Ζωντανή Αναμετάδοση Ιερών Ακολουθιών

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Της τα έδωσα της Πατρίδος και τα δύο.




 
Ήμουν στο Ναυτικό το 1952 και βρισκόμουνα στη Πλατεία Κλαυθμώνος, όχι όπως είναι σήμερα. Οι νεότεροι δεν γνωρίζουν πάρα πολλά από τα παλιά και απορούν οπόταν ακούν ορισμένα γεγονότα του τότε. Εκείνη τη στιγμή έπεφτε ο ήλιος και θα γνωρίζετε ότι με τη δύση του, γίνεται υποστολή της σημαίας. Τότε το Υπουργείο Ναυτικού ήταν εκεί και η σημαία κυμάτιζε ακόμα στο κτήριο. Σήμερα είναι άλλες υπηρεσίες του Ναυτικού.
Τότε πάντα κάθε πρωί, θα θυμούνται οι παλιοί,γινόταν έπαρση σημαίας και σταματούσαν τα πάντα, όπως και στη δύση του ηλίου γινόταν υποστολή. Ήταν στιγμές ωραίες , απίθανες που ζούσαν τότε οι άνθρωποι.Το άγημα αποδόσεως τιμών στο χώρο του, και ακούμε το σαλπιγκτή να δίνει το σύνθημα για την υποστολή της σημαίας. Το άγημα παρουσιάζει όπλα. Ο αξιωματικός χαιρετά και παίζεται ο Θούριος. ¨Όλοι οι παριστάμενοι εκεί και οι περαστικοί, όπως και εγώ σταθήκαμε σε στάση προσοχής. Αποδίδεις με αυτό τον τρόπο την τιμή στο ιερό μας σύμβολο, στη γαλανόλευκη σημαία. Εκείνη τη στιγμή που ο αρμόδιος αξιωματικός χαιρετά, η ματιά του πέφτει λοξά και βλέπει κάτι παράξενο, και η ψυχή του ταράζεται, για αυτό που θα σας πω παρακάτω.

Μια καταπληκτική ιστορία...

 Μιὰ μέρα, ὁ Γέροντας Πορφύριος πῆρε τρία πνευματικά του παιδιά, γιὰ νὰ τελέσει ἕναν Ἑσπερινὸ σὲ κάποιο μοναστήρι. Ἀρχικά, εἴπανε νὰ πᾶνε μὲ τὰ πόδια• ἀφοῦ, ὅμως, περπάτησαν κάποια ἀπόσταση καὶ ἐπειδὴ ὁ Γέροντας ἦταν κουρασμένος, ἀπoφάσισαν νὰ πάρουν ΤΑΞΙ. Ἀμέσως φάνηκε ἕνα ΤΑΞΙ καὶ τὰ πνευματικά του παιδιὰ εἶπαν νὰ τοῦ κάνουν νεῦμα νὰ σταματήσει.
- Θὰ σταματήσει μόνος του ὁ ὁδηγός• ἀλλὰ ὅταν μποῦμε μέσα, μὴ μιλήσει κανένας στὸν ὁδηγό. Μόνον ἐγὼ θὰ τοῦ μιλάω, εἶπε ὁ Γέροντας Πορφύριος.
Πράγματι, σταμάτησε χωρὶς νὰ τοῦ κάνουν νεῦμα. Μόλις ξεκίνησε, ἄρχισε ὁ ὁδηγὸς τοῦ ΤΑΞΙ νὰ καταφέρεται ἐναντίον τῶν κληρικῶν καὶ νὰ τοὺς κατηγορεῖ γιὰ 1002 πράγματα.

- Ἔτσι δὲν εἶναι βρὲ παιδιά; Τί λέτε κι’ ἐσεῖς; ἔλεγε ὁ ὁδηγὸς τοῦ ΤΑΞΙ στὰ παιδιά, ἀλλὰ ἐκεῖνα, ὅμως, «τσιμουδιά», κατὰ τὴν ἐντολὴ τοῦ Γέροντος Πορφυρίου.
Ἀφοῦ, λοιπόν, εἶδε καὶ ἀποεῖδε ὅτι δὲν τοῦ ἀπαντοῦσαν τὰ παιδιά, στράφηκε στὸ Γέροντα:
-Ἔτσι δὲν εἶναι παππούλη; Τί λὲς κι’ ἐσύ; Δὲν εἶναι ἀλήθεια αὐτὰ τὰ πράγματα ποῦ τὰ γράφουν κι οἱ ἐφημερίδες;
Τοῦ λέει, τότε, ὁ Γέροντας Πορφύριος:

Ένα θαύμα του Οσίου Δαβίδ

dayid_240Με βαθιά συγκίνηση θέλω να σας διηγηθώ ένα περιστατικό που μου συνέβη πριν 45 χρόνια στη Μονή του Οσίου Δαβίδ. Την εποχή εκείνη ζούσα με την οικογένειά μου στο χωριό Κοκκινομηλιά, ένα πανέμορφο χωριό της Β. Ευβοίας, ορεινό με θέα το γαλάζιο Αιγαίο. Εκείνη την περίοδο υπηρετούσα ως ψάλτης στο αναλόγιο των ενοριών στη Κούλουρη και Μαρούλη, δύο γειτονικά μικρά χωριά με ξεχωριστή και αυτά ζωντάνια και ομορφιά.
Στις 31 Οκτωβρίου 1960 είχαμε αποφασίσει με την σύζυγό μου να πάμε στην Ιερά Μονή του Οσίου Δαβίδ για να προσευχηθούμε επειδή την άλλη ημέρα ήταν η γιορτή του Αγίου. Η μετάβαση τότε γινόταν ή με τα ζώα ή με τα πόδια.
Αιφνιδίως όμως το κοριτσάκι μας, αρρώστησε γεγονός που συνέβαλε στη ματαίωση του προσκυνήματος μας. Αν και κατά τη διάρκεια της νύχτας συνήλθε εν τούτοις η αναχώρηση μας για το μοναστήρι αναβλήθηκε.
Πηγή:Στυλος ορθοδοξίας
 

Περί Ἀνθελληνικῶν Δηλώσεων Ἀπάντηση του Σεβ. Μητροπολίτου Αιτωλοακαρνανίας κ.κ. Κοσμά

Ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κ. Κοσμᾶς, προέβη στήν ἀκόλουθη Δήλωση: 
« Ἔκπληκτοι μείναμε ἀπό τις ἀκατανόητες δηλώσεις τῆς κας Μαρίας Ρεπούση, Βουλευτοῦ τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου. Δέν μποροῦμε νά τό πιστέψουμε! Μέ κατάπληξη προσπαθοῦμε, ἔστω νά διαβάσουμε, τήν ἀνθελληνική δήλωση: Νά καταργηθοῦν οἱ γιορτές Ἐξόδου τῆς Ἱερᾶς Πόλεως Μεσολογγίου. Μά εἶναι δυνατόν; Μιλάει ἑλληνίδα ἤ κάποιος πού μᾶς ἦλθε ἀπό τήν ἀνατολή; Μιλάει ὑπεύθυνη ἑλληνίδα Βουλευτής πού ὑποτίθεται «ἀγωνίζεται», ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ, γιά τά ἱερά καί τά ὅσια τῆς φυλῆς μας;

Ταξιτζής. Όλα τα λεφτά.

Ένας αφοσιωμένος Μουσουλμάνος, μπήκε σε ένα ταξί κάπου στην Αθήνα. Ζήτησε κοφτά από την ταξιτζή να απενεργοποιήσει το ραδιόφωνο, επειδή, όπως συνάγεται από τη θρησκευτική διδασκαλία του, δεν πρέπει να ακούει μουσική, επειδή την εποχή του προφήτη δεν υπήρχε μουσική και κυρίως Δυτική μουσική που είναι η μουσική των άπιστων.
Ο ταξιτζής σβήνει ευγενικά το ραδιόφωνο, σταματάει το ταξί και ανοίγει την πόρτα.

Αθάνατη Ελληνίδα μάνα... απίστευτο γέλιο!

της Έλενας Ακρίτα
 
Έλα, µαµά!
- Έλα, παιδί µου, πού χάθηκες;
- Πού χάθηκα, χτες βράδυ µιλήσαµε...

- Από χτες βράδυ µέχρι σήµερα ξέρεις πόσα µπορούν να συµβούν; Ένα λεπτό θέλει να γίνει το κακό!

- Να σε παίρνω δηλαδή κάθε ΕΝΑ λεπτό;

- Λέω, παιδί µου... Της Μαρίας ο γιος δεν πήγε για σοκοφρέτα απ' το περίπτερο και του 'σπασε το πόδι το αγροτικό;

-Δεν τρώω σοκοφρέτες!

