχετε πάρει κανένα λουκουμάκι; Έχετε πιει λίγο νεράκι;
-Ευχαριστούμε, Γέροντα, απήντησαν, με συμβατική κοσμική ευγένεια.
-Έλα εδώ, λέει απευθυνόμενος στον Γαβριήλ, ξεχωρίζοντας τον από τους υπόλοιπους. Θα φέρω εγώ το νερό, πάρε εσύ το κουτί αυτό με τα λουκούμια. και έλα πιο κοντά να σού πω ένα μυστικό: Καλά να είναι κανείς άθεος, άλλα να έχει όνομα αγγέλου και να είναι άθεος; Αυτό πρώτη φορά μου συμβαίνει.
Ο φίλος μας κόντεψε να πάθει έμφραγμα από τον αποκαλυπτικό αιφνιδιασμό. Πού εγνώρισε το όνομα του; Ποιος του αποκάλυψε το πρόβλημα του; Τι, τελικά, ήθελε να του πει ο γέροντας;
-Πάτερ, μπορώ να σας μιλήσω λίγο; Μόλις που μπόρεσε να ψελλίσει.
-Κοίταξε, τώρα σουρουπώνει, πάρε το λουκούμι, πιες και λίγο νεράκι και πήγαινε στο πιο κοντινό μοναστήρι να διανυκτερεύσεις.
-Πάτερ μου, θέλω να μιλήσουμε, δεν γίνεται;
-Τι να πούμε, ρε παλληκάρι; Για ποιόν λόγο ήλθες;
Στο ερώτημα αυτό ένιωσα αμέσως να ανοίγει η αναπνοή μου, αφηγείται. Η καρδιά μου να πλημμυρίζει από πίστη. Ο μέσα μου κόσμος να θερμαίνεται. Οι απορίες να λύνονται χωρίς κανένα λογικό επιχείρημα, δίχως καμία συζήτηση, χωρίς την ύπαρξη μιας ξεκάθαρης απάντησης. Γκρεμίσθηκαν μέσα μου αυτομάτως όλα τα αν, τα γιατί, τα μήπως και έμεινε μόνον το πώς και το Τι από δω κι εμπρός.
Ό,τι δεν του έδωσε η σκέψη των μορφωμένων, του το χάρισε ο ευγενικός υπαινιγμός ενός άγιου, αποφοίτου μόλις της τέταρτης τάξης του δημοτικού. Οι άγιοι είναι πολύ διακριτικοί. Σού κάνουν την εγχείρηση χωρίς αναισθησία και δεν πονάς. Σου κάνουν την μεταμόσχευση χωρίς να σού ανοίξουν την κοιλιά. Σε ανεβάζουν σε δυσπρόσιτες κορυφές δίχως τις σκάλες της κοσμικής λογικής. Σου φυτεύουν την πίστη στην καρδιά, χωρίς να σού κουράσουν το μυαλό.
Πηγή: Πενταπόσταγμα

Τρίτη 12 Απριλίου 2011

Ενοριακό Πρόγραμμα Μεγάλης εβδομάδος 2011




Φτιάξτε Λαζαράκια....


Συνταγή
Υλικά
2 κούπες αλεύρι
1 κούπα αλάτι
λίγο νέρο
γαρίφαλλα άτριφτα
Εκτέλεση
Ανακατεύουμε το αλεύρι με το αλάτι και το νερό για να γίνει ζυμάρι. Το πλάθουμε σε μορφή ανθρώπου με τα χέρια διπλωμένα. Βάζουμε για μάτια και στόμα γαρίφαλα. Το βάζουμε στο φούρνο για 20 λεπτά στους 200 Βαθμούς. Όταν ψηθούν τα τυλίγουμε με βάγια και τα δένουμε με χόρτο μπεζ. Επίσης μπορούμε να κάνουμε με μαχαίρι τρυπούλες -σχέδια στο ζυμάρι πριν ψηθεί.  
Λαζαράκια
από το 4ο ολοήμερο Νηπιαγωγείο Ναυπλίου
πηγή: katixitiko.gr

Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

Χειροποίητες λαμπάδες και γλυκά του κουταλιού στην έκθεσή μας!!ΠΡΟΛΑΒΕΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!





