Ήμουν
στο Ναυτικό το 1952 και βρισκόμουνα στη Πλατεία Κλαυθμώνος, όχι όπως
είναι σήμερα. Οι νεότεροι δεν γνωρίζουν πάρα πολλά από τα παλιά και
απορούν οπόταν ακούν ορισμένα γεγονότα του τότε. Εκείνη τη στιγμή έπεφτε
ο ήλιος και θα γνωρίζετε ότι με τη δύση του, γίνεται υποστολή της
σημαίας. Τότε το Υπουργείο Ναυτικού ήταν εκεί και η σημαία κυμάτιζε
ακόμα στο κτήριο. Σήμερα είναι άλλες υπηρεσίες του Ναυτικού.
Τότε
πάντα κάθε πρωί, θα θυμούνται οι παλιοί,γινόταν έπαρση σημαίας και
σταματούσαν τα πάντα, όπως και στη δύση του ηλίου γινόταν υποστολή. Ήταν
στιγμές ωραίες , απίθανες που ζούσαν τότε οι άνθρωποι.Το άγημα
αποδόσεως τιμών στο χώρο του, και ακούμε το σαλπιγκτή να δίνει το
σύνθημα για την υποστολή της σημαίας. Το άγημα παρουσιάζει όπλα. Ο
αξιωματικός χαιρετά και παίζεται ο Θούριος. ¨Όλοι οι παριστάμενοι εκεί
και οι περαστικοί, όπως και εγώ σταθήκαμε σε στάση προσοχής. Αποδίδεις
με αυτό τον τρόπο την τιμή στο ιερό μας σύμβολο, στη γαλανόλευκη σημαία.
Εκείνη τη στιγμή που ο αρμόδιος αξιωματικός χαιρετά, η ματιά του πέφτει
λοξά και βλέπει κάτι παράξενο, και η ψυχή του ταράζεται, για αυτό που
θα σας πω παρακάτω.