- Σκούφο φοράς;

- Μες στο σπίτι, πας καλά;

Το Μαγικό Χαρτάκι.


Ένα μοναχός, που ζούσε σε κοινοβιακό μοναστήρι, πολεμούνταν από τους λογισμούς αναχωρήσεως από το κοινόβιο. Μία μέρα πήρε ένα χαρτί και κάθησε και έγραψε σ’ αυτό όλες τις αιτίες για τις οποίες οι λογισμοί του έλεγαν να φύγει.
Αφού τις απαρίθμησε όλες, από κάτω έγραψε και μία ερώτηση, που την απηύθυνε στον εαυτό του: «Τα υπομένεις όλα;». Τέλος, σαν απάντηση στην ερώτηση αυτή έγραψε:»Εις το όνομα Ιησού Χριστού του Υιού του Θεού, ναι, θα τα υπομένω!». Κι αφού τύλιξε το χαρτί, το έδεσε στη ζώνη του.


Όταν λοιπόν κάποια από τις αιτίες εκείνες του ερχόταν στο μυαλό και τον ενοχλούσαν οι λογισμοί της αναχωρήσεως από το κοινόβιο, εκείνος έτρεχε, πήγαινε ιδιαιτέρως, έβγαζε το χαρτί από τη ζώνη του και το διάβαζε. Κι όταν έφθανε στη φράση «Εις το όνομα του Ιησού Χριστού του Υιού του Θεού θα υπομένω..», απευθυνόταν στον εαυτό του και έλεγε: «Πρόσεξε ταλαίπωρε, γιατί δεν συμφώνησες με άνθρωπο αλλά με τον Θεό», και αμέσως ησύχαζε. Έτσι έκανε ο μοναχός αυτό όσες φορές κάποια αιτία δημιουργούσε στην ψυχή του ταραχή, και παρέμενε ατάραχος.
Όταν οι άλλοι μοναχοί αντιλήφθηκαν αυτό που κάνει ο αδελφός και πως ζει ειρηνικά διαβάζοντας εκείνο το χαρτί, ενώ αυτοί πολλές φορές εξ αιτίας του πειρασμού ταράζονταν, τον φθόνησαν και τον μίσησαν. Πήγαν όλοι μαζί στον ηγούμενο και του είπαν:

Γιαννιώτης ο πιο έξυπνος άνθρωπος στον κόσμο!

Τον υψηλότερο καταγεγραμμένο δείκτη νοημοσύνης στον κόσμο κατέχει 36χρονος Έλληνας από τα Ιωάννινα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα διεθνούς διαγωνισμού που εφάρμοσε διεθνής κοινότητα μέτρησης της υψηλής νοημοσύνης. Πρόκειται για τον υποψήφιο διδάκτορα του εργαστηρίου Βιολογίας -Γενετικής της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Ευάγγελο Κατσιούλη, ο οποίος έπιασε το «σκορ» των 198 μονάδων στο τεστ νοημοσύνης (IQ) που πραγματοποίησε το 2003. Έκτοτε, το σκορ αυτό παραμένει το υψηλότερο που έχει καταγραφεί. Ο ίδιος υποβλήθηκε σε αντίστοιχες διεθνείς μετρήσεις και άλλες χρονιές, χωρίς όμως να ξεπεράσει τον εαυτό του, αλλά και χωρίς να χάσει από κάποιον άλλο την πρωτιά.«Παίζει σίγουρα ρόλο ο ψυχολογικός παράγοντας, η ετοιμότητα συγκέντρωσης και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες πραγματοποιούνται τα τεστ» ανέφερε ο 36χρονος και πρόσθεσε ότι συμμετέχει συχνά σε τέτοιου είδους μετρήσεις, καθώς τις βρίσκει διασκεδαστικές.«Δεν χρειάζεται να υποβάλλει κανείς τον εαυτό του σε αυτή τη δοκιμασία - απλά και μόνο για τον αριθμό - αν δεν υπάρχει κάποιος άλλος λόγος, μία πρακτική συνιστώσα, η διασκέδαση…» υποστηρίζει.

Δέσμευσαν τους λογαριασμούς του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.

από την Μαρία Γιαχνάκη

 
Άνω κάτω έχει κάνει το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων η απόφαση Εβραϊκής εταιρίας να διεκδικήσει χρήματα από λογαριασμό νερού που υποτίθεται ότι χρωστούσε το...Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο από το 1967.
Σύμφωνα με το αποκλειστικό ρεπορτάζ του briefingnews.gr το χρέος τους το υπολόγισε η εταιρία 9 εκατομμύρια σέκελ δηλαδή 1 εκατομμύριο 800 χιλιάδες ευρώ περίπου.

Η ιστορία που σας αποκαλύπτουμε έχει ως εξής και πραγματικά αξίζει να προσέξετε τη διαδρομή της.

Πριν από 4 με 5 μήνες η εταιρία υδάτων του Ισραήλ άλλαξε χέρια . Η νέα εταιρία λοιπόν αποφάσισε να ελέγξει προφανώς εκκρεμότητες του παρελθόντος κι έτσι εντόπισε ότι ο ναός της Αναστάσεως από την εποχή της Αγγλίας και της Ιορδανίας δεν πλήρωνε νερό ποτέ. Επειδή προφανώς λόγω του προσκυνημάτων δεν τους υποχρέωναν να το κάνουν.

Η νέα εταιρία λοιπόν μόλις ανέλαβε το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να στήσει το Πατριαρχείο στον τοίχο και να ζητήσει αυτό το υπέρογκο για το Πατριαρχείο ποσό.

…ετών 16. Eξιστορεί ένας μαθητής γυμνασίου (Ιστορία Κατοχής '40.

 

 O αδελφός μου ο Kώστας ήταν 16 χρονών, εγώ ήμουν 18. Ήμαστε οργανωμένοι στην EΠON-EΛAΣ της συνοικίας μας, είμαστε μια ομάδα 12 νέοι. Eίχαμε 3-4 πιστόλια και μερικές χειροβομβίδες.
  Θυμάμαι μαζεύαμε χρήματα από σπίτι σε σπίτι, γράφαμε συνθήματα στους τοίχους, μοιράζαμε προκηρύξεις κι άλλα τέτοια. Ήταν η εποχή όπου οι αντιστασιακές οργανώσεις είχαν αρχίσει να κινητοποιούνται. Ως τότε είχαν δράση περιορισμένη επειδή ο Πειραιάς ήταν ερημωμένος απ’ τις καταστροφές και το μεγάλο βομβαρδισμό το Γενάρη του 1944 απ’ τους Άγγλους. O περισσότερος κόσμος είχε καταφύγει στην Aθήνα.
  H δική μας οικογένεια έφυγε λίγες μέρες. Kαι τώρα η ζωή ξανάρχισε λίγο πολύ κανονική.
  Kι η «ένοπλη» ομάδα μας άρχισε τη δράση χωρίς να υπολογίζει τον κίνδυνο. Mας άρεσε να κάνουμε και κάποια επίδειξη.

Νέος Μητροπολίτης Κυδωνιών ο Μ. Αρχιμανδρίτης Αθηναγόρας (Χρυσάνης).

 

Tου Νικολάου Μαγγίνα
Μητροπολίτης Κυδωνιών εξελέγη πριν λίγο από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Θρόνου ο Μέγας Αρχιμανδρίτης Αθηναγόρας Χρυσάνης.
Η εκλογή έγινε στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου από τους Συνοδικούς Αρχιερείς, ύστερα από πρόταση του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου.
O εψηφισμένος Μητροπολίτης Κυδωνιών Αθηναγόρας διακονεί το Φανάρι πολλά χρόνια, ως υπεύθυνος του Πατριαρχικού Ναού,
της Πατριαρχικής Βιβλιοθήκης, του Ημερολογίου του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Επίσης, διετέλεσε υπεύθυνος Κατηχητικών Σχολείων σε Κοινότητες της Πόλης, σύνδεσμος του Οικουμενικού Πατριαρχείου με την ορθόδοξη νεολαία της Φινλανδίας, και μέλος Πατριαρχικών Επιτροπών. Συγκεκριμένα: Γραμματεύς στην Εφορία Ι. Μονής Αγίας Τριάδος Χάλκης, στην Επιτροπή επί του Αγίου Όρους, στην Επιτροπή εκδόσεως του περιοδικού "Ορθοδοξία", στην Επιτροπή επί του Πατριαρχικού Αρχειοφυλακίου-Βιβλιοθηκών όπως και στην Επιτροπή επί του Σκευοφυλακίου - Μυροφυλακίου.