10 Απριλίου 1821 μνήμη του Αγίου Γρηγορίου του Ε'

ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ

        Η είδηση για την έναρξη της επαναστάσεως στην Πελοπόννησο έφθασε στην Κωνσταντινούπολι προς το βράδυ της 31ης Μαρτίου και η είδηση για την επανάσταση στην ανατολική Στερεά Ελλάδα λίγες ημέρες αργότερα.Ο σουλτάνος καταλήφθηκε από μεγάλη ταραχή και αντέδρασε όπως και όταν πριν ένα μήνα είχε μάθει την κήρυξη της επαναστάσεως από τον Υψηλάντη. Ενέμεινε ωστόσο στην ίδια εκτίμηση της καταστάσεως και των κινδύνων για την οθωμανική αυτοκρατορία. Αν και είχε μεσολαβήσει η αποδοκιμασία από τον Ρώσο αυτοκράτορα του Υψηλάντη και του κινήματός του και η Ρωσία τηρούσε ουδετερότητα στη Μολδοβλαχία ο σουλτάνος και οι σύμβουλοί του εξακολουθούσαν να πιστεύουν ότι η ρωσική στάση ήταν απλώς «επίδειξις αποδοκιμασίας», ότι ήταν αδύνατον οι «ραγιάδες» να τόλμησαν την επανάσταση μόνοι τους χωρίς υποκίνηση από τη Ρωσία, ότι ήδη με την επανάσταση και στη νότια περιοχή της Βαλκανικής, ύστερα από την επανάσταση στις βόρειες επαρχίες της, προχωρούσε η εφαρμογή του γενικότερου επαναστατικού σχεδίου και έπρεπε να αναμένεται η εξέγερση και μέσα στην Κωνσταντινούπολι.

Συνέπεια της εκτιμήσεως αυτής ήταν να εξακολουθήσουν να θεωρούνται ως κύρια μέτωπα η Μολδοβλαχία, που ήταν προωθημένη θέση για τη συγκράτηση των Ρώσων, και η ίδια η Κωνσταντινούπολις έπρεπε άρα να συνεχιστή η αποστολή στρατευμάτων προς τον Δούναβη και η συγκέντρωση μεγάλων δυνάμεων στρατού και στόλου στην πρωτεύουσα, προς μεγάλη ωφέλεια της Επαναστάσεως στην Ελλάδα, που η αντιμετώπισή της, κατά τους πρώτους μήνες, αφέθηκε βασικά στις επιτόπιες τουρκικές δυνάμεις.
Θεωρήθηκε εξ άλλου από τον σουλτάνο και τους συμβούλους του, υπό την επήρεια και των αισθημάτων εκδικήσεως εναντίον των Ελλήνων, ότι το αποτελεσματικότερο μέτρο για τη μη εξάπλωση της επαναστάσεως στην Ελλάδα και σε άλλες επαρχίες και για την καταστολή της στις ήδη επαναστατημένες περιοχές ήταν η εξαπόλυση τρομοκρατίας.
Έτσι, άρχισε, από την Κωνσταντινούπολι πρώτα, νέο κύμα άγριων διωγμών που επεκτάθηκε σε όλες σχεδόν, τις περιοχές της αυτοκρατορίας, όπου υπήρχαν ελληνικοί πληθυσμοί στη διάθεση των τουρκικών αρχων.

Κυριακή 10 Απριλίου 2011

Αγία Μαρία η Αιγυπτία Η μνήμη της Οσίας γιορτάζεται την 1ην Απριλίου.