Φανάρι, φωτορεπορτάζ του Νικολάου Μαγγίνα. Φωτογραφικά στιγμιότυπα από την σημερινή εκλογή του Μ. Αρχιμανδρίτου της Μ.τ.Χ.Ε. Αθηναγόρα σε Μητροπολίτη Κυδωνιών, στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι. Η εκλογή έγινε από τους ιεράρχες - μέλη της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Η χειροτονία του εψηφισμένου Μητροπολίτου Κυδωνιών θα τελεσθεί την Κυριακή 18 Νοεμβρίου στον Πατριαρχικό Ναό.

Δεισιδαιμονίες και Προλήψεις και η στάση της Εκκλησίας. (Μέρος 2ο)

Ζούμε σε μία εποχή όπου η επιστήμη γνώρισε μίαν εκ­πληκτική πρόοδο. Ανακα­λύψεις και κατακτήσεις που πριν δύο-τρεις αιώνες φαίνονταν αδια­νόητες και κινούνταν στη σφαίρα της φαντασίας, έγιναν πραγματικότητα. Η ζωή των ανθρώπων άλλαξε σε ση­μαντικό βαθμό. Κι ενώ περίμενε κανείς η πρόοδος αυτή να οδηγούσε στην απελευθέρωση του ανθρώπου από τις προλήψεις, δεισιδαιμονίες, θρησκοληψίες, πρωτογονισμούς του παρελθόντος, η κατάσταση δεν φαί­νεται να άλλαξε σημαντικά. Ο σύγ­χρονος άνθρωπος, καυχιέται για τις κατακτήσεις του, αλλά και παραμέ­νει δέσμιος των πρωτόγονων καταβο­λών του. Οι πρωτόγονες προλήψεις και δεισιδαιμονίες βασανίζουν και καταταλαιπωρούν τον άνθρωπο. Σε κάθε του βήμα διαβλέπει κινδύνους, ταλαιπωρίες, αποτυχίες, ασθένειες, θανάτους, με αποτέλεσμα να χάνει την ειρήνη του. Και το χειρότερο απ' όλα είναι ότι νομίζει πως όλα αυτά είναι μέσα στο χώρο της πίστης! Έλε­γε κάποτε ένα σημαίνον πρόσωπο της Ελληνικής κοινωνίας, με διεθνή εμβέλεια: «Εγώ είμαι πολύ θρήσκος άνθρωπος. Να φανταστείτε ότι ποτέ δεν αρχίζω κάποια εργασία, ημέρα Τρίτη!» Η άγνοια και η σύγχυση είναι προφανής.
 
ΤΟ "ΜΑΤΙΑΣΜΑ"
Το μάτιασμα (η βασκανία) είναι ένα φαινόμενο που η Εκκλησία μας πα­ραδέχεται την ύπαρξη του. Πρόκειται για την περίπτωση που κάποιος με φθόνο, με μίσος, για εκδίκηση, θέλει το κακό ενός προσώπου κι έτσι πα­ρακινεί το διάβολο να βλάψει τούτο το πρόσωπο. Το ίδιο αποτέλεσμα συμβαίνει κι όταν κανείς με λόγια στείλει κάποιον στον διάβολο.

"Τα παιδιά δεν ξεχνούν τα ψέματα των γονιών...".



Ακόμη και τα αθώα ψέματα που λένε οι γονείς κάνουν κακό στα παιδιά, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας αμερικανικής έρευνας. Ακόμη και οι γονείς που λένε ψέματα «για καλό», χάνουν την εμπιστοσύνη των παιδιών τους.
«Αν δεν πλένεις τα αυτιά σου, θα φυτρώσει σπανάκι»· «αν δεν αφήσεις την πιπίλα, θά ΄ρθει να σε πάρει ο Μπαμπούλας»: ο κόσμος των παιδιών στα πρώτα χρόνια της ζωής τους είναι αρκετά σουρεαλιστικός και γεμάτος φανταστικά πλάσματα. Είναι η πραγματικότητα που δημιουργούν τα ψέματα των γονιών που λένε ολοένα και περισσότερο ψέματα στα παιδιά, όπως έδειξε μια έρευνα του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο και του Πανεπιστημίου του Τορόντο. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Journal of Μoral Εducation» και, σύμφωνα με την Αμερικανίδα ψυχολόγο Γκέιλ Χέιμαν που την υπογράφει, όταν τα παιδιά καταλαβαίνουν τα ψέματα αυτά, χάνουν την εμπιστοσύνη τους στη μαμά και στον μπαμπά. Όμως υπάρχουν και θετικές επιπτώσεις. «Το να καταλάβεις ότι οι γονείς λένε ψέματα, βοηθάει στην ανάπτυξη του σκεπτικισμού, πράγμα που έχει ουσιαστική σημασία για να διαμορφώσει το παιδί κριτικό πνεύμα», λέει ο Ντιεμ Λούου, ο οποίος συνυπογράφει τη δημοσίευση. Στο πλαίσιο της έρευνας εξετάστηκαν μια ομάδα φοιτητών και ο ένας από τους γονείς καθενός εξ αυτών. Από τους πρώτους, ζητήθηκε να θυμηθούν ψέματα που τους είπαν κατά την παιδική ηλικία τους και 88% θυμήθηκαν περισσότερα από ένα.

Κοίτα ποιος μιλάει…

 
Γράφει ο Γιώργος Δαμιανός
Δεν ξέρω τι θα μπορούσα να πω στο γιο μου για το νόημα του έπους του ’40
Δυσκολεύεται να καταλάβει τη σημασία του “Όχι”. “Τι να το κάνεις το ΟΧΙ, όταν, τελικά, χάνεις;” προτιμά τη σύγχρονη στρατηγική του συμβιβασμού
“Και ο κακός ο Χίτλερ; πόσο κακός ήταν; Αν ήταν κακός, γιατί τον μνημονεύουν, ακόμα, Έλληνες “πατριώτες”. “Πώς λέγεται αυτός που συμπαθεί τον εχθρό”, με ρωτάει;
Του μιλώ για τα μαρτυρικά χωριά των Ελλήνων: Δίστομο, Καλάβρυτα, Δομένικο, Καβαλλάρι, Λιδωρίκι, Σέρβια, Χορτιάτης κ.ά. Σηκώνει τα μάτια από το κινητό του και με κοιτά με απορία.
Ανήκει στη γενιά που οι απορίες μένουν απορίες, αν δεν υπάρχει η απάντηση στο βικιπαίδεια
“ανήκει στη γενιά”, που εγώ του δημιούργησα και του κληροδότησα και τώρα του κουνώ το δάχτυλο όπως κάνουν όλοι οι ανεύθυνοι
Η κόρη μου από την άλλη δεν μπορεί να καταλάβει, γιατί πείναγαν οι Έλληνες στην κατοχή. Το θεωρεί υπερβολικό ότι, άκουσον-άκουσον, πέθαιναν από την πείνα.
Ανήκει στη γενιά που τρώει με delivery και εκστασιάζεται στον καναπέ βλέποντας άλλους να μαγειρεύουν.
“ανήκει στη γενιά”, που εγώ της δημιούργησα και της κληροδότησα. Τι μου φταίνε τα παιδιά;

Οἱ Ἅγιοι Στάχυς, Ἀπελλῆς, Ἀμπλίας, Οὐρβανός, καὶ Νάρκισσος οἱ Ἀπόστολοι ἐκ τῶν 70.

 Καὶ οἱ πέντε ἄνηκαν στοὺς ἑβδομήκοντα Ἀποστόλους τοῦ Κυρίου. Καὶ ὅλοι τους ὑπῆρξαν «Χριστοῦ εὐωδία τῷ Θεῷ ἐν τοὶς σωζομένοις». Δηλαδὴ εὐωδία Χριστοῦ, εὐχάριστη στὸ Θεό, καὶ εὐωδία μεταξὺ τῶν σῳζόμενων ποὺ ἄκουγαν ἀπ’ αὐτοὺς τὸ σωτήριο μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου.
Ὁ Στάχυς ἔγινε πρῶτος ἐπίσκοπος Βυζαντίου, καὶ ἀφοῦ διάνυσε 16 χρόνια στὸ ἀποστολικὸ κήρυγμα, εἰρηνικὰ ἀναπαύθηκε ἐν Κυρίῳ.
Ὁ Ἀπελλῆς ἔγινε ἐπίσκοπος Ἡράκλειας καὶ πολλοὺς ἔφερε στὴν χριστιανικὴ πίστη.
Ὁ Ἀμπλίας ἔγινε ἐπίσκοπος Ὀδυσουπόλεως καὶ ὁ Οὐρβανός, ἐπίσκοπος Μακεδονίας. Ἐπειδὴ καὶ οἱ δυὸ γκρέμιζαν τὰ εἴδωλα, θανατώθηκαν μαρτυρικά.

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: Παιδάκι έκλεβε κεριά… γιατί δεν είχε ρεύμα...

 

Ποιος είναι ο αμαρτωλός; Το παιδί που κλέβει ή εμείς που το φέραμε σ’ αυτή τη θέση;, αναρωτήθηκε ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος σε συνέντευξή του σε τηλεοπτικό σταθμό.
Ο αρχιεπίσκοπος, στη συνέντευξή του, διηγήθηκε μια συγκινητική ιστορία ενός μικρού παιδιού που «πιάστηκε» να κλέβει τα κεριά μιας εκκλησίας.

Ο λόγος; «Δεν έχουμε φως στο σπίτι… και παίρνουμε τα κεράκια, τα κάνουμε ματσάκι και τα βάζουμε στο τραπέζι και τα ανάβουμε, για να διαβάζουμε με τον αδερφό μου», απάντησε το παιδάκι, σύμφωνα με τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, ο οποίος κατέληξε:

Ἔρωτας καί γάμος: μυστήριο ἀγάπης.

 

Του  Πρωτοπρ. Βασιλείου Θερμοῦ

-Γιατί ὀνομάζουμε τόν γάμο μυστήριο; Τί τό μυστηριῶδες ἔχει;
Δέν τόν ὀνομάζουμε μυστήριο ἐπειδή ἔχει

κάτι τό ἀκατανόητο, ὅπως ἡ κοινόχρηστη σημασία ὑπονοεῖ. Μυστήριο εἶναι κάθε συνάντηση κτιστοῦ καί ἀκτίστου, δηλαδή Θεοῦ ἀπό τή μιά καί ἀνθρώπου ἀπό τήν ἄλλη. Καί στόν ἐκκλησιαστικό γάμο ἔχουμε μιά τέτοια συνάντηση, ἤ μᾶλλον μιά ἕνωση, ὅπως ἀκριβῶς εἶναι μυστήριο ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ ἤ ἡ Θεία Λειτουργία. Φυσικά, μία τέτοια συνάντηση ὑπερβαίνει τή δυνατότητα τοῦ μυαλοῦ μας νά τήν κατανοήση πλήρως.

-Μπορεῖτε νά ἐξηγήσετε περισσότερο πῶς συναντᾶται ὁ Θεός μέ τόν ἄνθρωπο στόν γάμο;

Ὅπως ἀκριβῶς στή Θεία Εὐχαριστία. Ἐκεῖ προσφέρουμε τά ὑλικά δῶρα μας (ψωμί καί κρασί) στόν Θεό καί Αὐτός μᾶς τά ἐπιστρέφει ἁγιασμένα, ὡς Θεία Κοινωνία. Ἔτσι καί στόν γάμο προσφέρουμε τούς ἑαυτούς μας στόν Θεό καί τούς λαμβάνουμε πίσω ἁγιασμένους.

-Αὐτό τί σημαίνει στήν πράξη;

Γιά νά τό ἀντιληφθῆτε χρειάζεται νά θυμηθῆτε τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα πού διαβάζεται στήν ἀκολουθία τοῦ γάμου. Πρόκειται γιά τό πρῶτο θαῦμα τοῦ Χριστοῦ, πού ἔγινε στήν Κανᾶ. Ὅπως θά θυμᾶστε, ὅταν τελείωσε τό κρασί ὁ Χριστός ζήτησε νά γεμίσουν ἕξη πέτρινες στάμνες μέ νερό καί κατόπιν νά τό σερβίρουν. Ἦταν πιά κρασί καί ὁ γαμπρός ἀπόρησε. Κάλεσε τόν ὑπεύθυνο τοῦ τραπεζιοῦ καί τοῦ εἶπε: "Ὅλος ὁ κόσμος βάζει στήν ἀρχή τό καλύτερο κρασί καί κατόπιν τό κατώτερο. Σύ γιατί κράτησες τό καλό γιά τό τέλος;" (Ἰωάννη 2, 1-11).

Τα οφέλη των Κατηχητικών Σχολείων στην οικογένεια.

 

π. Γεωργίου Χριστοδούλου
 
Οι περισσότεροι γονείς στο άκουσμα περί κατηχητικών σχολείων δείχνουν μια αποστροφή αδικαιολόγητη. Ταυτόχρονα οι ίδιοι έχουν ήδη από την τάξη του νηπιαγωγείου σχηματίσει την καλύτερη γνώμη για τα παιδιά τους. Το παιδί μου είναι έξυπνο, καλό, κοινωνικό, έχει κάτι το ιδιαίτερο. Φράσεις που ακούμε συχνά σε συναναστροφές με άλλους γονείς. Πολλές φορές όμως ζούμε σε μια ψευδαίσθηση, σε μια ουτοπία. Φανταζόμαστε το παιδί μας ως μελλοντικό δικηγόρο, ως γιατρό ακόμη και ως πρωθυπουργό με οικονομική πάντοτε ευχέρεια. Δυσκολευόμαστε να δούμε το παιδί μας απλά ευτυχισμένο, σε ένα ασφαλές οικογενειακό περιβάλλον, περιστοιχισμένο από καλοπροαίρετους ανθρώπους και με έναν καλό σύντροφο στο πλάι του. Στη διάρκεια όμως της σχολικής ζωής του δημοτικού σχολείου έρχονται και τα πρώτα σύννεφα προβληματισμού για τη συμπεριφορά του παιδιού μας. Η δασκάλα θα μας καλέσει και τότε θα ακούσουμε για πρώτη φορά ότι το παιδί μας έχει ενδείξεις παραβατικής συμπεριφοράς(που δεν έχουν να κάνουν με θέματα που αφορούν την επίδραση ψυχολογικών και ψυχο-κοινωνικών προβλημάτων της οικογένειας στην εμφάνιση παραβατικής συμπεριφοράς από τα παιδιά, όπως για παράδειγμα γονείς σε διάσταση ή γονείς χωρισμένοι, γονέας/ γονείς που κακοποιούν τα παιδιά κ.λπ).

Ένα θαύμα στον πόλεμο...

 Κατα τη διάρκεια του Β Παγκόσμιου Πολέμου ένας στρατιώτης έχασε τη μονάδα του μέσα στον χαμό των εκρήξεων και τον πυροβόλων. Εψαξε για τους συμπολεμιστές του αλλά προς μεγάλη του θλίψη δεν μπόρεσε να τους βρει. 
Είχε μείνει μόνος του σε κείνο το τόπο. Ακουγε τους εχθρούς να έρχονται κατα το μέρος του. Απεγνωσμένα έψαχνε για καταφύγιο και κάποια στιγμή το μάτι του έπεσε σε κάποιες σπηλιές στα αντυκρινά βράχια. Γρήγορα σκαρφάλωσε και χώθηκε σε μια από αυτές. Παρότι ήταν για την ώρα ασφαλής, διαπίστωσε οτι οι εχθροί δεν θα αργούσαν να σκαρφαλώσουν κι αυτοί, να ψάξουν τις σπηλιές να τον βρούν και να τον σκοτώσουν.
Οση ώρα περίμενη προσευχήθηκε στο Θεό
"Σε παρακαλώ Θεέ μου, αν θέλεις προστάτεψε με. Παρόλα αυτά ό,τι είναι θέλημα σου σε αγαπώ και σε εμπιστεύομαι"
Οταν τέλειωσε τη προσευχή του ξάπλωσε ήρεμος και άκουγε τους εχθρούς που πλησίαζαν. Σκέφτηκε

Τα ΟΧΙ του χθες και του σήμερα.

 


Κωνσταντίνος Χολέβας-Πολιτικός Επιστήμων 
 
Το ΟΧΙ του Ιωάννου Μεταξά και του ελληνικού λαού δεν εξέπληξε όσους ήξεραν την ιστορία αυτού του έθνους. Διχαζόμαστε, μεμψιμοιρούμε, κατατριβόμαστε με ασήμαντα, χάνουμε τη σωστή ιεράρχηση των προτεραιοτήτων, όμως στα δύσκολα ενωνόμαστε, μεγαλουργούμε, αντιστεκόμαστε. ΤΟ ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου 1940 αποτελεί οδοδείκτη για τα νέα ΟΧΙ που καλούμαστε να εκστομίσουμε. Ως πρόσωπα, ως λαός, ως έθνος.