H Οσία Μαρία η Αιγυπτία καταγόταν από την Αίγυπτο και έζησε τον 6ον αιώνα, την εποχή του αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Στα νεανικά της χρόνια ζούσε μέσα στην ακολασία και παρέσυρε πολλούς ανθρώπους στην ηθική καταστροφή.
Όταν ήταν 12 χρονών ξέφυγε από την προσοχή των γονιών της και πήγε στην Αλεξάνδρεια, όπου επί 17 χρόνια ζούσε άσωτη ζωή. Μετά, από περιέργεια πήγε, με πολλούς άλλους προσκυνητές, στα Ιεροσόλυμα, για να παρεβρεθεί στην ύψωση του Τίμιου Σταυρού.
Όταν θέλησε να μπει στο ναό της Ανάστασης, τη μέρα που υψωνόταν ο Τίμιος Σταυρός, ένοιωσε 3 έως 4 φορές κάποιαν αόρατη δύναμη μέσα της, που την εμπόδιζε να μπει, ενώ το πλήθος έμπαινε ανεμπόδιστα.
Αφού πληγώθηκε η καρδιά της απ' αυτό, αποφάσισε ν' αλλάξει ζωή και να εξιλεώσει το Θεό με τη μετάνοια. Έτσι βάζοντας σαν εγγυήτριά της την Παναγία, υποσχέθηκε ότι εάν αφήσει να μπει κα να δει τον Σταυρό του Κυρίου, θα ήταν συνετή και φρόνιμη στο μέλλον και δεν θα μόλυνε πια το σώμα της με πονηρές επιθυμίες και ηδονές.
Όταν γύρισε μετά στην εκκλησία, αυτή τη φορά μπόρεσε να μπει χωρίς καμιά δυσκολία. Τότε προσκύνησε το Τίμιο ξύλο και χωρίς να λησμονήσει την υπόσχεση που έδωσε, αναχώρησε την ίδια μέρα από τα Ιεροσόλυμα κι' αφού πέρασε τον Ιορδάνη μπήκε στα ενδότερα μέρη της ερήμου, όπου έζησε επί 47 χρόνια μια ζωή πολύ σκληρή και ασυνήθιστη, χωρίς να δει άνθρωπο, αλλά, έχοντας μοναδικό της θεατή τον Θεό, προσευχόταν μόνη σ' Αυτόν.
Τόσο δε αγωνίστηκε, ώστε πέρασε την ανθρώπινη φύση και απόκτησε ζωή πάνω στη γη αγγελική και υπεράνθρωπη. Τόσο δε υψώθηκε δια μέσου της απάθειας, ώστε περπατούσε πάνω στα νερά του ποταμού, χωρίς να βυθίζεται. Όταν δε προσευχόταν, σηκωνόταν από τη γη ψηλά και στεκόταν μετέωρη στον αέρα.
Περί το τέλος της ζωής της έτυχε να συναντήσει κάποιον ερημίτη, που λεγόταν Ζωσιμάς, που αφού του διηγήθηκε όλη της τη ζωή, τον παρακάλεσε να της φέρει τα άχραντα Μυστήρια για να κοινωνήσει. Εκείνος το έκανε την επομένη χρονιά, την Μεγάλη Πέμπτη.
Αλλά τον άλλο χρόνο, ξαναγυρνώντας ο Ζωσιμάς την βρήκε νεκρή, ξαπλωμένη στη γη και κοντά της ένα σημείωμα, που έγραφε: «Αββά Ζωσιμά, Θάψον ώδε το σώμα της Αθλίας Μαρίας. Απέθανον την αυτήν ημέραν, καθ' ην εκοινώνησα των αχράντων Μυστηρίων. Εύχου υπέρ εμού».

Σάββατο 9 Απριλίου 2011

"Προσέγγιση στις άγιες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος"

Κοινή κατηχητική συνάντηση θα πραγματοποιηθεί σήμερα για τα αγόρια και κορίτσια του κατηχητικού του Λυκείου.
Στην συνάντηση θα αναπτυχθεί το θέμα: "προσέγγιση στις άγιες ημέρες της μεγάλης εβδομάδος" από τον Αρχιμανδρίτη Ιερόθεο Βαμβακάρη. 
Οι φωτογραφίες είναι από την συνάντηση του κατηχητικού του Λυκείου-Γυμνασίου με την εξαιρετική ομιλήτρια  κ. Σοφία  Χατζή- Μπάρλα με θέμα: Μουτότο...


Πέμπτη 7 Απριλίου 2011

Κατάμεστος ο Ναός μας από κόσμο για τον Άγιο Λουκά!!







Καλές δουλειές!!!!

Σήμερα με πολύ ενθουσιασμό τελέστηκε ο αγιασμός ενάρξεως της εκθέσεως βιβλίου & πασχαλινών λαμπάδων της ενορίας μας από τον αεικίνητο υπεύθυνο ιερέα νεότητος Αρχιμανδρίτη Πολύκαρπο Μπόγρη.
Επισκεφθείτε την αξίζει!!!!!!!!!!!!!!