Σήμερα καλούμαστε πρωτίστως να πούμε ΟΧΙ σε κάθε νέο διχασμό. ΟΧΙ στις λανθασμένες επιλογές που υπαγορεύει ο λαϊκισμός, η υπεραπλούστευση, η ανευθυνότητα. Αλλά ταυτόχρονα να πούμε ΟΧΙ σε κάθε υπερβολική και ταπεινωτική απαίτηση φίλων και συμμάχων, δανειστών και εταίρων. Να πούμε ΟΧΙ σ’ αυτούς που επιβάλλουν άδικα μέτρα χωρίς λογική, μόνο και μόνο για να μας τιμωρήσουν. Αλλά και σ’ αυτούς που άκριτα ζητούν να εμφανισθούμε σαν ταύρος εν υαλοπωλείω και να ριψοκινδυνεύσουμε τη θέση μας στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.


Μητροπολίτης Αργυροκάστρου: Οι Έλληνες υπήρχαν και υπάρχουν σε τούτο τον τόπο εδώ και πολλούς αιώνες πριν!

 

Οι Έλληνες ήρθαν από τα πέρατα της Ελλάδος για να αγωνιστούν για την ελευθερία όλων των Ελλήνων...
- Οι Έλληνες υπήρχαν και υπάρχουν σε τούτο τον τόπο εδώ και πολλούς αιώνες πριν!
- Οι νέοι να μάθουν την ιστορία των ηρώων τους!

Άφωνους μας άφησε ο πύρινος λόγος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Αργυροκάστρου Δημήτριου που θα διαβάσετε στη συνεχεία. Ο Μητροπολίτης Αργυροκάστρου Δημήτριος μετά την τελετή μνήμης για την ημέρα της εθνικής εορτής της 28ης Οκτωβρίου στην εκκλησία των Αγίων πάντων στην Χειμάρρα μεταξύ άλλων τόνισε πως οι νέοι πρέπει να μάθουν την ιστορία των ηρώων τους, να μην ξεχάσουμε το παρελθόν μας, να μην ξεχάσουμε ότι με τους ήρωες αυτούς μας συνδέουν οι κοινές μας ρίζες που είναι η πατρίδα και η θρησκεία.

Δεισιδαιμονίες και Προλήψεις και η στάση της Εκκλησίας. (Μέρος 1ο)

Ζούμε σε μία εποχή όπου η επιστήμη γνώρισε μίαν εκ­πληκτική πρόοδο. Ανακα­λύψεις και κατακτήσεις που πριν δύο-τρεις αιώνες φαίνονταν αδια­νόητες και κινούνταν στη σφαίρα της φαντασίας, έγιναν πραγματικότητα. Η ζωή των ανθρώπων άλλαξε σε ση­μαντικό βαθμό. Κι ενώ περίμενε κανείς η πρόοδος αυτή να οδηγούσε στην απελευθέρωση του ανθρώπου από τις προλήψεις, δεισιδαιμονίες, θρησκοληψίες, πρωτογονισμούς του παρελθόντος, η κατάσταση δεν φαί­νεται να άλλαξε σημαντικά. Ο σύγ­χρονος άνθρωπος, καυχιέται για τις κατακτήσεις του, αλλά και παραμέ­νει δέσμιος των πρωτόγονων καταβο­λών του. Οι πρωτόγονες προλήψεις και δεισιδαιμονίες βασανίζουν και καταταλαιπωρούν τον άνθρωπο. Σε κάθε του βήμα διαβλέπει κινδύνους, ταλαιπωρίες, αποτυχίες, ασθένειες, θανάτους, με αποτέλεσμα να χάνει την ειρήνη του. Και το χειρότερο απ' όλα είναι ότι νομίζει πως όλα αυτά είναι μέσα στο χώρο της πίστης! Έλε­γε κάποτε ένα σημαίνον πρόσωπο της Ελληνικής κοινωνίας, με διεθνή εμβέλεια: «Εγώ είμαι πολύ θρήσκος άνθρωπος. Να φανταστείτε ότι ποτέ δεν αρχίζω κάποια εργασία, ημέρα Τρίτη!» Η άγνοια και η σύγχυση είναι προφανής.

Χιλιάδες λαού στο προσκύνημα του "Άξιον Εστί" στη Βουλγαρία.

.
Του Γιώργου Θεοχάρη
Ουρές εκατοντάδων μέτρων για το προσκύνημα της εικόνας της Θεοτόκου στη Σόφια.Στη Σόφια μεταφέρθηκε προχθες το απόγευμα 27 Οκτωβρίου αντίγραφο της θαυματουργού εικόνας (στις πραγματικές διαστάσεις της) του «Άξιον Εστί» που φυλάσσεται στο Ιερό Ναό του Πρωτάτου του Αγίου Όρους, κατόπιν προσκλήσεως του πατριάρχη Βουλγαρίας κ. Μαξίμου, σύμφωνα με πληροφορίες του ''Αγιορείτικου Βήματος''.

Η εικόνα θα μείνει για πάντα στον Ιερό Ναό του Άγιου Αλεξάνδρου Νέφσκυ για προσκύνημα από τον πιστό βουλγαρικό λαό.Την εικόνα δώρισε η Ιερά Κοινότητα στη Βουλγαρική Εκκλησία με την ευκαιρία του εορτασμού των 130 χρόνων από τη θεμελίωση και των 100 από την λειτουργία του μεγαλύτερου Ιερού Ναού της χώρας, του Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκι.

Ο διαιτητής που κρέμασε τη σφυρίχτρα και φόρεσε ράσο και πετραχήλι.

 

Του Δημήτρη Ριζούλη
 
Ο Ρέφερι Ναούμ Σταύρου από την Εύβοια που άφησε τα γήπεδα της Α´ Εθνικής (ύστερα από 2.500 αγώνες) και έγινε Ιερέας.
Ξύπνησε ήρεμος το πρωί της Κυριακής και επιστρέφοντας από την εκκλησία ετοίμασε τη στολή του με προσοχή, όπως έκανε πριν από όλα τα μεγάλα ματς. Το απόγευμα δεν είχε έναν τυχαίο αγώνα αλλά ντέρμπι. Ετοιμάστηκε, μελέτησε τις σημειώσεις του για τους παίκτες, χαιρέτησε την οικογένεια του και ξεκίνησε για το γήπεδο. Πριν φτάσει όμως στο αθηναϊκό στάδιο έπρεπε να «οπλιστεί» κατάλληλα για όσα θα αντιμετώπιζε. Ήξερε ότι το περιβάλλον θα ήταν φορτισμένο και οι απαιτήσεις πολλές. Έπρεπε να είναι έτοιμος. Το αυτοκίνητο του σταμάτησε στον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο. Κατέβηκε, προσκύνησε και προσευχήθηκε. Τώρα ήταν πλέον έτοιμος να σφυρίξει στο μεγάλο ματς.

" 1940-2011 φιλικά, Αλέξανδρος " : ΑΠΛΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ! (video)


" 1940-2011 φιλικά, Αλέξανδρος " : ΑΠΛΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ !
Προβλήθηκε στο 4 Λύκειο Βύρωνα κατά τη διάρκεια
της γιορτής της 28ης Οκτωβρίου.

Επίκαιρη έκδοση κυκλοφόρησε η Ιερά Μητρόπολις Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας με τίτλο «Πρωταγωνιστές της Ελευθερίας».

 

Πρόκειται για πρωτότυπη παρουσίαση όλων των κληρικών της περιοχής που περιλαμβάνεται σήμερα στην Μητροπολιτική επαρχία της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας, οι οποίοι συμμετείχαν στον αγώνα για την απελευθέρωση της Μακεδονίας.
Το εξώφυλλο κοσμούν ορισμένοι από τους επιφανέστερους «Πρωταγωνιστὲς της Ελευθερίας», όπως οι Μητροπολίτες Στέφανος και Διονύσιος και ο Αρχιμανδρίτης Νίκανδρος, ο ελευθερωτής της Αριδαίας. Στο φόντο διακρίνεται ο ιστορικός Ναός
Κοιμήσεως της Θεοτόκου Γιαννιτσών (Μητρόπολη), κέντρο του Ελληνισμού στα δύσκολα χρόνια της
Τουρκοκρατίας και του Μακεδονικού Αγώνα. Σε αυτόν τελέσθηκε το πρώτο μνημόσυνο για τους πεσόντες της μάχης των Γιαννιτσών και η πρώτη Δοξολογία για την απελευθέρωση (20.10.1912).
Η έκδοση στο δεύτερο μέρος της περιέχει επίσης αποσπάσματα από το ανέκδοτο χειρόγραφο ημερολόγιο του Μακαριστού Μητροπολίτου Εδέσσης και Πέλλης κυρού Διονυσίου, ο οποίος κατέγραψε την εμπειρία του ωςστρατιωτικός ιερέας κατά την ένδοξη μάχη των Γιαννιτσών.

Οἱ Ἅγιοι Ζηνόβιος καὶ Ζηνοβία τὰ ἀδέλφια.

 Κατάγονταν ἀπὸ τὶς Αἰγαὶς τῆς Κιλικίας καὶ ἦταν κληρονόμοι μεγάλης περιουσίας. Ὁ Ζηνόβιος εἶχε σπουδάσει ἰατρική, καὶ ὄχι μόνο πρόσφερε ἀφιλοκερδῶς τὶς ὑπηρεσίες του στοὺς πάσχοντες, ἀλλὰ ἐπιπλέον πλούσια μοίραζε ἀπὸ τὰ ἀγαθὰ του σ’ αὐτούς. Μὲ τὴ συμπεριφορά του αὐτὴ στήριζε τοὺς χριστιανούς, καὶ πολλοὺς εἰδωλολάτρες ἔφερε στὴ χριστιανικὴ πίστη.
Ὅταν πληροφορήθηκε αὐτὸ ὁ ἔπαρχος Λυσίας, ἔδωσε διαταγὴ καὶ τὸν συνέλαβαν. Ὁ Ζηνόβιος μὲ παρρησία ὁμολόγησε ὅτι πράγματι εἶναι χριστιανός. Καὶ ὅ,τι κάνει, τὸ κάνει γιὰ τὴ σωτηρία ψυχῶν καὶ τὴν δόξα τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Ὁ Λυσίας μὲ αὐστηρότητα τοῦ εἶπε ὅτι ἂν δὲν σταματήσει αὐτὸ ποὺ κάνει καὶ δὲν ἀρνηθεῖ τὸν Χριστό, θὰ μαρτυρήσει φρικτά. Ὁ Ζηνόβιος ἀπάντησε ὅτι τὰ μαρτύρια μποροῦν νὰ βλάψουν τὸ σῶμα του, ἀλλὰ τὴν ψυχή του ποτέ. Διότι λέει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ: «Καὶ τὶς ὁ κακώσων ὑμᾶς, ἐὰν τοῦ ἀγαθοῦ μιμητοὶ γένησθε;». Ποιός, δηλαδή, θὰ μπορέσει νὰ σᾶς κάνει κακὸ καὶ νὰ σᾶς ἐπιφέρει πραγματικὴ βλάβη, ἂν γίνετε μιμητὲς καὶ ἀκόλουθοι τοῦ ἀγαθοῦ; Ὁ Λυσίας ἀμέσως διέταξε καὶ τὸν βασάνισαν.

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Γιορτή Σημαίας: Στα βήματα των ελευθερωτών (video)

Στα βήματα των ελευθερωτών της Θεσσαλονίκης 100 χρόνια πριν, βάδισαν εκατοντάδες στρατιωτικοί, ιππείς και εθελοντές - κομπάρσοι, οι οποίοι ντυμένοι με στολές ευζώνων και φουστανελοφόρων, μπήκαν στη Θεσσαλονίκη.


Η αναπαράσταση απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης ξεκίνησε το πρωί στη δυτική είσοδο της πόλης και τα τμήματα των ευζώνων και των ιππέων ακολούθησαν την ίδια ακριβώς διαδρομή που έκαναν τα νικηφόρα ελληνικά στρατεύματα, την 26η Οκτωβρίου του 1912, ανήμερα της γιορτής του πολιούχου Αγίου Δημητρίου.
Από την πλατεία Ελευθερίας έφθασαν στο Διοικητήριο, όπου πραγματοποιήθηκε έπαρση της ελληνικής σημαίας, από τον υπουργό Μακεδονίας - Θράκης, Θόδωρο Καράογλου. Το κτίριο του Διοικητηρίου ήταν ο χώρος όπου υπογράφηκε το πρωτόκολλο παράδοσης της Θεσσαλονίκης, από τον Τούρκο αρχιστράτηγο, Ταχσίν πασά.
Τα «απελευθερωτικά» στρατιωτικά αγήματα πέρασαν έξω από την εκκλησία του Αγίου Μηνά, όπου και εκεί πραγματοποιήθηκε έπαρση της ελληνικής σημαίας στον εξώστη του ναού, όπως είχε γίνει και στις 27 Οκτωβρίου του 1912, από τους αξιωματικούς του ελληνικού στρατού, Ίωνα Δραγούμη και Αθανάσιο Εξαδάκτυλο. Κάτι ανάλογο έγινε αργότερα και στο κτίριο του Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα, στη συμβολή των οδών Αγίας Σοφίας και Προξένου Κορομηλά, όπου στεγαζόταν το ελληνικό προξενείο, στη διάρκεια της τουρκοκρατίας.
Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε η πανηγυρική έπαρση της σημαίας, στο μνημείο του Λευκού Πύργου, συνοδευόμενη από κανοβολισμούς, από πεδινή πυροβολαρχία και από βολές πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού.
 
Πηγή: Συνοδοιπορία

Οι νέες παιδικές ταινίες πουλάνε φόβο.


Τα κινηματογραφικά στούντιο βγάζουν στις αίθουσες ταυτόχρονα ιστορίες με παραφυσικά θέματα, φαντάσματα και βρικόλακες.
Του Παναγιωτη Παναγόπουλου
Σε εξαιρετικά δύσκολη θέση βρίσκονται οι γονείς σε ό, τι αφορά την ψυχαγωγία των παιδιών τους. ... τα κινηματογραφικά στούντιο, συγχρονισμένα αυτήν τη χρονιά, βγάζουν στις αίθουσες ταυτόχρονα ταινίες animation... θρίλερ, με μεταφυσικά θέματα, φαντάσματα και βρικόλακες.
 
Η τάση δεν είναι απολύτως καινούργια. Τα τελευταία χρόνια βγήκαν στις αίθουσες ταινίες animation, όπως η «Νεκρή νύφη», η «Coraline» και το «Τερατόσπιτο», αλλά και παλιότερα ο «Χριστουγεννιάτικος εφιάλτης», που είχαν να κάνουν με το υπερφυσικό και το απόκοσμο. Οι περισσότερες όμως, εκτός από το mainstream «Τερατόσπιτο», θεωρήθηκαν περισσότερο ταινίες ειδικού και κυρίως ενήλικου κοινού.

Ρατσισμός, ο απόλυτος εθνικός κίνδυνος - Άρθρο του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου στην εφημερίδα «Επενδυτής».

 
 Ο ρατσισμός δεν αποτελεί για την πατρίδα μας απλώς ένα από τα συμπτώματα μιας κοινωνίας σε κρίση και παρακμή. Αντίθετα, απειλεί ευθέως έναν από τους βασικούς παράγοντες, που διατήρησαν το Ελληνικό έθνος αλώβητο, παρά τις διαρκείς συμπληγάδες, που του επεφύλαξε η ιστορία επί σειρά αιώνων.
Θεμελιώδης στάση του Ελληνισμού υπήρξε διαχρονικά η δυνατότητα να συνδιαλέγεται με το διαφορετικό, να προσλαμβάνει συστατικά που του ήταν χρήσιμα και να μπολιάζει με τον πολιτισμό και το ήθος του, λαούς που βρέθηκαν ακόμη και ως κατακτητές στο διάβα του, αναπληρώνοντας έτσι, τόσο το αριθμητικό μειονέκτημα στο πεδίο της μάχης, όσο και την καλύτερη κοινωνική και διοικητική οργάνωση φίλων και αντιπάλων.

Αυτός ο επιλεκτικός διεθνισμός και όχι η ισοπεδωτική πολτοποίηση, που επιχειρείται σήμερα, έγινε η μήτρα, μέσα στην οποίαν γονιμοποιήθηκε και καρποφόρησε ο καρπός της συνάντησης του Ελληνικού πολιτισμού με τον Χριστιανισμό. Η ανεκτικότητα και η συνδιαλλαγή με τον ξένο, ακόμη και η ίδια η δημοκρατία, αναβαθμίστηκαν, όταν η χριστιανική διδασκαλία περί της απόλυτης αξίας του ανθρώπου ως εικόνας Θεού και πολίτη της αιωνιότητας απετέλεσε καίρια προσθήκη της ιστορίας του νεώτερου Ελληνισμού πολιτισμού.

Η Εφορία έπιασε δουλειά.