Έλα και συ σήμερα στην ενοριακή μας ζωή....

Αγαπητοί μας,
σας προσκαλούμε με πολύ αγάπη σήμερα Πέμπτη 7 Απριλίου και ώρα 5:00 ακριβώς,  στον Αγιασμό ενάρξεως της Εκθέσεως βιβλίου & πασχαλινών λαμπάδων που διοργανώνει η Επιτροπή Νεότητος της ενορίας και θα πραγματοποιηθεί στον Β΄ όροφο του Πνευματικού μας Κέντρου.
Εν συνεχεία και ώρα 5:30μ.μ. θα υποδεχθούμε τον ηγούμενο της Ιεράς Μονής Σαγματά Αρχιμανδρίτη Νεκτάριο Αντωνόπουλο ο οποίος θα μας κομίσει λείψανο του θαυματουργού Αγίου Λουκά του ιατρού του Ρώσσου αλλά και θα μας μιλήσει για τα κακοπαθήματα, χάριν Χριστού, που υπέμεινε ο Άγιος Λουκάς.
Σας περιμένουμε με πολύ αγάπη να επικοινωνήσουμε σε μια περίοδο έλειψης κοινωνίας και αγάπης...
Ο Θεός μαζί μας!!π. Πολύκαρπος.

Άρωμα μοναχικό...(απλά εντυπωσιακό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)

Εν μέσω Σαρακοστής ,εικόνες μιας άλλης ομορφιάς .
Σε έναν κόσμο μοναχικό ....
άνθρωποι που ψάχνουν τη μέσα ομορφιά!!!

Προσευχή και σιωπή

 του Επισκόπου Καλλίστου Γουέαρ 
«Όταν προσεύχεσαι», έχει σοφά ειπωθεί από έναν Ορθόδοξο συγγραφέα στη Φιλλανδία, «εσύ ο ίδιος οφείλεις να σιωπάς... Εσύ ο ίδιος οφείλεις να σιωπάς, άφησε να μιλήσει η προσευχή σου».Το να πετύχεις τη σιωπή, είναι το πιο δύσκολο, το πιο αποφασιστικό απ’ όλα τα πράγματα στην τέχνη της προσευχής. Η σιωπή δεν είναι απλώς αρνητική - μία παύση δηλαδή ανάμεσα στις λέξεις, μια χρονική διακοπή του λόγου - αλλά, όταν την καταλάβουμε σωστά, είναι πολύ θετική: είναι μια στάση προσεχτικής εγρήγορσης, επαγρύπνησης και πάνω απ’ όλα προσοχής ν’ ακούσουμε. Ο ησυχαστής, δηλαδή ο άνθρωπος που έχει πετύχει την ησυχία, την εσωτερική ηρεμία η σιωπή, είναι ο κατ’ εξοχήν προετοιμασμένος ν’ ακούει. Ακούει τη φωνή της προσευχής μέσα στη δική του καρδιά και καταλαβαίνει ότι αυτή η φωνή δεν είναι η δικιά του αλλά κάποιου ¶λλου που μιλάει μέσα του.
Η σχέση ανάμεσα στην προσευχή και στη σιωπή θα γίνει πιο κατανοητή αν εξετάσουμε τέσσερις σύντομους ορισμούς. Ο πρώτος είναι από το Συνοπτικό Λεξικό της Οξφόρδης (The Concice Oxford Dictionary), που περιγράφει την προσευχή ως «ιερή αίτηση προς το Θεό... τύπο που εφαρμόζουμε για να προσευχόμαστε». Η προσευχή θεωρείται εδώ σαν κάτι που εκφράζεται με λέξεις και πιο συγκεκριμένα σαν μια πράξη αίτησης προς το Θεό να μάς παραχωρήσει ορισμένα οφέλη. Ακόμα λοιπόν βρισκόμαστε στο επίπεδο της εξωτερικής μάλλον παρά της εσωτερικής προσευχής. Λίγοι ανάμεσά μας μπορούν να μείνουν ικανοποιημένοι από έναν τέτοιο ορισμό.

Η ομιλία του π.Βασιλείου Γοντικάκη στον Αρμό!!