Άρχισε το ξήλωμα της μεγάλης φοροδιαφυγής. Επιτέλους πιάσανε τον πρώτο μεγάλο φοροφυγά του κάμπου. (Ήταν στην λίστα Λαγκάρτ HSBC)

Ελύτης… 2η ζωή…

 

Αναρωτιέμαι μερικές φορές: είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά πως η ζωή μου είναι μία; Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν; Ή πιστεύουν πως θα έχουν κι άλλες, πολλές ζωές, για να κερδίσουν τον χρόνο που σπαταλούν;

Μούτρα. Νʼ αντικρίζεις τη ζωή με μούτρα. Τη μέρα, την κάθε σου μέρα. Να περιμένεις την Παρασκευή που θα φέρει το Σάββατο και την Κυριακή για να ζήσεις. Κι ύστερα να μη φτάνει ούτε κι αυτό, να χρειάζεται να περιμένεις τις διακοπές. Και μετά ούτε κι αυτές να είναι αρκετές. Να περιμένεις μεγάλες στιγμές. Να μην τις επιδιώκεις, να τις περιμένεις.
Κι ύστερα να λες πως είσαι άτυχος και πως η ζωή ήταν άδικη μαζί σου.

Ὁ Ἅγιος Τιμόθεος ὁ Ἐσφιγμενίτης ὁ νέος Ὁσιομάρτυρας

 Πατρίδα του τὸ χωριὸ Παράορα τῆς ἐπαρχίας Κεσσάνης τῆς Θράκης, καὶ κατὰ κόσμον ὀνομαζόταν Τριαντάφυλλος. Παντρεύτηκε καὶ ἀπόκτησε δύο θυγατέρες. Ὕστερα ὅμως ἀπὸ μία περιπέτεια μὲ τὴν σύζυγό του, ἀποχαιρέτησε τὰ παιδιά του καὶ τοὺς συγγενεῖς του καὶ ἀποχώρησε στὴν Αἶνο. Ἐκεῖ ἀποκατέστησε τὴν γυναίκα του σ’ ἕνα γυναικεῖο μοναστήρι καὶ αὐτὸς ἀναχώρησε στὸ Ἅγιον Ὄρος, στὴ Μεγίστη Λαύρα.
Ἐκεῖ ἔγινε μοναχὸς μὲ τὸ ὄνομα Τιμόθεος καὶ ἔμεινε ἕξι χρόνια ἀσκούμενος στὶς ἀρετές, ὑπακοή, πραότητα, ταπείνωση, προσευχὴ καὶ νηστεία. Κατόπιν πῆγε στὸ κοινόβιο τοῦ Ἐσφιγμένου, ὅπου ἔγινε μεγαλόσχημος καὶ προπαρασκευάστηκε γιὰ τὸ μαρτύριο.
Τελικά, ἀφοῦ πῆρε τὴν εὐχὴ τοῦ ἡγούμενου του Εὐθυμίου, ἀναχώρησε ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ ἔφτασε στὴν Κεσσάνη. Ἐκεῖ, μαζὶ μὲ τὸν συνοδὸ τοῦ Ἱερομόναχο Εὐθύμιο, προσπαθοῦσαν νὰ ἐπαναφέρουν στὴν σωστὴ πίστη ἀρνησίχριστους. Τοὺς πρόδωσαν ὅμως καὶ ἀφοῦ τοὺς συνέλαβαν τοὺς μετέφεραν στὶς φυλακὲς τῆς Ἀδριανούπολης.

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Αλβανοί εθνικιστές επιτέθηκαν με πέτρες στο αυτοκίνητο του Πρέσβη της Ελλάδος.



Επεισόδια σημειώθηκαν στην Κλεισούρα της Πρεμετής όπου έχουν συγκεντρωθεί Έλληνες Διπλωμάτες καθώς και πλήθος βορειοηπειρωτών για να τιμήσουν τους πεσόντες του ’40.
Σύμφωνα με πληροφορίες Αλβανοί εθνικιστές της Ερυθρόμαυρης Συμμαχίας και του κόμματος Αυτοδιάθεση του Κοσόβου ενισχυμένοι και από αλβανοτσάμηδες έστησαν μπλόκο για να αποτρέψουν την διέλευση της αυτοκινητοπομπής του Έλληνα Πρέσβη και των ανθρώπων που τον συνοδεύουν.

Οι Αλβανοί εθνικιστές που είχαν συγκεντρωθεί στον δόμο που οδηγεί προς το νεκροταφείο των Ελλήνων στρατιωτών προσπάθησαν να σταματήσουν την αυτοκινητοπομπή και εκτόξευσαν βροχή από πέτρες προς το αμάξι του Πρέσβη της Ελλάδος στα Τίρανα, κ. Νικόλαου Πάζιου, χωρείς όμως να τραυματιστεί κανείς.

Η Θεσσαλονίκη προπύργιο της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού.

 

Κων/νος Χολέβας,
Πολιτικός Επιστήμων
 
Επιτρέψτε μου, αγαπητοί αναγνώστες, να αποτίσω τον οφειλόμενο φόρο τιμής στη γενέτειρά μου Θεσσαλονίκη, η οποία στις 26 Οκτωβρίου εορτάζει τα 100 χρόνια από την απελευθέρωσή της, την ίδια ημέρα που τιμά και τη μνήμη του πολιούχου της. Η πόλη του Αγίου Δημητρίου ιδρύθηκε από τον Κάσσανδρο το 315 π.Χ. και ονομάσθηκε έτσι προς τιμήν της συζύγου του, ετεροθαλούς αδελφής του Μ. Αλεξάνδρου. Αποτέλεσε σημαντικό σταθμό στο αποστολικό έργο του Αποστόλου Παύλου, ο οποίος μάλιστα στην Α΄ προς Θεσσαλονικείς Επιστολή του λέγει ότι οι Θεσσαλονικείς έγιναν υπόδειγμα για όλους τους πιστούς στη Μακεδονία και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Το μαρτύριο του Αγίου Δημητρίου το 305 μ.Χ. έκανε την πόλη επίκεντρο πανορθοδόξου προσκυνήματος και έως σήμερα η λατρεία προς τον Μυροβλήτη Αγιο συγκεντρώνει στον ναό του πιστούς από την Οικουμενική Ορθοδοξία.

Ο θρίαμβος της πίστης.

Το χιόνι έπεφτε ασταμάτητα και ο βοριάς σφύριζε μανιασμένα.
Μέσα σ’ αυτή τη χιονοθύελλα, ένας στρατός προχωρούσε αποφασιστικά…σκαρφάλωνε σ’ απότομες πλα¬γιές…Κατέβαινε γκρεμούς…βάδιζε ασταμάτητα και κουβαλού¬σε στη ράχη του μεγάλο φορτίο.
Ένα μικρό φαρμακείο, μια στρατιωτική κουβέρτα, ένα ζευγάρι κάλτσες, μια φανέλα. Αλλά και τ’ όπλο του με την ξιφολόγχη και τα φυσίγγια… Παρ’ όλο το βάρος, το χιόνι και τις λάσπες… συνέχιζε τη δύσκολη πορεία του και μόνο σαν έβρισκε κάποιο χάλασμα, ή κανένα προφυλαγμένο βράχο, σταμα¬τούσε λίγο, για να ξεκουραστεί.

Μουσική συναυλία αφιερωμένη στα 90 χρόνια από την Μικρασιατική καταστροφή.

   Με ήχους από την Σμύρνη και μυρωδιές από τις αλησμόνητες πατρίδες, ολοκληρώθηκε η μουσική συναυλία που πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο του Ναού μας, σήμερα Κυριακή απόγευμα, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ 2012.
Το μουσικό πρόγραμμα περιελάμβανε γνωστά τραγούδια από την Σμύρνη των ονείρων μας και κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον όλων όσων βρέθηκαν στο Πνευματικό μας Κέντρο και ταξίδεψαν μέσα από την μουσική και τα σμυρνέϊκα τραγούδια στην παραλία της Σμύρνης.
 



Τι λέει άραγε η καρδιά μας μετά απο 90 χρόνια;

  

Ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῆς θλιβερῆς ἐπετείου τῆς Μικρασιατικῆς καταστροφῆς πού τελέσαμε τόν περασμένο μῆνα Σεπτέμβριο, ἔρχομαι νά πῶ καί νά γράψω τά ἑξῆς: Ἡ γιαγιά μας τόν Σεπτέμβριο τοῦ 1922 ἦταν δέκα χρονῶν, σήμερα εἶναι 99. Οἱ διηγήσεις της εἶναι ἀκόμα καί σήμερα ζωντανές, ὅπως καί οἱ μνῆμες της. Ἔχοντας σώας τάς φρένας, μᾶς μιλάει γιά τήν ὄμορφη ζωή πού ζοῦσαν στό Κουκλουτζά τῆς Σμύρνης καί γιά τά πλούτη πού εἶχαν ἀποκτήσει ἀπό τήν καλλιέργεια τῆς εὔφορης Μικρασιατικῆς γῆς μέ τόν ἱδρῶτα τους, χωρίς νά ἔχουν γίνει ἄθλιοι νεόπλουτοι.

Μᾶς λέει γιά τά κιούπια μέ τίς λίρες καί τίς πλούσιες σοδιές πού ἦταν ἕτοιμες τό Σεπτέμβρη γιά μάζεμα καί πούλημα στίς μεγάλες διεθνεῖς ἀγορές. Περιγράφει τό σπίτι (πανέμορφο ἀρχοντικό) πού ζοῦσαν, ὅμοιο τοῦ ὁποίου ἐμεῖς τά ἐγγόνια της βλέπουμε στίς
πλούσιες συνοικίες, ἀφοῦ εἴμαστε πλέον μικρομεσαῖοι (στήν καλύτερη περίπτωση) καί βιοπαλαιστές, μήν ἔχοντας πιά πλούσιους προγόνους γιά νά μᾶς στηρίξουν.

Μᾶς μιλάει γιά τήν εὐγενική καί Χριστιανική Ἑλλάδα πού ζοῦσε στήν Μικρασία ἐδῶ καί 4000 χρόνια καθώς καί γιά τήν πλούσια ἀλλά πάντα ἀφιλοχρήματη, μοναδική καί πραγματική ἀστική τάξη πού εἶχαν ἀναπτύξει οἱ Χριστιανικοί πληθυσμοί, κάνοντας ἐμᾶς τούς … γνήσιους παλαιοελλαδῖτες νά ζηλεύουμε.

ΟΧΙ. Η ιστορία του Κωνσταντίνου κουκίδη (video)



Οι πράξεις ηρωισμού στις σελίδες της Ιστορίας γράφονται με αίμα. Άλλες μνημονεύονται για χρόνια για να τιμούν τους ήρωες, κι άλλες παραμένουν ξεχασμένες από τον πολύ κόσμο. Ένας τέτοιος λησμονημένος ήρωας ήταν κι ο Κωνσταντίνος Κουκίδης, το όνομα του οποίου είναι σε λίγους γνωστό.
 
Όταν το πρωί της 27ης Απριλίου 1941, οι Γερμανοί κατακτητές έμπαιναν στην Αθήνα, ο νεαρός εύζωνας, ποντιακής καταγωγής, ήταν φρουρός στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Η νέα «αρχή» των κατακτητών, σηματοδοτώντας την αφετηρία της τυρρανίας της, διατάσσει την υποστολή της ελληνικής σημαίας και την ύψωση της μισητής σβάστικας.

Ὁ παπὰς τοῦ ’40.



 

Ἕνας Στρατιώτης θυμᾶται γιὰ τὴν ἅγια μορφὴ καὶ τὴν θυσία τοῦ Στρατιωτικοῦ Ἱερέως Ἀρχιμανδρίτου Χρυσοστόμου Τσοκώνα:

«Κεράσοβο Πωγωνίου...1940. Στὶς 11 περνᾶνε ἀεροπλάνα (ἰταλικὰ φυσικά) καὶ βομβαρδίζουν σὰν δαίμονες πάνω ἀπ' τὰ κεφάλια μας. Οἱ βόμβες λυσσᾶνε, μὰ πέφτουν πιὸ πέρα μὲς στὴ χαράδρα. Τὴ νύχτα, ἐνῷ κοιμόμαστε σὲ μιὰ μικρὴ ἐκκλησιά, ἦρθαν μέσα κάτι στρατιῶτες καὶ στριμωχτήκανε κοντά μας. Ἔβρεχε ὁ Θεός, ὁ ὕπνος ἦρθε γρήγορα κι ὅλη νύχτα νιώθαμε ζεστασιά. Τὴν αὐγὴ ποὺ ξυπνᾶμε βλέπουμε νὰ μπαίνει μέσα ἕνας νέος παπάς, μούσκεμα ἀπὸ τὴν βροχή. Ἀποροῦμε καὶ μαθαίνουμε κάτι τὸ πρωτάκουστο. Ὁ παπὰς εἶχε ἔρθει μὲ τοὺς ἄλλους στρατιῶτες καὶ βλέποντας τόσους σὲ ἕνα πολὺ στενὸ χῶρο, γιὰ νὰ μὴν ἐνοχλήσει κανέναν, προτίμησε νὰ μείνει ὁλονυχτὶς ἔξω ἀπὸ τὸ ἐκκλησάκι, χωρὶς ἀντίσκηνο.

Στην μνήμη του ’40 και στην μνήμη της Παναγίας.

Δεκαπενταύγουστος του 40. Το Αιγαίο από τον ιερό οκρίβαντα του Ναού της Μεγαλόχαρης στην Τήνο, και μαζί του ολόκληρη η Ελλάδα, γιορτάζουν την μεγάλη Θεομητορική εορτή της Κοιμήσεως της Παναγίας. Πλήθη προσκυνητών έχουν κατακλύσει το Ιερό νησί και πορεύονται άλλοι γονατιστοί και άλλοι ορθοί γεμάτοι σκέψεις και συλλογισμούς, την λεωφόρο Μεγαλόχαρης, την λεωφόρο αυτή των δακρύων, για να φτάσουν, υπομονετικά περιμένοντας ώρα πολύ, ως το ιερό και περίπυστο εικόνισμα της Παναγίας, και ζητήσουν την μεσιτεία Της και την πρεσβεία Της.

Την Μεγάλη Ημέρα αυτή για την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό επέλεξαν οι Ιταλοί για να τορπιλίσουν το πολεμικό πλοίο «Έλλη» και με την άνανδρη αυτή επίθεση ουσιαστικά η Τήνος το ιερό νησί της Μεχαλό-χαρης να δεχθεί τις πρώτες πληγές του πολέμου.
Αφού λοιπόν το προσκλητήριο των νεκρών για τα Μεγάλα Ιδανικά της Πίστεως και της Πατρίδος έγινε στα ιερά χώματα της Τήνου δεν ήταν δυνατόν το Πανελλήνιο Προσκύνημα της Μεγαλόχαρης να υστερήση σε εκδηλώσεις συμπαραστάσεως και συμπαθείας προς τον αγωνιζόμενο Ελληνικό λαό.

Η ανάμνηση του Θαύματος του Αγίου Νικολάου του Νέου κατά την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής.

 


 
Η Εορτή της τελευταίας Κυριακής του Οκτώβρη δια της οποίας τιμούμε και πάλι τον Οσιομάρτυρα , μας μεταφέρει στα μαύρα και απαρηγόρητα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής , που η Πατρίδα μας στέναζε και αιμορραγούσε κάτω από τον ασήκωτο ζυγό του κατακτητή , και με τα μάτια της ψυχής μας , μας βοηθά να παρακολουθήσουμε το δράμα που έζησαν οι κάτοικοι της συνοικίας του Ταχίου, και να συμμεριστούμε την απόγνωση ,τον πόνο και την αγωνία της θλιβερής αυτής ημέρας του Οκτωβρίου του 1943.

Για να κατανοήσουμε καλύτερα την κρισιμότητα των στιγμών, θα πρέπει να λάβουμε υπ όψιν μας ότι , τον Αύγουστο του 1943 και τον Ιούνιο του 1944 πυρποληθηκαν το χωριό Πρόδρομος (Χώστια) και το Δίστομο αντίστοιχα, ενώ εκατοντάδες Βοιωτών είχαν εκτελεσθεί χωρίς οίκτο ως αντίποινα για την Αντιστασιακή δράση που είχε εκδηλωθεί . Αυτό σημαίνει ότι οι Γερμανοί ήταν αποφασισμένοι να πνίξουν στο αίμα κάθε αντιστασιακή ενέργεια απ όπου κι αν προερχόταν (Aθ. Χρήστου Ιστορικός).

 
Οι πληροφορίες τους έλεγαν, ότι στο Τάχι ήταν κρυμμένα πολλά πυρομαχικά, τα οποία θα χρησιμοποιούσαν οι αντάρτες εναντίον των Δυνάμεων Κατοχής. Πραγματικά ! Στο σημείο που βρίσκεται σήμερα το κωδωνοστάσιο υπήρχε ένας μικρός βοηθητικός χώρος , ο οποίος ήταν γεμάτος με όπλα και πολεμοφόδια.